Ściany kaszycy

Ściany kaszycy składają się z warstw (tzw. „wieńców”) poziomo na siebie układanych belek. Zwykle belki leżą jedna na drugiej i przylegają do siebie, rzadziej wykonywane są kaszyce ażurowe, w których pomiędzy poszczególnymi wieńcami są prześwity dochodzące do */3 grubości wieńca (program uprawnienia budowlane na komputer).
Wieńce łączone są w narożach w sposób nie pozwalający na ich rozsuwanie się, najczęściej w postaci zamka ciesielskiego lub tzw. „cynkowania”.

Belki poszczególnych wieńców albo wystają poza lico ściany kaszycy, tworząc tzw. „ostatki”, albo mogą być obcięte równo z tym licem. Łączenie z ostatkami jest mocniejsze od połączenia gładkiego, ale nie nadaje się dla każdego typu budowli (nie może mieć zastosowania np. wtedy, gdy kaszyce w budowli muszą przylegać ściśle jedna do drugiej) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Belki stanowiące ściany kaszycy mogą być obrobione w rozmaity sposób. Mogą to być okrąglaki z wyciętą wzdłuż tworzącej „czaszą”, w którą wchodzi okrąglak wyżej leżący, albo tzw. płaszczaki, czyli okrąglaki przycięte z dwu stron (od góry do dołu) na płask, przez co tworzą się płaskie, poziome powierzchnie przylegania, szerokości 10 do 15 cm. W kaszycach lżejszych, tymczasowych używa się nieraz także krawędziaków (uprawnienia budowlane). Średnica okrąglaków używanych do wyrobu kaszyc wynosi, zależnie od wymiarów budowli, od 18 do 26 cm.
Długość ich nie zawsze pozwala na to, aby kaszyca mogła być wykonana z nieprzerwanych belek. Styki belek w ścianach wzdłużnych wykonuje się zwykle na zamek ciesielski lub czop i łączy na śruby, tak jednak, aby w jednym pionie styki występowały nie częściej niż co 3 lub 4 belka.

Wykonanie kaszyc z płaszczaków daje budowlę mocniejszą, ale też wymaga zużycia większej ilości materiału. Wskazane jest przynajmniej ściany zewnętrzne wykonywać z płaszczaków, a ewentualnie ściany wewnętrzne (poprzeczne i wzdłużne) z okrąglaków z wyciętą „czaszą” (program egzamin ustny).

Dno kaszycy

Ściany wewnętrzne kaszycy wykonuje się podobnie jak i ściany zewnętrzne z przylegających do siebie wieńców, przy czym często opuszcza się w poszczególnych ścianach co pewien odstęp po 3 do 4 wieńce, przez co ściany wewnętrzne nabierają raczej charakteru przegród stężających. Klatki utworzone przez ściany wewnętrzne w kaszycy mają wymiary poziome wynoszące na ogół od 2,00X2,00 do 2,20X2,20 m, czasem większe. Skrzyżowania ścian wewnętrznych z sobą.

Opisane połączenia ciesielskie nie wystarczą dla przeniesienia wszystkich naprężeń, jakie przenosi kaszyca w czasie wodowania oraz swej późniejszej pracy w budowli. Poszczególne wieńce łączy się ze sobą jeszcze za pomocą pionowych tężników, ustawianych w narożach i w miejscach skrzyżowań ścianek ze sobą. Tężniki te, będące belkami drewnianymi, przebiegają przez całą wysokość kaszycy i do nich przyśrubowuje się niektóre wieńce. Wytrzymalszą konstrukcję dają tężniki podwójne.
Gdy budowla na kaszycach ma mieć nadbudowę z bloków leżących na wypełnieniu kamiennym, to tężniki te powinny dochodzić tylko do drugiego wieńca
od góry, co zapobiega ewentualnemu przeniesieniu na nie ciężaru bloków po osiądnięciu wypełnienia (opinie o programie).

Ponadto poszczególne wieńce wiąże się jeszcze ze sobą śrubami stalowymi o średnicy 11-22 mm, które przechodzą przez trzy do pięciu nad sobą leżące belki i wiążą je ze sobą. Używane bywają również klamry.
Kaszyce należy robić o około 5% wyższe niż wynosi ich projektowana wysokość, gdyż tyle mniej więcej wynosi średnio odkształcenie kaszycy (jej ścieśnienie się) pod wpływem obciążenia kamieniem. Uzyskuje się to dodając jeden dodatkowy wieniec na każdych 20 wieńców przewidzianych w projekcie (segregator aktów prawnych).

Dno kaszycy osadzane jest zwykle pomiędzy drugim a trzecim wieńcem, licząc od spodu, czasem o jeden wieniec wyżej lub niżej, zależnie od przewidywanego osiadania kaszycy. Wykonuje się je z poprzecznych okrąglaków lub płaszczaków, łączonych z wieńcami ścian zewnętrznych na nakładki lub wręby, nierzadko z „ostatkami”. Ponieważ narażone jest ono na znaczne momenty gnące w czasie obciążania kamieniem, powinno być wzmocnione belkami wzdłużnymi, z którymi łączy się śrubami, oraz połączone z tężnikami pionowymi (promocja 3 w 1).