Słupy wykonywane na miejscu budowy

Słupy wykonywane na miejscu budowy znalazły również zastosowanie jako konstrukcje wsporcze kolejek linowych. Najczęściej jednak konstrukcje te wykonywane są ze stali. Prefabrykowane slupy wibrobetonowe doczekały się szerokiego rozpowszechnienia w wielu krajach Europy (program uprawnienia budowlane na komputer).

We Francji na przykład rocznie buduje się linie na ok. 360 tysiącach słupów, produkowanych przez liczne wytwórnie, rozrzucone na terenie całego kraju. Jednym z największych przedsiębiorstw zajmujących się produkcją słupów jest Societe d’Applications Nouvelles du Ciment Arme, które posiada 6 wytwórni i 14 składów. Wykonuje ono znormalizowane słupy energetyczne klasy A i B o przekroju dwuteowym oraz klasy C przekroju kwadratowym z kołowym otworem. Ogółem w zakres produkcji we Francji wchodzi ok. 670 typów słupów o długościach 9-24 m i ciężarze 450-7500 kG (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Siły znamionowe wynoszą 100-M000 kG. Wykonywane również przez SANCA słupy oświetleniowe mają przekrój ośmiokątny, wydrążony, długości 6 do 16 m i ciężar 375-4650 kG.

Niektóre typy przeznaczone są do zawieszenia sieci trakcyjnej. Budowa linii na słupach wibrobetonowych rozwinęła się również na terenie Francuskiej Afryki Zachodniej Środkowej. Na terenie Niemiec szeroko stosowane są słupy wibrobetonowe systemu Kisse o charakterystycznym trójkątnym przekroju. Na słupach tych produkowanych przez firmę L. Moll w Monachium zbudowanych zostało wiele linii o napięciu do 100 kV (uprawnienia budowlane).

Produkcja slupów wirobetonowych rozwinęła się najwcześniej w Niemczech i we Włoszech, a następnie została rozpowszechniona w innych krajach Europy. Na terenie Niemiec technika produkcji słupów wirobetonowych osiągnęia wysoki poziom dzięki doświadczeniom firm Dyckerhoff i Widmann w Dreźnie, Beton-Schleuderwerke A. G. w Erlangen, Betoma A. G. w Honnef i innych. Włoskie przedsiębiorstwo Societa Cementi Armati Centrifugati wykonywało nawet słupy kratowe do wysokości 50 m o prętach z rur wirowanych. W okresie powojennym produkcja słupów wirobetonowych rozwinęła się w Związku Radzieckim, Rumunii i Jugosławii (program egzamin ustny). W Rosji początkowo wykonywano słupy łączone z krótkich odcinków rur wirowanych, a od 1957 r., po uruchomieniu w Swirskim Zakładzie Betonowym ławy wirującej, pozwalającej na wykonywanie żerdzi o długości do 24 m, produkcja słupów wirobetonowych szybko rozwija się. Typy słupów przelotowych linii 35 do 110 kV stosowanych w Rosji zestawiono w katalogu. Również w Rumunii w okresie powojennym zbudowano wiele linii 110 kV na słupach wirowanych.

Zakłady Budowy Sieci Elektrycznych

Slupy sprężone produkowane są od ok. 20 lat, a konstrukcja ich stale się rozwija.
W Szwajcarii i Niemczech w okresie II Wojny Światowej wykonywano słupy kablobetonowe dla sieci trakcyjnej i linii wysokiego napięcia. Między
produkcję słupów „DANA” o konstrukcji ażurowej, przeznaczonych dla linii niskiego i średniego napięcia (opinie o programie).

Słupy strunobetonowe wykonywane były w Polsce początkowo tylko w seriach próbnych. Pierwszą realizacją linii na słupach strunobetonowych była linia 30 kV wybudowana w 1951 r., drugą zaś - linia w 1956 r., na słupach zaprojektowanych przez Warszawskie Biuro Projektów Energetycznych i wykonanych przez Zakłady Produkcji Elementów Budowlanych na Żeraniu. Wykonane zostały również dwie doświadczalne serie słupów strunobetonowych dla sieci trakcji elektrycznej. Słupy te wbudowane w sieć Warszawskiego Węzła Kolejowego w 1955 r. podlegają okresowym obserwacjom stanu konstrukcji. Na słupach strunobetonowych wybudowana została również w 1958 r. próbna linia telekomunikacyjna Lublin-Kraśnik.

Słupy tej linii mają ażurową konstrukcję o sprężonych pasach i żelbetowych przewiązkach (segregator aktów prawnych).
W 1959 r. Zakłady Budowy Sieci Elektrycznych podjęły doświadczalną produkcję żerdzi strunobetonowych w Wytwórni Żelbetowych Prefabrykatów Energetycznych w Tenczynku. Produkcja objęła żerdzie ażurowe o długości 11, 12,5 i 14,5 m i ciężarze 670 do 1230 kG. Odbywała się ona do 1962 r. na torach naciągowych.

Uruchomienie tej produkcji pozwoliło Zakładom Budowy Sieci na opracowanie metod budowy linii 15, 30 i 110 kV na słupach strunobetonowych (promocja 3 w 1).