Skrzynka przełącznikowa

Skrzynka przełącznikowa powinna mieć regulację prądu przez włączanie specjalnie dobranych oporników. Szczególnie należy zwrócić uwagę na instalacje pracujące w wodzie morskiej lub innej silnie zmineralizowanej, w której elektrody wskutek nadmiernej pracy nie tylko zużywają się, lecz również mogą uszkodzić farbę na powierzchni chronionej konstrukcji (program uprawnienia budowlane na komputer).
Należy również zwrócić uwagę, że nadmierna gęstość prądu może powodować we wszystkich instalacjach ochrony katodowej niszczenie powłok farb i środków ochronnych wskutek wydzielania się pęcherzyków wodoru.

Należy dodać w tym miejscu, że powłoki farb, a w szczególności bitumicznych, ułożone na powierzchniach konstrukcji metalowych jako wytwarzających prądy wskutek endoosmozy (procesu przesączania się rozpuszczonych substancji ze środowiska zewnętrznego do. wewnętrznego) są przesiąkliwe i samodzelnie użyte mogą nie dawać pełnego zabezpieczenia konstrukcji metalowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jednakże użycie powłok farb dodatkowo do ochrony protektorowej może w niektórych przypadkach wielokrotnie zmniejszyć zużycie elektrod.
W niektórych przypadkach ze względów ekonomicznych należy układać protektory w pozycji poziomej na dnie wykopanego rowu.

Występuje to w przypadkach, kiedy warstwa gruntu korozyjnego jest cienka i musi być wykorzystana jako aktywizator elektrody. Elektrody o długości np. 1,5 m układa się w odległości 1,5H-3 m jedną od drugiej, łączy się izolowanymi kablami miedzianymi ze sobą. Łańcuch protektorów łączy się odgałęzionymi przewodnikami z konstrukcją w określonych odstępach. Dla rurociągów wystarcza połączenie co 30 m (uprawnienia budowlane).
Kable. Do ochrony protektorowej jako przewody stosuje się izolowane kable, jak ogólnie przyjęto w technice urządzeń elektrycznych. Ze względu na
duże znaczenie oporów, które mogą zmniejszyć natężenie prądu, a tym samym jego gęstość na powierzchni chronionej konstrukcji, należy dążyć do stosowania przewodów o odpowiednio małej oporności właściwej. Drugą ważną sprawą jest należyte połączenie przewodów zarówno z protektorami, jak też chronioną konstrukcją.

Ochrona protektorowa

Połączenie z protektorami było omówione powyżej. Połączenie można uzyskać spawaniem (najlepiej przy użyciu termitu) lub lutowaniem (program egzamin ustny).
Ten sposób ochrony, przez podłączenie z zewnątrz prądu elektrycznego stałego, polega na podobnych zasadach jak ochrona protektorowa.

Chronioną konstrukcję metalową przyłącza się do ujemnego bieguna prądu stałego, a do wody, w której znajduje się ta konstrukcja, zanurza się jedną lub kilka elektrod, przyłączonych do bieguna dodatniego źródła prądu stałego. Chroniona powierzchnia konstrukcji stalowej staje się katodą, a elektrody anodą. Prąd elektryczny przechodząc od anody przez roztwór do chronionej konstrukcji polaryzuje mikro- ogniwa zapobiegając procesom korozyjnym (opinie o programie).
W przypadku zastosowania anody ze stali miękkiej wskutek przechodzenia przez nią prądu ulega ona zniszczeniu i wymaga po pewnym czasie wymiany na nową.

Jako najwłaściwsze mogą służyć anody węglowe, ze stali nierdzewnej i innych odporniejszych metali, lecz ze względów ekonomicznych może to być nieopłacalne. Bardzo ważne jest zastosowanie właściwego natężenia prądu stałego i napięcia (segregator aktów prawnych).

Przy zastosowaniu ochrony katodowej zbiorników metalowych o pojemności 200 m3 na wieżach ciśnień, z dodatnim wynikiem zastosowano natężenie prądu 0,6 A przy napięciu 25 V.
W charakterze anod może także służyć złom metalowy w postaci starych szyn i rur itp. Wadą elektrod ze zwykłej stali jest ich szybkie rozpuszczanie się, które wynosi 10 kg metalu na 1 amperorok (promocja 3 w 1).