Środki ochronne

Spośród materiałów budowlanych najłatwiej ulegają zniszczeniu drewno i metale. Drewno należy chronić przed grzybami, owadami, bakteriami i ogniem, metale zaś przed korozją wywołaną działaniem wody i tlenu zawartych w powietrzu lub też bezpośrednim działaniem substancji agresywnych, co często zdarza się w przemyśle. Na ogół jednak walka z korozją metali ze względu na swój szeroki zakres i znaczne zróżniczkowanie środków przeciwdziałania oraz na skomplikowany przebieg procesów chemicznych, stanowi osobne zagadnienie częściowo tylko związane z budownictwem (program uprawnienia budowlane na komputer).

Głównym polem działania chemicznej ochrony budowli staje się więc zabezpieczenie drewna i materiałów mineralnych, jak betonu, wyrobów ceramicznych, kamienia sztucznego i naturalnego oraz tynków i wypraw. Szczególnie ważna jest ochrona wyrobów ceramicznych i betonu, gdyż używa się ich do wznoszenia części nośnych budynków i obniżenie ich wytrzymałości może grozić katastrofą. Ponadto przy stosowaniu tych materiałów najczęściej się zdarza, iż wskutek użycia niewłaściwych surowców lub błędów w produkcji powstają szkodliwe związki, które mogą spowodować niszczenie. W takich razach wszelka pomoc jest już zwykła niemożliwa, dlatego też należy zwrócić specjalną uwagę na proces technologiczny i kontrolę surowców (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Środki używane do ochrony budowli można usystematyzować według ich składu chemicznego, jak to czynimy w niniejszym rozdziale, lub też według dziedzin ich zastosowania. Jest to bardziej odpowiednie do celów praktycznych i zostało przyjęte w dalszych rozdziałach przy omawianiu poszczególnych materiałów budowlanych (uprawnienia budowlane).

Środki ochronne można również podzielić według sposobu ich stosowania. Niektóre z nich dodaje się w czasie wyrobu materiałów budowlanych, głównie przy betonach, zaprawach i sztucznych kamieniach. Środki takie nazywamy dodatkami do zapraw. Są to przede wszystkim środki uszczelniające beton, przyśpieszające wiązanie cementu i zwiększające odporność na wpływy chemiczne (uprawnienia budowlane).

Nasycanie podłoża

Inne materiały zwłaszcza porowate jak drewno, chronimy przez impregnację, tj. nasycanie odpowiednimi roztworami, które przenikają w pory materiału, uszczelniają je, a twardniejąc, zwiększają jego wytrzymałość. Środki te mogą również działać dezynfekująco (najczęściej stosuje się je przy ochronie drewna) lub też mogą reagować z materiałem, tworząc nowe odporne związki, jak np. przy fluatowaniu kamienia naturalnego lub betonu. Powszechnie stosowanym wreszcie sposobem ochrony są powłoki ochronę, z których najprostszymi są farby i lakiery (uprawnienia budowlane).

Pomiędzy impregnacją a powłokami ochronnymi nie zawsze można ustalić ścisłą granicę, gdyż większość roztworów w stanie rozcieńczonym ma niskie napięcie powierzchniowe i łatwo przenika w głąb materiału, przy większym zaś stężeniu tworzy powłokę powierzchniową. Typowym przykładem jest roztwór nitrocelulozy, który po rozcieńczeniu stanowi doskonały środek do utwardzania wyrobów gipsowych, gdyż przenika głęboko w pory suchej masy. Stężony natomiast roztwór np. lakier tworzy powłokę jedynie na powierzchni materiału. Dlatego też przy malowaniu i wykonywaniu powłok ochronnych stosujemy zwykle tzw. gruntowanie czyli nasycanie podłoża środkami zapewniającymi dobre połączenie materiału z powłoką farby (segregator aktów prawnych).

Zasadnicze środki używane do chemicznej ochrony budowli dzielimy na dwie podstawowe grupy, a mianowicie: związki nieorganiczne i organiczne.

Omówimy tu pokrótce najważniejsze surowce:

1. Związki nieorganiczne:

1. sole mineralne,
2. związki fluoru,
3. związki kwasu krzemowego (krzemiany).

2. Związki organiczne:

1. mydło,
2. parafiny i woski,
3. bitumy,
4. oleje mineralne,
5. oleje i żywice naturalne,
6. masy plastyczne,
7. kauczuk i jego pochodne,
8. pochodne celulozy,
9. kleje.

Solami nazywamy związki chemiczne powstałe wskutek reakcji między kwasem i zasadą. Najpospolitsza jest sól kuchenna (chlorek sodu NaCl), którą możemy wytworzyć sztucznie przez neutralizowanie kwasu solnego ługiem sodowym wg reakcji (promocja 3 w 1).