Sterowanie ruchami roboczymi skrzyni

Sterowanie ruchami roboczymi skrzyni w zgarniarkach bywa hydrauliczne i mechaniczno-linowe, zwane linowym. Konstrukcja zgarniarek zależna jest w głównym stopniu od sposobu ich ruchu, tj. od tego czy są one ciągnione, czy samobieżne oraz od sposobu ich sterowania - mechanicznego czy hydraulicznego. Zgarniarka ciągniona składa się ze skrzyni roboczej w postaci jedno- lub dwuosiowego podwozia na pneumatykach wyposażonego w dyszel do sprzęgania zgarniarki z ciągnikiem (program uprawnienia budowlane na komputer).

Zgarniarka samobieżna stanowi zespól dwuosiowy, składający się ze zgarniarki i ciągnika, przy czym silnik, przekładnie i mechanizmy sterowania umieszczone są na osi przedniej.

Do niedawna jeszcze przeważająca liczba zgarniarek wyposażona była w urządzenia sterujące mechaniczne (linowe). Obecnie, w wyniku znacznych postępów konstrukcyjnych w stosowaniu układów hydraulicznych w maszynach budowlanych, także i w zgarniarkach sterowanie hydrauliczne stało się niemal powszechne (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zaletami sterowania hydraulicznego, tak samo jak przy innych maszynach (koparki, spycharki), jest płynność pracy i pewność działania.

Przy sterowaniu linowym na ciągniku musi być zmontowana wciągarka dwu- bębnowa napędzana przez silnik ciągnika. Ogólna długość lin w urządzeniu do sterowania linowego dochodzi do ok. 150 m, zaś liczba krążków w wielokrążkach do ok. 35 sztuk. Przy sterowaniu hydraulicznym natomiast silnik musi być wyposażony w zbiornik do oleju i pompę olejową napędzaną przez silnik ciągnika (uprawnienia budowlane).

Skrzynie zgarniarek

W większości zgarniarek istnieją następujące mechanizmy: mechanizm zasłony przedniej, mechanizm opróżniania skrzyni oraz mechanizm podnoszenia skrzyni. Wszystkie te mechanizmy mogą być zblokowane i wzajemnie od siebie uzależnione lub też każdy z mechanizmów może być oddzielnie sterowany (niezależnie od pozostałych). Sterowanie niezależne jest łatwiejsze w eksploatacji od sterowania zblokowanego (program egzamin ustny).

Wielkość skrzyń zgarniarek waha się w znacznych granicach - od ok. 6 aż do 44 m³ i więcej. Znaczna liczba zgarniarek, a w szczególności tych o objętości skrzyń 35-50m³(USA) konstruowana jest z dodatkowym napędem na tylną oś (oprócz napędu na oś przednią), co umożliwia rozwijanie dużych prędkości, np. załadowanych urobkiem zgarniarek o prędkości 60 km/godz i więcej. Rozwijanie tak znacznych prędkości przyczynia się między innymi także do obniżania kosztów pracy zgarniarek w porównaniu z koparkami pracującymi w zespole z samochodami wywrotkami (opinie o programie). Na określonych budowach można osiągać w ten sposób obniżanie kosztów robót ziemnych o 40% i więcej.

Skrzynie zgarniarek mogą być opróżniane mechanicznie (przymusowo) przez przesuwanie do przodu ścianki tylnej, która wypycha w ten sposób urobek. Ścianka tylna może być przesuwana za pomocą urządzenia hydraulicznego lub za pomocą urządzenia mechaniczno-linowego (segregator aktów prawnych). Zaletą wyładowywania mechanicznego jest możność dokładnego wypchnięcia urobku ze skrzyni, zarówno suchego jak i wilgotnego oraz lepkiego. W dawnych typach zgarniarek stosowane jest opróżnianie grawitacyjne, które polega na przechyleniu całej skrzyni zgarniarki do przodu lub do tyłu o kąt 60°, a więc większy od kąta stoku naturalnego większości spulchnionych gruntów i wysypywaniu zawartości pod wpływem siły ciężkości lub na przechylaniu tylko dna i ściany tylnej, przy czym ściany boczne pozostają nieruchome.

Przykładowo zgarniarkę ciągnioną (przyczepną) opróżnianą za pomocą sterowania mechanicznego (linowego). Pojemność geometryczna skrzyni tej zgarniarki wynosi 6 m³; przy nagarnianiu urobku „z czubem” objętość jej w stanie spulchnionym dochodzi do 8 m³. Skrzynia 1 ma dno stałe, którego przednia krawędź na całej długości uzbrojona jest w nóż. Dwa ramiona przedniej zasłony 3 połączone są przegubami 4 z bocznymi ścianami skrzyni, co umożliwia podnoszenie zasłony. Ściana tylna 5 skrzyni może się przesuwać po prowadnicach wzdłuż ścian bocznych skrzyni (promocja 3 w 1). Skrzynia 1 połączona jest z przednim zestawem kołowym za pomocą wygiętej belki i pałąka 6, którego dwa ramiona przymocowane są przegubami 2 do ścian bocznych skrzyni.