Kompletność inwentaryzacji

Można na przykład przyjąć, że współczynnik bezpieczeństwa wynoszący obecnie średnio dla elementów stalowych 1,6 składa się ze współczynnika przeciążenia równego 1,25, współczynnika jednorodności równego 1,15 i tyleż wynoszącego współczynnika warunków pracy, który pokrywa niedokładności obliczeń statycznych, odchyłki geometryczne i inne błędy wykonania. Analogicznie, dla betonu w konstrukcji współczynnik całkowity wynoszący np. 2,0 jest iloczynem wartości 1,25, 1,4 i 1,15 (program uprawnienia budowlane na komputer).

Jeśli w konkretnym przypadku ustalono, że przewaga obciążenia stałego wyklucza możliwość wystąpienia znaczniejszych przeciążeń i w związku z tym jest możliwe przyjęcie współczynnika przeciążenia równego 1,15, ustalono średnie wartości wytrzymałości stali i betonu, nie stwierdzono ubytków przekroju miejscowych obniżeń jakości materiału, badania zaś sklerometryczne pozwoliły ustalić stopień jednorodności betonu w konstrukcji i że w związku z tym współczynnik jednorodności dla stali wynieść może 1,10, a dla betonu 1,25 i wreszcie uznano obliczenia sprawdzające za mające duży stopień wiarygodności, np. ze względu na układ statyczny i kompletność inwentaryzacji, co uzasadnia przyjęcie współczynnika warunków pracy równego 1,05, wówczas wymagany całkowity współczynnik bezpieczeństwa dla stali powinien wynosić 1,15 * 1,10 • 1,05 = 1,33 *===* 1,35, a dla betonu 1,15 • 1,25 ‘ 1,05 = 1,51 1,55. Przykład ten pokazuje wyjątkowo korzystny przypadek, prowadzący do uzyskania bardzo niskich wartości współczynników bezpieczeństwa, poza które nie należy schodzić (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zauważyć przy tym trzeba, że dopuszczenie obniżonych współczynników bezpieczeństwa związane jest z koniecznością stwierdzenia czy nie prowadzi to do skutków ubocznych w postaci np. nadmiernych ugięć, zarysowań itp. wpływających niekorzystnie na normalną eksploatację obiektu (uprawnienia budowlane).

Zapasy bezpieczeństwa

Przy ustalaniu wymaganych współczynników bezpieczeństwa konieczne jest ponadto uwzględnienie szeregu następujących dodatkowych czynników:

1. doświadczenia z dotychczasowej eksploatacji i spodziewanego okresu dalszego użytkowania; często spotyka się przypadki, że obliczenia wykazują zaniżone współczynniki bezpieczeństwa w budynku długo eksploatowanym i nie wykazującym uszkodzeń; wskazana jest wówczas raczej wzmożona obserwacja zachowania się budynku niż wykonywanie wzmocnień szczególnie, gdy okres spodziewanej eksploatacji jest ograniczony (program egzamin ustny),
2. znaczenie analizowanego elementu w konstrukcji i związany z nim zasięg ewentualnej awarii i jej skutków,
3. sposób ewentualnego zniszczenia (nagły, sygnalizowany) (opinie o programie),
4. sposób pracy analizowanego elementu z punktu widzenia wpływu właściwości wytrzymałościowych materiału na jego nośność; w elementach ściskanych obniżenie wytrzymałości materiału w dowolnym miejscu obniża nośność całego elementu, natomiast w elementach zginanych stopień wytężenia materiału w różnych przekrojach jest różny, a więc prawdopodobieństwo obniżenia nośności przez wadę materiałową jest niższe; podobnie przy takim samym rozkładzie jakości materiału w belce zginanej i tej samej wartości maksymalnego momentu, współczynnik bezpieczeństwa belki obciążonej siłą skupioną będzie ze względu na naprężenia od zginania większy niż w belce obciążonej równomiernie, gdyż w pierwszym przypadku maksymalny moment ograniczony jest do jednego przekroju, a w drugim zaś momenty bliskie maksymalnego obejmują znaczną część belki (segregator aktów prawnych),
5. wielkość ukrytych zapasów bezpieczeństwa; uściślenie obliczeń konstrukcji polegające na uwzględnieniu dodatkowych zjawisk nie uwzględnionych w obliczeniach tradycyjnych, a prowadzących do zmniejszenia obliczeniowych wartości sił wewnętrznych (np. uwzględnienie właściwości plastycznych, współpracy przestrzennej itp.) zmniejsza te zapasy; równoczesne więc dopuszczenie niższych współczynników bezpieczeństwa jest w takich przypadkach błędem logicznym (promocja 3 w 1).