Spadek ciśnienia

Najczęstszą przyczyną ulatniania się gazu w mieszkaniach są nieszczelne złącza, kurki lub źle funkcjonujące przybory gazowe, zdarzają się również nieszczelności przewodów wewnętrznych wykonywanych z rur ze szwem zgrzewanym. Do pomieszczenia, w którym ulatnia się gaz, nie wolno wchodzić z otwartym ogniem. Wolno posługiwać się tylko lampami bezpieczeństwa (program uprawnienia budowlane na komputer). Pierwszą czynnością jest zamknięcie kurka przed gazomierzem oraz kurków przyborów gazowych. Następnie otwiera się okna i drzwi i starannie wietrzy pomieszczenie. Dopiero po wykonaniu tych czynności można przystąpić do wyszukiwania nieszczelności, posługując się roztworem mydła i pędzlem. Wykrywanie nieszczelności przez tzw. opalanie jest bezwzględnie zabronione, gdyż prowadzić może do wypadków (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeżeli w sieci panuje normalne ciśnienie, przyrządy są prawidłowo wyregulowane, a mimo to spalanie przebiega niewłaściwie, należy wnioskować, że nastąpiło zatkanie przewodu użytkowego, gazomierza, pionu lub dopływu. W tej też kolejności należy przeprowadzać pomiary ciśnienia. Przyczyna przytkania tkwi na odcinku, gdzie spadek ciśnienia jest najwyższy. Przyczyną przytkania przewodów jest najczęściej rdza i osady naftalenowe (uprawnienia budowlane). Przytkanie przez zalanie wodą łatwo można rozpoznać po charakterystycznym falowaniu płomienia.

W praktyce stosuje się 3 sposoby czyszczenia przewodów:

• przez przedmuchiwanie dwutlenkiem węgla lub powietrzem,
• przez przepychanie drutem,
• przez częściowe rozebranie.

Stosując pierwszy sposób, od strony najmniejszej średnicy przewodu podłącza się ręczną pompkę ze zbiornikiem powietrza. Na przeciwległym końcu otwartego przewodu umieszcza się jutowy wilgotny woreczek, który przepuszcza powietrze, a zatrzymuje cząstki osadu (program egzamin ustny). W zbiorniku podnosi się ciśnienie do 5-6 at, a następnie szybko otwiera zawór wylotowy. Fala powietrza pod ciśnieniem wydmuchuje osady. Przy użyciu butli z dwutlenkiem węgla ciśnienie wylotowe nie może przekraczać 6 kG/cm².

Granice wybuchowości

W żadnym wypadku nie wolno używać do przedmuchiwania tlenu, gdyż prowadzi to do poważnych wybuchów. Jeżeli przedmuchiwanie nie daje rezultatu, stosuje się przepychanie drutem, wykorzystując istniejące trójniki. Przy poważnym zatkaniu wyżej wymienione sposoby nie dają rezultatów i wtedy zachodzi konieczność rozebrania części instalacji i połączenia na nowo. Przed uruchomieniem takiej instalacji konieczne jest wykonanie przepisowych prób szczelności (opinie o programie).

Możliwości wybuchu lub zatrucia gazem są ściśle związane z istnieniem zagrożeń. Przez zagrożenie rozumiemy stan lub sytuację mogącą spowodować wypadek. Zagrożenia występujące najczęściej w eksploatacji instalacji i przyborów gazowych. Wybuchem nazywa się gwałtowne spalanie gazu zmieszanego z określoną ilością powietrza przy doprowadzeniu do tej mieszaniny źródła ognia (segregator aktów prawnych).

Granice wybuchowości (zapalności) są to dwie liczby określające procentową ilość gazu, który wybucha w mieszaninie z powietrzem. Najmniejszą ilość gazu, która po zmieszaniu z powietrzem stanowi mieszaninę wybuchową, nazywamy dolną granicą wybuchowości, największą górną granią wybuchowości. Orientacyjne granice wybuchowości różnych gazów przedstawiają się następująco: gaz miejski 12-36%, gaz ziemny wysokometanowy 5-15%, powietrzno-propanowy 8,5-34,5%, płynny 2-9%.

Gazy, które mają niską dolną granicę wybuchowości, są szczególnie niebezpieczne. W czasie wybuchu powstają duże ilości ciepła w’ stosunkowo krótkim czasie, co powoduje nagłe podwyższenie temperatury otoczenia i wyzwolenie energii w postaci pracy mechanicznej. Ciśnienie powstające przy wybuchu gazu ziemnego i koksowniczego wynosi 7,5 kG/cm², propanu i butanu 9,5 kG/cm², etylenu i acetylenu 16,5 kG/cm² (promocja 3 w 1).

W praktyce eksploatacyjnej instalacji gazowych oprócz wybuchów mamy również do czynienia z przypadkami zapalania się gazu uchodzącego przez nieszczelności.