Sposób statycznego obliczenia

Sposób statycznego obliczenia ciśnieniowych rurociągów żelbetowych obarczony jest pewnym błędem, mianowicie pomija się w nim wpływ ciężaru własnego konstrukcji oraz wpływ nierównomierności ciśnienia wody na obwodzie rurociągu, spowodowanej zależnością ciśnienia hydrostatycznego od głębokości (program uprawnienia budowlane na komputer). Pominięto także wpływ ewentualnego obciążenia rurociągu zasypką.

Dopóki ciśnienia wewnętrzne są bardzo duże, wpływ owych dodatkowych obciążeń jest niewielki i istotnie może być pominięty. Jeśli jednak ciśnienia wewnętrzne są nieduże, relatywne znaczenie owych dodatkowych obciążeń wzrasta, a nawet mogą zachodzić okoliczności, gdy najbardziej niekorzystne przypadki obciążenia rurociągu występują właśnie wtedy, gdy jest on opróżniony z wody (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Takie okoliczności należy sprawdzić w rurociągach o większych średnicach, gdy rurociąg jest obsypany ziemią, a zwłaszcza gdy trasa jego przechodzi na przykład pod nasypem drogowym lub kolejowym. Przy rozważaniu różnych możliwości obciążenia rurociągu należy przeanalizować oddzielnie wpływ każdego rodzaju obciążenia, a następnie drogą superpozycji dobrać schemat najbardziej niekorzystny, przy czym nie wolno zapominać, że dla różnych przekrojów schematy te mogą być różne (uprawnienia budowlane).

Przedstawiona metoda obliczeń statycznych uwzględnia wszystkie obciążenia zewnętrzne, jakie mogą działać na obudowę:
a) ciężar własny obudowy,
b) pionowe i poziome ciśnienie górotworu,
c) ciśnienie wody wewnątrz sztolni,
d) odpór górotworu.

W przypadkach, gdy zachodzi możliwość przesuwania się obudowy w trakcie z górotworem. Jeśli na obudowę sztolni działa zewnętrzne ciśnienie wody znajdującej się w górotworze, ciśnienie to może być obliczeniowo traktowane ciśnienie wewnętrzne ze znakiem minus (superpozycja ciśnień wody).
Z punktu widzenia mechaniki budowli obudowa przedstaw i ramę (łuk) trzykrotnie statycznie niewyznaczalną.
Przekrój zbrojenia sprawdza się przy założeniu, że przekrój ten przenosi całość rozciągań, poza tym jednak sprawdza się go na warunek zarysowania betonu według identycznych zasad jak we wzorach (program egzamin ustny).

Rurociągi żelbetowe

Rurociągi żelbetowe projektuje się również w postaci konstrukcji sprężonej. Konstrukcje te są najczęściej wykonywane w 3 fazach i składają się z następujących elementów:
a) przewodu zasadniczego wykonanego jako prefabrykat sposobem wirowym lub betonowanego na miejscu, w którym zbrojenia podłużne są naciągane; po związaniu betonu zwalnia się ściągi uzyskując odpowiednie naprężenia ściskające podłużne,
b) obandażowania przewodu zasadniczego dla wywołania wstępnych naprężeń ściskających,
c) ) przewodu ochronnego z betonu, pokrywającego obandażowanie przewodu zasadniczego (opinie o programie).
Przykład rurociągu sprężonego układanego na miejscu. Przykład rurociągu sprężanego prefabrykowanego wykonanego dla siłowni Lardit (Francja).
Pomijamy omówienie obliczeń rurociągów żelbetowych sprężanych jako nie stosowanych dotychczas w siłowniach wodnych krajowych, odsyłając czytelnika do literatury specjalnej. Przewody żelbetowe układa się w sposób ciągły na podłożu na podsypce lub na ławach betonowych biegnących wzdłuż osi przewodu. Zwraca się uwagę, że w przeciwieństwie do rurociągów żelbetowych rurociągi stalowe układa się na oddzielnych podporach, głównie ze względu na ich późniejszą konserwację.
k) W rurociągach żelbetowych betonowanych na miejscu nie przewiduje się specjalnych dylatacji termicznych. Są one zresztą ukryte często w ziemi, co znacznie zmniejsza wpływ zmian temperatur (segregator aktów prawnych).

Zasadniczy natomiast problem stanowi łączenie poszczególnych odcinków w przewodach prefabrykowanych. Wszystkie prefabrykowane przewody składają się ze stosunkowo krótkich elementów o długościach od 2,5 do 5,0 m. Przewody o małej średnicy łączy się najczęściej za pomocą końcówek typu kielichowego wykonanych od razu w czasie betonowania odcinka; rury o większej średnicy łączy się pierścieniami nasuwanymi na złącze (promocja 3 w 1). Ponadto istnieje wiele opatentowanych sposobów łączenia rurociągów, polegających na zastosowaniu np. opasek metalowych.