Blog
Sortowniki
W artykule znajdziesz:
Sortowniki
Dopiero w 1672 r. beton podobnego typu zastosował hiszpański budowniczy zamku św. Marka w St. Augustin na Florydzie (program uprawnienia budowlane na komputer). Wykonał on podłogę fortu z betonu utworzonego z wapna, piasku i skorupek z ostryg. Podłoga ta została zabezpieczona przez władze USA po uznaniu zamku za zabytek. W zachowanym do dzisiaj piśmie z r. 1710 Piotra I do komendanta miasta Moskwy znajduje się polecenie przesiania dwóch lub trzech beczek „cementu”. Jest to prawdopodobnie pierwsze źródło historyczne, gdzie spoiwo hydrauliczne nazwano cementem.
Jak potwierdzają to prace M. W. Siewicrgina produkowano w Rosji w XVIII w. wapno hydrauliczne, które nazywano także cementem. W początkach XIX w. spotykamy się coraz częściej ze wzmiankami o wykonywaniu budowli betonowych, ale przy użyciu wapna hydraulicznego lub też cementu romańskiego (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Jak już wspomniano, właściwy rozwój budownictwa betonowego przypada na drugą połowę XIX wieku, po wprowadzeniu pierwszych maszyn do produkcji betonu. W literaturze technicznej brak jest dokładnych dat zastosowania maszyn do produkcji betonu. Wiele maszyn stosowanych w innych dziedzinach przemysłu zostało wprowadzonych bez dużych zmian do robót betonowych, np. kruszarki, sortowniki czy też środki transportowe.
Podstawowym urządzeniem związanym z produkcją betonu jest mieszalnik masy betonowej. Data pierwszego zastosowania tego urządzenia nie jest dokładnie znana. Można przyjąć, że powstało ono w kilka lub kilkanaście lat od chwili rozpoczęcia produkcji cementu, a więc w połowie XIX stulecia (uprawnienia budowlane). Pierwszą betoniarkę stanowiła pionowo ustawiona skrzynia drewniana zakończona u góry poszerzeniem w kształcie leja, do którego był wsypywany cały materiał suchy, tj. kruszywo i cement. Wewnątrz skrzyni znajdowało się szereg ukośnie ustawionych płyt i kołków; spadając przez nie materiał miał ulegać wymieszaniu.
Na pewnej wysokości skrzyni był umieszczony otwór, przez który wpływała do skrzyni woda nasycając suchą mieszankę. Bardzo niejednolita mieszanina u dołu skrzyni była dodatkowo mieszana ręcznie. Był to prototyp betoniarki wolnospadowej (program egzamin ustny).
Bęben betoniarki
Pierwszą konstrukcję betoniarki przypisuje się F. Bunkerowi Gilbertowi z Bostonu. Pewne udoskonalenie tej betoniarki stanowił wprowadzony przez D. B. Iloovera z Elizabethtown podział skrzyni na dwie części zaopatrzone u spodu w klapy otwierające się dopiero po wypełnieniu każdej z tych skrzyń do pewnej wysokości. Dawało to lepsze wymieszanie masy betonowej (dwukrotne) i mniejsze niebezpieczeństwo rozsortowania materiału (opinie o programie). Dalsze udoskonalenie konstrukcji betoniarki tego typu wprowadził W. Dauma z Mitcnbergu n. Menem, Było to doprowadzenie osobnymi lejami kruszywa i cementu do wnętrza skrzyni, gdzie składniki te ulegały wymieszaniu za pomocą obracających się kół zaopatrzonych w łopatki, które wzajemnie zachodziły na siebie. Masa betonowa przedostawała się następnie do przenośnika ślimakowego, który wynosił ją na zewnątrz.
Napęd był ręczny, wspólny dla wału ślimaka i kół łopatkowych. Jedną z pierwszych publikacji zawierającą.opis betoniarki jest artykuł zamieszczony w „Annales des Ponts et Chaussees” w 1859 r. W opisie budowy mostu na Cisie pod Szegedynem znajduje się opis betoniarki wolnospadowej z obracającym się bębnem [18]. Bęben o średnicy 1,25 m i długości ok. 4 m zawierał wewnątrz system ścianek z odpowiednio umieszczonymi otworami. Bęben betoniarki był ustawiony pod takim kątem, aby mieszanina mogła przedostawać się w dół pod własnym ciężarem (segregator aktów prawnych).
Napęd stanowiła lokomobila parowa. Wydajność betoniarki wynosiła 8-10 m3/h. Autor tego wynalazku jest nieznany. Podobny typ betoniarki produkowała w tym czasie firma „Leipziger Zementindustrie Dr Gaspary e. Co.” (promocja 3 w 1). Pod koniec XIX wieku rozpoczęto produkcję betoniarek z bębnem obrotowym, które można uważać za prototyp maszyn obecnie stosowanych. Betoniarkę przechylną z otworem w kierunku osi obrotu opatentował O. Kaiser w 1926 r.
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32