Spoiwa wapienne

Do spoiw wapiennych zalicza się wapno palone, gaszone i pokarbidowe.
l»ipno palone otrzymuje się przez wypalanie kamienia wapiennego w temperaturze 4iL 930-1230°C. Wapno palone miele się na proszek lub gasi na sucho, dodając do w kawałkach 50-60 części wody i uzyskuje w ten sposób wapno hydratyzowane zgaszone) w postaci proszku (program uprawnienia budowlane na komputer).

”Wapno pokarbidowe jest produktem ubocznym przy wytwarzaniu acetylenu z karbidu, ciasta i barwie jasnoszarej.
Wypalanie wapna polega na reakcji rozkładu węglanu wapniowego: CaC03 -» CaO + - C02, a gaszenie (lasowanie) na hydratacji: CaO + H20 -> Ca(OH)2. Zależnie od dodanej wody otrzymuje się wapno hydratyzowane, ciasto wapienne lub mleko Lrurane. Twardnienie wapna następuje wskutek łączenia się wodorotlenku wapniowego : dwutlenkiem węgla z powietrza: Ca(OH)2 + C02 - CaC03 + H20.
Spoiwa wapienne mają zdolność nadawania zaprawom dobrej urabialności i chemiczne łączenia się z dodatkami hydraulicznymi tworząc spoiwa hydrauliczne. Spoiwa w środowisku pary wodnej i podwyższonej temperaturze tworzą z piaskiem trwałe i .oporne na działanie wody związki - krzemiany wapniowe.

Wadami spoiw wapiennych są: niska wytrzymałość zapraw wapiennych, mała na działanie wody oraz znaczna energochłonność produkcji (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Spoiwa wapienne są stosowane w budownictwie do zapraw murarskich przy łączeniu nie wymagających dużej wytrzymałości oraz tynków i zapraw nie narażonych ■ŁI działanie wody. Stosowane są również do zapraw cementowych jako dodatek poprawiający ich urabialność, a ponadto jako podstawowy surowiec do produkcji cegły i beto- silikatowych.
Lepiszcza są to materiały wiążące, chemicznie nieaktywne, które doprowadzone do plastycznego w wyniku procesów fizycznych powracają do stanu stałego również -skutek tych procesów (np. glina, siarka, bitumy, woski) (uprawnienia budowlane).

Charakterystyka lepiszczy budowlanych

Bitumami nazywa się w Polsce dwie grupy materiałowe: asfalty (pochodne ropy naftowej lub pochodzenia naturalnego) oraz smoły i paki (produkty przeróbki węgla).
Lepiszcza bitumiczne są to czarne lub ciemnobrązowe lepkie masy o charakterystycznym zapachu. W temperaturze ok. 20°C asfalt jest ciałem stałym i twardym, a smół gęstą cieczą. Po podgrzaniu miękną one i przechodzą w stan płynny, a ochłodzone twardnieją (program egzamin ustny). Najważniejszą wspólną właściwością asfaltu i smoły jest lepkość, a następnie ph styczność i odporność na działanie wody. Istotną różnicą jest ich odporność na wpływ atmosferyczne i chemiczne. Asfalty są odporne na działanie tych czynników, a smół szybciej ulegają utlenianiu i odparowaniu składników lotnych, wskutek czego twardniej i kruszeją. Na działanie grzybów i drobnoustrojów odporniejsze są smoły.

Wszystkie bitumy zawdzięczają swoje właściwości lepiące spójności. Dzięki tym właściwościom asfalty i smoły stosuje się w budownictwie jako lepiszcza d< spajania kruszywa oraz wytwarzania mas mineralno-bitumicznych i powłokowych (opinie o programie).
Asfalty charakteryzują się następującymi cechami: temperaturą mięknienia, penetracja temperaturą łamliwości oraz ciągliwością. Badanie smół obejmuje oznaczenie lepkości składu chemicznego oraz temperatury mięknienia paku.

Jako temperaturę mięknienia przyjmuje się temperaturę, w której asfalt badany metod w znormalizowanym pierścieniu aparatu dotknie podstawki aparatu pod wpływem nacisku znormalizowanej kulki stalowej (segregator aktów prawnych).
Penetracja określa konsystencję asfaltu w normalnych warunkach jej miar jest głębokość zanurzenia znormalizowanej igły w badany asfalcie w czasie 5 s i temperaturze 25°C. Asfalty miękkie mają liczbowo penetrację większą, a twarde - mniejszą.

Temperatura łamliwości asfaltu oznacza temperaturę, w której cienka warstwa asfaltu naniesiona na blaszkę pęka lub zarysowuje się w czasie jej wygięcia. Im wyższa jest temperatura, w której pęka powłoka asfaltu, tym asfalt bardziej kruchy (promocja 3 w 1).