Służba dyspozytorska

Podstawą działalności przedsiębiorstwa budowlanego realizującego budowle metodą przemysłową jest szczegółowe, a nawet pedantyczne planowanie wszystkich procesów wchodzących w zakres wznoszenia budowli oraz staranna, bieżąca kontrola przebiegu realizacji, począwszy od wytwarzania elementów w zakładzie prefabrykacji (program uprawnienia budowlane na komputer).
Jako przykład takiej organizacji może posłużyć jedno z francuskich przedsiębiorstw budownictwa uprzemysłowionego (Raymond Camus w Paryżu).

Podstawowym założeniem planowania i organizacji stosowanej w tym przedsiębiorstwie jest pełne wykorzystanie środków (żurawi montażowych i środków transportowych) oraz zatrudnionej kadry, oparte na precyzyjnym planowaniu i na systemie ciągłych zapisów kontrolnych harmonogramowych scentralizowanych w wytwórni prefabrykatów (Montesson pod Paryżem). System ten pozwala na ustalenie dla każdego budynku specjalnej taśmy harmonogramowej, na której uwidacznia się ścisłą kolejność oraz specyfikację załadowania każdej przyczepy opuszczającej zakład prefabrykacji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Planowanie działalności tego przedsiębiorstwa oparte jest na rytmiczności wykonania wszystkich procesów wchodzących w skład produkcji elementów, ich transportu i montażu wraz z wykonaniem robót instalacyjnych i wykończeniowych.

Służba dyspozytorska scentralizowana w wytwórni prefabrykatów przedsiębiorstwa odpowiedzialna jest za przebieg następujących głównych czynności:
1. kolejność załadowywania elementów prefabrykowanych i kontrola przebiegu ich transportu,
2. bieżące wydawanie dyspozycji produkcyjnych zgodnie z ustalonym planem produkcyjnym,
3. bieżąca, dokładna orientacja w przebiegu produkcji elementów w wytwórni i postępie robót montażowych (uprawnienia budowlane).

Najistotniejszą jednak cechą organizacyjną przedsiębiorstwa jest ścisłe powiązanie i zależność harmonogramów przewozów prefabrykatów na budowę od har-» monogramów produkcji tych prefabrykatów i ich montażu. Ta właśnie cecha, gdy jest skrupulatnie przestrzegana, decyduje o wyeliminowaniu składowisk prefabrykatów zarówno w wytwórni, jak i na budowach, stanowiących straty społeczne w postaci zamrożenia środków materialnych i tkwiącej w nich pracy ludzkiej (program egzamin ustny).

Kolejność planowania

Pewna nieznaczna rezerwa prefabrykatów w wytwórni, ustalana doświadczalnie, stanowi jedynie zabezpieczenie na wypadek ewentualnego zakłócenia w produkcji elementów.
Przebieg realizacji obiektów na placu budowy polega na rozpoczynaniu robót instalacyjnych, jak urządzeń sanitarnych, kuchennych, układania podłóg, robót malarskich, klejenia tapet itp. na parterze po uprzednim zmontowaniu dwóch kondygnacji obiektu (opinie o programie).
W tych warunkach przy użyciu jednego żurawia montażowego montuje się dwa mieszkania dziennic, co odpowiada rocznej wydajności żurawia 1500 izb.

Kolejność planowania, jej przebieg oraz organizację budowy obiektów uprzemysłowionych, w których ogólny ciąg organizacyjny rozpoczyna się od wytwarzania elementów w zakładzie prefabrykacji, przedstawiono poniżej.
Na podstawie dokumentacji technicznej, obejmującej między innymi podział budynków na działki oraz rozwinięcie wszystkich elementów budowli, przedsiębiorstwo sporządza zestawienie elementów prefabrykowanych i na tej podstawie układa schemat planu montażu (segregator aktów prawnych).

W prawym dolnym rogu każdego prostokąta schematu podana jest ogólna liczba elementów ściennych (oznaczonych literą V) oraz stropowych (oznaczonych literą H) z podziałem na działki budynku (A, B i C). Kolejne dni robocze (liczby w środku), w których montaż ma się odbywać, wstawia się do schematu dopiero po sporządzeniu harmonogramu pracy żurawia montażowego.

Harmonogram ten obejmuje ścisły program montażu „z kół” (numery budynków, ilość płyt itp.), przy czym jest on podstawowym dokumentem, od którego uzależnione są w zasadzie wszystkie poczynania dotyczące wzniesienia budynku metodą uprzemysłowioną, a mianowicie montaż, transport, a także produkcja elementów (promocja 3 w 1).