Stany konsystencji

Stany konsystencji nie objęte tym wykresem określa się następująco:

• stan półzwarty - z gruntu można uformować kulkę, lecz wałeczek pęka przy pierwszym wałeczkowaniu (ilość wałeczkowań - 0)
• stan zwarty - nie można utworzyć kulki, gdyż grunt jest zbyt twardy i kruszy się (program uprawnienia budowlane na komputer).

Barwę gruntu określa się na przełamie bryły o naturalnej wilgotności, natychmiast po wyjęciu jej z otworu. Określenie barwy podstawowej (dominującej) umieszcza się na ostatnim miejscu, poprzedzając ją oznaczeniem odcieni i intensywności np. jasnożółtoszary (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Przy występowaniu kilku barw, wzajemnie ze sobą przemieszanych należy podać charakter ich występowania np. zielona z czerwonymi smugami lub pstra czerwonozielona itp.

Grunt jest:

1. suchy - jeśli bryłka gruntu przy zgniataniu pęka i daje po rozdrobnieniu suchy proszek;
2. małowilgotny - jeśli odkształca się plastycznie, lecz palce nie stają się wilgotne;
3. wilgotny - jeśli papier lub ręka przyłożone do gruntu stają się wilgotne;
4. mokry - jeśli przy ściskaniu w dłoni grunt odsącza wodę;
5. nawodniony - nasycony wodą lub płynny grunt z warstw wodonośnych (uprawnienia budowlane).

Najczęściej stosowanym typem wieży wiertniczej w wiertnictwie badawczym jest trójnóg. Do wierceń głębokich (od około 50 do 100 m) należy stosować czwórnóg. Zasadniczym elementem tych typów wież są świece (nogi) drewniane lub metalowe łączone u góry sworzniem, na którym umocowuje się blok do podwieszania liny wyciągowej. Wysokość wieży powinna umożliwiać swobodne wyciągnięcie z otworu jednej żerdzi ze świdrem w każdym stadium zarurowania (program egzamin ustny).

Szybik roboczy

Przyjmując, że rura obsadowa wystaje 2 m ponad teren, żerdź ma 5 m długości, świder - lm, strata wysokości na podwieszenie bloku - 1 m, otrzymujemy minimalną długość każdej świecy, łącznie ze stratą wysokości wskutek pochyłego ustawienia świec - ok. 10 m. Przy zastosowaniu odpowiednio krótszych odcinków żerdzi i rur obsadowych wysokość wieży można zmniejszyć do 6-8 m, przez co staje się ona znacznie wygodniejsza w montażu i obsłudze. W przypadku braku wieży odpowiedniej wysokości, należy wykopać szybik roboczy o głębokości równej brakującej wysokości wieży. Ściany szybiku powinny być odeskowane (opinie o programie).

Świece robi się z drewna sosnowego (okrąglaka okorowanego) o średnicy 13-18 cm w cienkim końcu lub z rur stalowych grubościennych o średnicy do 100 mm. Górne (cieńsze) końce świec drewnianych należy okuć jak na rys. 20 a przez nabicie kawałka rury z otworem na sworzeń łączący. Połączenie świec i podwieszenie bloku.

Połączenie świec stalowych wykonuje się przez spłaszczenie i odgięcie dwóch świec lub też przez przyspawanie oddzielnie wykonanych końcówek. Sworzeń łączący zamyka się nakrętką z podkładką. Na wysokości bloku opasuje się wieżę łańcuchem, co umożliwia wypuszczenie 1-2 żerdzi ponad wieżę przy wyciąganiu przewodu wiertniczego z otworu (segregator aktów prawnych).

Dolny koniec środkowej świecy drewnianej zostawia się nie okuty. Do dolnego końca środkowej świecy stalowej przy- spawa się krążek z blachy stalowej o średnicy około 200 mm w celu powiększenia powierzchni nacisku na grunt. Dolne końce pozostałych świec zostawia się często również bez okucia, przymocowując je do płóz wciągarki za pomocą klamer stalowych. Właściwsze jest jednak stosowanie specjalnych zakończeń, umożliwiających przegubowe połączenie świec z płozami wciągarki lub ustawienie świec w stalowe łożyska na płozach. Ponieważ dwie świece opierają się na płozach dźwigarki, powinny one być o około 30 cm krótsze od pozostałej świecy, która oparta jest bezpośrednio na gruncie. Zapewni to jednakowe nachylenie świec, a tym samym równomierny rozkład obciążenia na wszystkie świece (promocja 3 w 1).