Sektory gospodarki rolnej

W Polsce występują dwa sektory gospodarki rolnej:
a) sektor uspołeczniony o charakterze produkcji wielkotowarowej, do którego zaliczamy państwowe gospodarstwa rolne i spółdzielnie produkcyjne,
b) sektor indywidualny o charakterze produkcji drobnotowarowej, do którego należą gospodarstwa chłopskie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Na ogólną liczbę ponad 3,5 miliona gospodarstw drobnotowarowych ok. 32,8% stanowią gospodarstwa o powierzchni do 2 ha, a 63,2% gospodarstwa do 5 ha. Tego rodzaju struktura agrarna powoduje m. in. to, iż zatrudnienie wynosi 40-50 osób na 100 ha użytków rolnych, podczas gdy w państwowych gospodarstwach rolnych zatrudnienie na 100 ha nie przekracza obecnie 13,5 osoby i wykazuje tendencję zniżkową dzięki zastosowaniu mechanizacji prac agrotechnicznych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Taka struktura agrarna nie sprzyja podnoszeniu się poziomu produkcji rolniczej i pożądanemu wzrostowi wydajności z hektara.
W wielu krajach europejskich, o wysokim poziomie agrotechnicznym oraz tam, gdzie występuje racjonalna struktura agrarna, zatrudnienie na 100 ha użytków rolnych wynosi 6-r-10 osób, a często nawet poniżej.

Do ogólnej charakterystyki struktury agrarnej należałoby dodać charakterystykę stosunków demograficznych występujących na terenach wiejskich. Według danych statystycznych z 1968 r., z ogólnej liczby ludności Polski wynoszącej ok. 32 miliony osób 50,0°/o - tzn. 16 milionów osób - mieszkało na wsi, z czego ok. 11 milionów (38°A> ludności kraju) utrzymywało się z rolnictwa (uprawnienia budowlane). W okresie powojennym stan ludności na wsi utrzymywał się mniej więcej na jednym poziomie, co dowodzi, że nadwyżki ludności wynikające z przyrostu naturalnego zostały wchłonięte przez miasta i przemysł. Ze względu na to, że do miast i przemysłu odpływa raczej młodsza część ludności, daje się zauważyć „starzenie się” ludności pozostającej w rolnictwie. Ten stan rzeczy wymaga zwiększenia wydajności pracy w rolnictwie przez wprowadzenie postępu technicznego w produkcji rolniczej i zmiany obecnej struktury agrarnej. Wydajność pracy w rolnictwie polskim po wojnie zdecydowanie zbliżyła się do wydajności krajów bardziej rozwiniętych (uprawnienia budowlane)

Charakter produkcji rolno-hodowlanej

Ten pozytywny fakt jest przede wszystkim wynikiem zmiany struktury zatrudnienia przez likwidację ukrytego bezrobocia na wsi i zmniejszenie przeludnienia rolniczego dzięki uprzemysłowieniu kraju. W przyszłości główną rolę we wzroście wydajności pracy w rolnictwie odegra intensyfikacja produkcji rolnej, zwłaszcza wzrost zużycia nawozów sztucznych. Będzie to czynnik w znacznie większym stopniu decydujący o wzroście wydajności pracy w rolnictwie niż postęp w mechanizacji rolnictwa (program egzamin ustny).

Zwiększenie stopnia mechanizacji ma przede wszystkim znaczenie jako czynnik pomocniczy, umożliwiający intensyfikację prac rolnych w gospodarce wielkotowarowej, zwłaszcza na terenach słabo zaludnionych. Zakładany rozwój produkcji rolno-hodowlanej wymaga m. in. odpowiednich budynków, przystosowanych do nowoczesnych wymagań zootechniki i zoohigieny. Niewłaściwe rozwiązania funkcjonalne budynków produkcyjnych mogą prowadzić do złej organizacji pracy, a zatem do obniżenia ich sprawności eksploatacyjnej. Niewłaściwe rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe mogą wpływać na znaczne obniżenie wartości użytkowej budynków, co w rezultacie prowadzić może do zwiększenia kosztów produkcji lub nakładów inwestycyjnych (opinie o programie).
Charakter produkcji rolno-hodowlanej, uzależniony od zjawisk przyrodniczych i biologicznych, nosi cechy kompleksowości. Budynki powinny być również kompleksowo rozwiązywane. Dlatego też w projektach należy uwzględniać wymagania nie tylko hodowlane, ale również organizacji pracy, zoo-higieny, dotyczące wpływu środowiska itp.

Wymagania stawiane budynkom wiejskm są bardzo zróżnicowane w zależności od ich przeznaczenia (segregator aktów prawnych). Najogólniej budynki wiejskie można podzielić wg przeznaczenia na:
a) budynki inwentarskie - do produkcji zwierzęcej,
b) budynki składowe - do produkcji roślinnej,
c) budynki gospodarcze - do przechowywania sprzętu i maszyn rolniczych,
d) budynki mieszkalne,
e) budynki użyteczności społecznej,
f) obiekty i budynki specjalne stanowiące zaplecze techniczne rolnictwa (segregator aktów prawnych).