Szerokość budynku

W tym konkretnym przypadku siatka konstrukcyjna ma wymiary teoretyczne 3,00 x 6,00 m, przy czym szerokość budynku składa się z dwóch wymiarów sześciometrowych, natomiast długość może być dowolna i stanowić wielokrotność 3,00 m.

Podany przykład wyjaśnia ewentualne niejasności mogące powstawać przy omawianiu problematyki siatki modularnej i konstrukcyjnej. W opisywanym przypadku przecięcia teoretycznych osi konstrukcyjnych wyznaczają węzły połączeń wiązarów pełnych ze ściągiem o rozpiętości 12,00 m w świetle podpór (program uprawnienia budowlane na komputer).
Tego rodzaju konstrukcje mogą jedynie odnosić się do budynków parterowych bez poddasza użytkowego.

Wychowalnię brojlerów, czyli kurcząt rzeźnych, na 5000 szt. W tym przypadku siatka konstrukcyjna o wymiarach 4,50 x 4,50 i 4,50 x 3,00 m umożliwia zastosowanie słupów nośnych, które nie przeszkadzają w rozwiązaniu funkcjonalnym budynku o szerokości 4,50 + 3,00 + 4,50 = 12,00 m, a czasem nawet są pomocne. Zależy to oczywiście od wymagań użytkowników.
Przedstawione powyżej rozwiązania budynków inwentarskich dotyczą budynków przeznaczonych dla gospodarstw uspołecznionych wielko-towarowych.

Dla pełniejszego przeglądu przydatności podanych rozwiązań elementów i konstrukcji strunobetonowych również i w budownictwie wiejskim nieuspołecznionym przykład małego budynku inwentarskiego, przeznaczonego dla indywidualnych gospodarstw wiejskich, którego realizacja możliwa jest przy użyciu tych samych, lecz odpowiednio dobranych elementów. Widok takiego budynku zrealizowanego w indywidualnym gospodarstwie chłopskim (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przedstawione powyżej wybrane rozwiązania projektowe jak i prototypowe realizacje budynków pozwoliły na:
a) wykazanie, że dążenie do unifikacji elementów konstrukcyjno-budowlanych nie powoduje trudności w rozwiązaniach funkcjonalnych,
b) wykazanie, że kompleksowa typizacja opracowanych już i zbadanych elementów nie powoduje trudności realizacyjnych pod warunkiem, że układy i zestawy technologiczno-funkcjonalne oparte będą na koordynacji wymiarowej i siatce konstrukcyjnej przy uwzględnieniu zasad kombinatoryki (uprawnienia budowlane),
c) udowodnienie tezy, iż programowanie, projektowanie, prefabrykacja i metody realizacji budowy są zjawiskiem niepodzielnym w procesie inwestycyjnym,
d) wykazanie, iż jedynie zastosowanie nowej postępowej techniki budowlanej w budownictwie wiejskim umożliwia obniżenie ciężaru budynków a tym samym i jego kosztu, przy czym możliwe są rozwiązania funkcjonalne najbardziej nowoczesne (program egzamin ustny).

Zasada prefabrykacji

Utrzymując zasadę prefabrykacji i stosując nowe, nieznane dotychczas w budownictwie wiejskim materiały konstrukcyjne, stworzono podstawy dla nowych form wykonawstwa budowlanego na wsi, idące w parze z nowymi formami architektonicznymi.
Przedstawione przykłady są zaledwie zaczątkiem tych nowych form mających perspektywy dalszego rozwoju w miarę urbanizacji wsi jak również rozwoju przemysłu budowlanego przeznaczonego na potrzeby wsi (opinie o programie).

Na wsi zachodzi niejednokrotnie potrzeba szybkiej budowy prowizorycznego budynku, np. magazynu na nawozy sztuczne, szopy na maszyny lub narzędzia rolnicze, garażu itp. Budynki tego rodzaju powinny być proste zarówno pod względem rozwiązań funkcjonalnych jak i techniczno-budowlanych.
Jednocześnie powinny to być budynki ogniotrwałe lub ognioodporne, a więc wykonane z odpowiednich materiałów (segregator aktów prawnych).

Główną wadą dotychczasowych rozwiązań budynków prowizorycznych było duże stosunkowo zużycie materiałów na fundamenty oraz na konstrukcje i wypełnienia ścienne. Przy znacznej ilości zapotrzebowań na tego rodzaju budynki zagadnienie to zaczyna nabierać znaczenia poważniejszego.

Jedną z wielu koncepcji, zmierzających do uzyskania oszczędności materiałowych, jest koncepcja zastosowania w budownictwie prowizorycznym cienkościennych elementów żelbetowych, prefabrykowanych, wytwarzanych w istniejących betoniarniach polowych lub stacjonarnych (promocja 3 w 1).