Statki rzeczne i morskie

Dzieje Rosji związane są ściśle z wchodzącą w skład Rusi Kijowskiej Moskwą (założona w XII we), która podczas trwającego od XI w. w państwie- kijowskim rozdrobnienia dzielnicowego znalazła się w obrębie Rusi Włodzimier- skouzdalskiej. W XIII w. większość księstw ruskich została opanowana przez Mongołów, którzy nie przejęli bezpośrednich rządów w podbitych księstwach, zadowalając się trybutem i zatwierdzeniem każdorazowo kandydata do tronu książęcego we Włodzimierzu, pełniąc ego funkcje zwierzchnie nad pozostałymi książętami. Z czasem na czoło księstw ruskie h wysunęło się niewielkie księstwo moskiewskie, którego władca Daniel dał początek dynastii Rurykowiczów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Powojenna rozbudowa tzw. gałęzi przemysłu skutkuje do dziś ich wysokim udziałem w strukturze produkcji (ponad 50%). Przemyśl metalurgiczny reprezentują huty żelaza, np. Resila, Gałacz, Hunedoara (łącznie (>,7 min I stali w’ I 997) i metali kolorowych gl. aluminium) w Marę i in. W wielu ośrodkach (m.in. Bukareszt, Braszow. Krajowa. Oradea, Sybin, Kluż Napoka) zlokalizowano po wojnie przemysł elektromaszynowy, produkujący m.in.: urządzenia gór- nic ze, tabor kolejowy, obrabiarki, silniki, maszyny rolnicze, statki rzeczne i morskie. W Bukareszcie rozwika się ponadto przemysł elektroniczny, precyzyjny i samochodowy produkcja autobusów) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Ten ostatni działa także w Ploeszti (Citroen) i Krajowej (Daewoo). Ważną gałęzią jest przetwórstwo chemiczne, zwł. petrochemia, przemysł gumowy, sodowy, nawozów i tworzyw sztucznych (Arad, Krajowa. Onesti, Tumu Magurele) (uprawnienia budowlane). Spośród pozostałych działów przemysłu wymienić należy: drzewny i celulozowo-papierniczy (gł. w miastach karpackich), cementowy, porcelanowy i szklarski, włókienniczy (bawełniany, wełniany, jedwabnie oraz najbardziej przestrzennie rozproszony spożywczy (zwł. winiarski, piwowarski, cukrowniczy, rybny, olejarski, młynarski i tytoniowy). W 1997 sektor przemysłowy przyniósł 41% wartość i PKB, a ok. I ^r>% produkcji przemysłowej pochodziło z Bukaresztu (program egzamin ustny).

Wartości eksportu

Gl. partnerami handlowymi Rumunii stały się z pocz. lat 90. Wiochy i Niemcy (odpowiednio 20 i 17% wartości eksportu oraz po 16% importu), następnie zaś Francja, Rosja oraz Turcja. W wartość i sprzedaży dominuj.) wyroby przemysłu metalowego i maszynowego (27% w 1997), a także lekkiego (24%) i chemicznego (7%), w imporcie zaś maszyny i urządzenia (2.4% wartość i), surowce i paliwa (19%), wyroby chemiczne oraz żywność’. Wartość importu o 2,(> mld USD przekroczyła w 1998 wpływy eksportowe (»,2 mld USD) (opinie o programie).

Podstawowym środkiem transportu towarów i ludność i pozostaje) koleje, tworzące sieć o dl. 11,4 tys. km (zaledwie 4,8 km na 100 km ; 14% linii zelektryfikowanych), jakkolwiek system drogowych jest znacznie dłuższy (I ^r> 1,4 tys. km dróg, utwardzonych w 51%), to jednak niski stan dróg i brak tras ekspresowych hamuje możliwość i ich pełnego wykorzystania. Rozwinięty jest natomiast ruro ciągowy system transportu ropy i jej produktów (4,2 tys. km dl.) oraz gazu ziemnego ((>,4 tys. km). Dzięki szlakom wodnym Dunaju i Prutu, uzupełnionym w 19)14 o kanał Dunaj Morze Czarne, rozwinęła się żegluga 1,7 tys. km dróg wodnych. Obsługę transportu morskiego prowadź,) gł. porty w Konslan czy, Mangalii, Sulinie oraz Tulczy, Galaczu, Braiły i Giurgiu, a międzynarodowy ruch lotniczy skupiaj.) Bukareszt Konstanca, Timisoara i Arad.

Rumunia dysponuje znacznymi walorami turystycznymi, umożliwiającymi rozwój zarówno turystyki wypoczynkowej, jak i poznawczej. Ważną rolę odgrywa także tranzytowe położenie kraju na gł. szlakach turystycznych z Europy Środkowej i Wschodniej do krajów śródziemnomorskich i Azji Mniejszej (promocja 3 w 1).