Siły poziome H

Dany przekrój poprzeczny w części, gdzie występują największe naprężenia, zastąpić lukiem kołowym o takim promieniu, który odpowiadałby możliwie najdokładniej tej części przekroju, w której wystąpią największe naprężenia. Mając na względzie ograniczoną stosowalność metody belkowej, na końcu niniejszego paragrafu załączono kilka wzorów wyprowadzonych za pomocą metody analitycznej. Wzory te można jednak traktować jedynie jako duże przybliżenia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Różne rodzaje obciążeń. Jeśli chodzi o obciążenie użytkowe, to przez analogię do łuków, najlepiej jest zacząć od obciążenia jednostronnego, które, ogólnie jest równe sumie obciążenia równomiernego i antysymetrycznego (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Sklepienie a posiada ściągi i wspiera się wezgłowiami na słupach, które nie są w stanie przejąć żadnych sił poziomych niezależnie od ich wielkości. Przy obciążeniu antysymetrycznym ściągi nie pracują, podczas gdy w słupach działają reakcje P (o znakach przeciwnych, działające w przeciwnych kierunkach) (uprawnienia budowlane). W sklepieniu b wezgłowia wspierają się bezpośrednio na fundamentach, a siły poziome H (jednakowo skierowane) działają w połączeniu z reakcjami pionowymi z obu stron sklepienia. Dla uproszczenia na rysunku pokazano równomierne obciążenie ± * p, jednak w obliczeniach ścisłych trzeba uwzględnić zmienność obciążenia śniegiem jako funkcji nachylenia dachu. W konstrukcji typu a część parcia wiatru na ściany podłużne przekazuje się poprzez dach na ściany szczytowe. Dzięki ściągom parcie i ssanie na ściany podzieli się równo między wezgłowia, dając znów obciążenie antysymetryczne (program egzamin ustny).

Podstawowe warunki brzegowe

Trzeba również rozpatrzeć przypadek obciążenia symetrycznego p, działającego na górną część powłoki. Szerokość pasa obciążonego dobrana jest w taki sposób, że naprężenia osiągają maksimum. Przykłady wykonanych powłok wykazują, że podane wyżej przybliżone wzory można stosować do obliczeń wstępnych wówczas, gdy zaburzenia nie wpływają na siebie nawzajem. Natomiast w przypadku, gdy taki warunek nie jest spełniony, błąd może być znaczny. Dlatego też wyniki otrzymane ze wzorów analitycznych można uważać za dostateczne przybliżenie jedynie jeśli g_L (p₍₎ > 5 (opinie o programie).

Podobnie jak dla każdej innej krawędzi tak i w przypadku przepon konieczne jest, aby spełnione były cztery warunki brzegowe. Wobec tego, że zazwyczaj dwa warunki brzegowe wpływają na naprężenia w całej powłoce, podczas gdy dwa pozostałe mają znaczenie jedynie na małej odległości od przepony, rozróżnia się podstawowe i drugorzędne warunki brzegowe na przeponach. Różnica między warunkami odpowiada różnicy między słabo i silnie tłumionymi falami w teorii rur cienkościennych.

Podstawowe warunki brzegowe dotyczą N_xq>, N_X) u i v. Tak więc na przeponie, która jest całkowicie sztywna we własnej płaszczyźnie, v = 0, podczas gdy na swobodnym końcu powłoki wspornikowej, N_xrp = 0. Odpowiednio, N_x = 0 na końcu swobodnym i swobodnie podpartym, podczas gdy koniec zamocowany daje warunek u = 0 (segregator aktów prawnych).

Te warunki brzegowe wpływają w sposób decydujący na cały rozkład naprężeń w powłoce i jak się okaże, są one uwzględnione zarówno w teorii błonowej jak i w metodzie belkowej w sposób właściwy. Jednak, jeśli chodzi o metodę belkową, to jest ona słuszna wówczas, jeśli założy się całkowitą sztywność przekroju poprzecznego. Ze względu na odkształcenia łuku, które np. mogą być stałe wzdłuż całej długości powłoki, warunek brzegowy v = 0 ulega zakłóceniu, co wywołuje słabo tłumione zaburzenia, rozchodzące się od przepon (promocja 3 w 1). Problem ten w sposób bardzo ogólny. Zaburzenia te zmniejszają momenty poprzeczne w powłoce, podczas gdy siły błonowe są zwiększone w jednych miejscach, a zmniejszone w innych. Jednak ta zmiana wielkości sił błonowych zazwyczaj jest stosunkowo mała.