Specjalne zabiegi

Przy betonowaniu wielkich masywów należy z góry zaprojektować szczegółowy sposób postępowania, który nie dopuściłby do powstania nadmiernego nagrzania betonu (program uprawnienia budowlane na komputer). Stosuje się w tym celu układanie możliwie najzimniejszej mieszanki, domieszki opóźniające wiązanie, dodatki pozwalające na maksymalne ograniczenie ilości dozowanego cementu, stosowanie cementów niskokalorycznych i wreszcie specjalne zabiegi pozwalające na systematyczne odprowadzenie powstającego ciepła, np. przez wbetonowanie instalacji chłodniczych, rur stalowych z ewentualną cyrkulacją zimnej wody itp. Należy dążyć również do ograniczenia wielkości betonowanych masywów. Dojrzewanie betonu w okresie chłodów (0 do + 10°C) nie zwalnia od stosowania pielęgnacji wilgotnej, gdyż parowanie wody nie wynika tylko z różnic temperatur betonu i otoczenia, lecz przede wszystkim z różnic ich wilgotności (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przy betonowaniu w temperaturze ujemnej stosuje się specjalne metody postępowania w celu zagwarantowania procesu wiązania. Analiza tych metod wskazuje, że trzeba postępować tak samo jak przy dojrzewaniu w warunkach naturalnych, jeśli betonowi stworzono warunki dojrzewania w temperaturach dodatnich, lub w ogóle nie stosować żadnych dodatkowych zabiegów (uprawnienia budowlane). W przypadku metody zachowania ciepła rolę osłony przed parowaniem wody spełnia jednocześnie izolacja termiczna. Beton zimny również nie wymaga specjalnej ochrony przed parowaniem, gdyż stosowane domieszki są na tyle higroskopijne, że już przez swoją obecność dostatecznie utrudniają parowanie wody (program egzamin ustny).

Mączka kamienna

Obowiązują tu zasady, z tym że nawilżanie prefabrykatów dojrzewających w skróconym cyklu obróbki cieplnej musi się rozpocząć natychmiast po zakończeniu procesu obróbki i trwać nieprzerwanie przez 3 dni (opinie o programie). Zanim prefabrykat ostygnie do temperatury otoczenia, należy go polewać wodą możliwie o tej samej temperaturze, jaką ma polewany beton. Podobnie należy postępować z prefabrykatami złożonymi na otwartym terenie i podlegającymi silnemu operowaniu słońca. Szczególnie ujemnie wpływa na beton pochodzący z obróbki cieplnej brak pielęgnacji wilgotnej przez pierwsze 30 h od momentu zakończenia obróbki. Beton taki może wykazać końcową wytrzymałość niższą o ok. 20-30% w stosunku do wytrzymałości betonu właściwie pielęgnowanego. Najkorzystniejsze byłoby przetrzymywanie prefabrykatów okresowo w komorach klimatyzacyjnych. Ze względu jednak na ilość koniecznych pomieszczeń stosuje się ten sposób tylko w szczególnych przypadkach, np. przy małej ilości produkowanych elementów, lecz dużej ich wartości technicznej (segregator aktów prawnych).

Domieszkami do betonu określa się substancje stosowane w ilościach na tyle małych, że nie muszą być traktowane jako składnik objętościowy betonu. Dodatkami natomiast określa się te materiały, które muszą być ze względu na stosowaną większą ilość doliczone do masy cementu jako dodatkowy objętościowy składnik betonu. Jeśli jednak taki dodawany materiał (np. mączka kamienna) służy tylko do poprawy uziarnienia kruszywa w zakresie frakcji do 0,25 mm, to nie jest traktowany jako dodatek. Dodatki występują zawsze w postaci materiału drobnoziarnistego, a domieszki mogą mieć postać cieczy, pasty lub proszku.

Wśród domieszek i dodatków pod względem ich wpływu na właściwości mechaniczne mieszanki betonowej lub betonu można wyróżnić następujące zasadnicze grupy:

1. polepszające urabialność mieszanki betonowej (plastyfikujące),
2. zwiększające mrozoodporność (napowietrzające),
3. regulujące wiązanie i twardnienie,
4. uszczelniające,
5. spulchniające,
6. uodporniające na oddziaływanie mechaniczne (promocja 3 w 1).

Pod względem sposobu działania można wyróżnić domieszki i dodatki działające w sposób fizykochemiczny lub mechaniczny. Każdy rodzaj domieszki lub dodatku zmienia kilka cech jednocześnie, z tym że z reguły jedną z nich szczególnie silnie. Często polepszając wybraną cechę betonu pogarsza się inne. Domieszki dobierać należy zatem odpowiednio do stawianych wobec betonu wymagań technicznych.