Sprężone płyty dachowe

Ciekawy strop tego rodzaju stosowany szerzej w Anglii (głównie w budownictwie mieszkaniowym lub w przemysłowym o mniejszych obciążeniach użytkowych) (program uprawnienia budowlane na komputer).

Sprężone wkładki deskowe wykonuje się z ceramicznych płytek o szerokości 14,3 cm, długości 30,4 cm i grubości 6,1 cm, mających cztery podłużne bruzdy o głębokości 4,1 cm. W tych bruzdach układa się pręty ze stali o wysokiej wytrzymałości, a w przestrzenie między płytkami wprowadza się pionowo prętowe chomonta z 0 3,2 mm. Po naprężeniu podłużnych prętów tak bruzdy jak i przestrzenie między płytkami zalewa się zaprawą cementową.
Sprężone płyty dachowe typu panwiowego wykonywane są o rozpiętości 6-12 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pierwsze z nich mają zwykle szerokość modułową 3 m, drugie natomiast - 1,5 m i 3,0 m. Żebra płyty o rozpiętości 6 m i wysokości 30 cm są sprężone podłużnymi prętami z wysokowartościowej stali, które są dospawane do stalowych podporowych zestawów (spawanie wykonuje si warstwami nie grubszymi od 4 mm z przerwami w czasie nakładania każde warstwy aby nie przegrzać betonu). Dla płyty o rozpiętości 12 m żebra podłużne zbrojone są splotami. Żebra tej płyty zbrojone są pięcioma splotami z siedmiu drutów każdy, z tym że cztery z nich są usytuowane u dołu żebra, a jeden u góry. Ciężar płyty wynosi tu 5,9 T; beton marki 400 lub 500 (przy obciążeniach - poza ciężarem własnym - od 510 kG/m2 do 640 kG/m2) (uprawnienia budowlane). Obecnie wprowadzone są do produkcji w Polsce płyty o długości 11,85 m i szerokościach 1,20 m i 1,50 m o żebrach sprężonych splotami beton marki 300.

Płyty sprężone typu panwiowego wykonywane są również jako międzykondygnacyjne dla dużych obciążeń użytkowych.
Zbrojeniem sprężającym są tu wkładki z wysokowartościowej stali o średnicy 32 mm; pozostałe zbrojenie - w postaci spawanych siatek i płaskich szkieletów (w żebrach) (program egzamin ustny).

Górne brzegowe wycięcia w żebrach

Górne brzegowe wycięcia w żebrach podłużnych służą do celów montażowych oraz do podwieszenia obciążenia skupionego. Zużycie betonu na jedną płytę wynosi 8 ms, ciężar płyty - 20 T, a sprowadzona grubość na 1 m2 rzutu - 22,4 cm.
Poprzeczne żebra zbroi się w tych płytach spawanymi szkieletami, natomiast płyty górne spawanymi siatkami z prętów 0 3 mm.
Układy płytowo-żebrowe są również wykonywane ze sprężeniem listwami strunobetonowymi (opinie o programie).

Ostatnio w wielu krajach (w USA, Rosji, Polsce) przejawia się tendencja do eliminowania przekryć płytowych (lub płytowo-żebrowych) opartych na belkach strunobetonowych, a nawet kablowych, przez zastąpienie ich sprężonymi (zwykle splotami) układami płytowo-żebrowymi o przekroju 2 T i T. Elementy te jako stropodachowe oraz jako stropy międzykondygnacyjne wykonywane są nawet o rozpiętościach odpowiednio do przeznaczenia 36,0 m i 24,0 m. Przez przyjęcie odpowiednio dużych wysokości sprężonych żeber uzyskuje się tu niewielkie sprowadzone grubości przekrycia.

przedstawiono charakterystyczne wskaźniki płyt tego rodzaju. Sprężenie wykonano tu zwykle splotami 1/2 o wytrzymałości stali Rr = 18000 kG/cm.
W Rosji elementy typu 2T wykonuje się o długości 9, 12 i 15 m. Przekroje przęsłowe elementu o rozpiętości 12 m, wykonywanego w całości oraz w wersji oddzielnej produkcji sprężonych żeber i dobetonowywania górnej płyty (układ zbrojenia przedstawiono tu schematycznie). Szerokości tych płyt wynoszą 3,0 m (segregator aktów prawnych). Do wad tego rodzaju przekrycia należy niewątpliwie trudność zachowania należytej współpracy sąsiadujących ze sobą elementów na skutek dużych niekiedy różnic ich ugięć.

Stosowanie spawań górnych wspornikowych płyt ze sobą przez płaskownikowe nakładki dla rozpiętości powyżej 12 m i zróżnicowanych obciążeń nie daje pozytywnych rezultatów. W tych przypadkach - jak wykazały badania polskie, właściwsze jest połączenie ze sobą płyt przez zabetonowanie utworzonego w prefabrykacie żeberka o przekroju trójkątnym (podobne rozwiązanie stosuje się ostatnio i w Rosji) (promocja 3 w 1).