Sposób podnoszenia prefabrykatu

Sposób podnoszenia prefabrykatu może być inny w zakładzie prefabrykacji i inny na budowie. Ważnym czynnikiem przy wyborze sposobu jest rodzaj potrzebnego zawiesia bądź innego wyposażenia sprzętu podnośnego (suwnicy, dźwigu przenośnego żurawia). Z uwagi na pracochłonność robót najdogodniejszym rozwiązaniem jest takie, które umożliwia podnoszenie wszystkich rodzajów prefabrykatów przewidzianych do podnoszenia w ciągu jednej zmiany (bądź odpowiednio długiego cyklu pracy) przez jedno urządzenie podnośne za pomocą jednego rodzaju zawiesia (program uprawnienia budowlane na komputer). Rozmieszczenie i przekrój uchwytów wymaga sprawdzenia rachunkiem. Wymaganie to dotyczy również stosowania chwytaków. Przy podnoszeniu prefabrykatu w celu dostarczenia go na miejsce wbudowania (początek fazy montażu) prefabrykat znaleźć się powinien w położeniu możliwie bliskim jego położenia w budynku, co ma wpływ na rozmieszczenie uchwytów chwytaków (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W przypadku płyty ściennej z otworem nadanie prefabrykatowi pozycji wbudowania wymaga:

• albo rozmieszczenia uchwytów odpowiednio do warunku równych sił w uchwytach, co pozwala na symetryczne usytuowanie chwytaków zawiesia,
• albo, w przypadku gdy ww. warunek nie może być spełniony (np. przy produkcji prefabrykatów w formach uniwersalnych, jeżeli rozmieszczenie uchwytów jest z góry ustalone), zmiennego rozmieszczenia na zawiesiu łańcuchów z hakami, tak aby punkt zaczepienia zawiesia znalazł się w osi ciężkości Drefabrykatu. W tym drugim przypadku siły w uchwytach są różne, co należy uwzględnić w projektowaniu ich przekroju (uprawnienia budowlane).

Płyty stropowe

Sprawdzenia obliczeniem wymaga również nośność nadproża przy podnoszeniu prefabrykatu. W przypadku płyt stropowych produkowanych w pozycji pionowej nadanie im pozycji poziomej wymaga uchwytów transportowych w dwóch płaszczyznach (program egzamin ustny). Stosując do podnoszenia płyt z formy i ich transportu w zakładzie podnośniki z przyssawkami próżniowymi lub uchwyty na krawędzi uniknąć można uchwytów dodatkowych.

Jeżeli płyty stropowe projektowane są w założeniu, że będą podparte na obwodzie, może wyniknąć potrzeba zwiększenia liczby uchwytów (np. z 4 do 6) w celu zbliżenia warunków pracy płyty w czasie transportu do warunków jej pracy po ułożeniu w budynku i uniknięcia w ten sposób dodatkowego zbrojenia płyty dla innych warunków podparcia (opinie o programie).

Podobnie warunki składowania nie wpływają w zasadzie na kształtowanie prefabrykatów. Występuje tu natomiast uwarunkowanie odwrotne. Prostota wyposażenia placu składowego (stojaki, podkładki itp.) pozwala w łatwy sposób zapewnić prawidłowe warunki składowania i uniknąć deformacji i uszkodzeń prefabrykatów. Z uwagi na stosunkowo dużą odkształcalność dojrzewającego betonu istotne jest takie podparcie prefabrykatów ściennych na składowisku, aby nie następowało ich zginanie.

W przypadku płyt stropowych, szczególnie o większej rozpiętości (powyżej 5,0 m), podnoszonych z podkładu przy niskiej wytrzymałości betonu (poniżej 10 MPa), zalecane jest podpieranie ich w środku rozpiętości w celu uniknięcia nadmiernej strzałki ugięcia płyty pod ciężarem własnym. Transport na budowę podlega rygorom przepisów komunikacyjnych i ograniczeniom geometrii i nośności przyjętych środków transportu (segregator aktów prawnych).

W myśl przepisów polskich całkowita szerokość i wysokość pojazdu z ładunkiem (skrajnie) nie może przekraczać odpowiednio 2,50 i 4,00 m, a całkowita długość pojazdu nie może przekraczać:

1.  ll,0m, przy pojeździe pojedynczym,
2.  15,0 m, przy pojeździe członowym,
3. 18,0 m, przy zespole złożonym z pojazdu samochodowego i przyczepy,
4. 22,0 m, przy zespole złożonym z nie więcej niż z trzech pojazdów. Długość części elementu wystającej poza tylną krawędź pojazdu nie może przekraczać 1 /3 całkowitej długości prefabrykatu elementu oraz 2,0 m.

Dopuszczalna całkowita masa pojazdu nie może być większa niż:

• 16,0 t dla pojazdu pojedynczego dwuosiowego,
• 24,0 t dla pojazdu trzyosiowego (lub więcej),
• 32,0 t dla pojazdu członowego trzy- lub czteroosiowego,
• 38,0 t dla pojazdu członowego pięcioosiowego (lub więcej). Przekroczenie podanych warunków transportowych może być dopuszczalne tylko w wyjątkowych przypadkach i za zgodą władz komunikacyjnych (promocja 3 w 1).