Stopień uszczelnienia

Stopień uszczelnienia ma wpływ na ustalenie dopuszczalnego naprężenia na grunt we wszystkich gruntach niespoistych, a stan zawilgocenia tylko w gruntach zawierających dużą ilość cząstek drobnych. Przy fundamentowaniu jakiejkolwiek budowli trzeba zasadniczo mieć na całym terenie grunt rodzimy o jednakowej nośności (program uprawnienia budowlane na komputer). W wypadku częściowego zalegania gruntów słabszych, na których stosować wypada sztuczne posadowienie, trzeba wprowadzić szczelinę dylatacyjną, oddzielającą części budowli o różnym sposobie fundamentowania - jest to niezbędne ze względu na możliwe większe różnice w osiadaniach.

Miąższość gruntu o jednakowej nośności powinna wynosić pod fundamentami co najmniej 3 m. Jeżeli poniżej zalegają grunty o znacznie mniejszej wytrzymałości, to każdorazowo trzeba sprawdzić, czy naciski jednostkowe od budowli, jakie na tej głębokości przypadną na słabszy grunt, nie będą dla niego za duże (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W razie napotkania w dole fundamentowym na płytkie gniazda słabego gruntu, najlepiej usunąć je prowadząc wykop stopniami o pionowych zboczach i wypełnić następnie te dodatkowe wykopy chudym betonem lub gruzobetonem. Zupełnie słaby beton dorówna swą wytrzymałością dobremu nośnemu gruntowi w sąsiedztwie, czego nie zawsze można być pewnym przy zasypce piaskowej.

Przy korzystaniu z tablicy należy wybierać niższe granice dopuszczalnych naprężeń dla budowli o konstrukcjach bardziej wrażliwych na osiadanie (uprawnienia budowlane). Przy posadawianiu na piaskach trzeba liczyć się z tym, że przy wstrząsach luźne piaski ulegają zwykle znacznemu zagęszczeniu i osiadaniu i że odpompowywanie wody w czasie robót ziemnych może nieraz spowodować rozluźnienie piasków pod fundamentami.

Domieszki wapna

Domieszki wapna w gruntach ilastych, gliniastych i pylastych wpływają korzystnie na zwiększenie ich nośności, natomiast domieszki organiczne, nieraz już w ilości paru procent wagowo, zmniejszają w znacznym stopniu nośność wszystkich gruntów. Formacje geologiczne starsze wykazują zwykle większą nośność niż młodsze (program egzamin ustny).

Należy zawsze zwracać uwagę, żeby nie mogło następować przenikanie wody do gruntów skruszonych, gdyż spowodowałoby to osłabienie ich nośności. W skałach masywnych może wchodzić w grę niebezpieczeństwo rozpuszczalności gipsów i wapieni przy filtracji wody sączącej się przez szczeliny. Również należy niekiedy liczyć się z obawą, że drobne cząstki gruntów zalegających ponad skałą masywną mogą być wciągane przez wodę do szczelin skalnych znajdujących się poniżej (opinie o programie).

Grunty piaszczyste kurzawkowe, wbrew rozpowszechnionym przekonaniom, mogą być gruntami zwartymi i nośnymi. Nośność ich należy oceniać jako jednakową z nośnością piasków drobnoziarnistych lub piasków pylastych. Podstawowym warunkiem przy fundamentowaniu na gruntach kurzawkowych musi być pewność, że nie będzie możliwy jakikolwiek wypływ gruntu, szczególnie boczny.

Rozkład naprężeń pod fundamentami sztywnymi należy przyjmować jako liniowy. Może tu wystąpić rozkład naprężeń w czterech znamiennych układach. Układ zachodzi wówczas, gdy wypadkowa P działa w środku przekroju o długości a i szerokości wówczas naprężenie ściskające działające na grunt w środku ciężkości obciążonej powierzchni gruntu nie powinny przekraczać wartości (segregator aktów prawnych).

Jeżeli spód fundamentu jest zagłębiony w gruncie ponad 2 m, licząc od pierwotnego naziomu, to dopuszczalne naprężenia na grunt ulegają zwiększeniu o wielikość a = (H - 200) • c₀ at, gdzie H - głębokość posadowienia fundamentu poniżej naziomu, mierzona w cm, c„ - ciężar objętościowy 1 cm^:{ gruntu wzięty w kG (promocja 3 w 1). W tych wypadkach, gdy tenże fundament na głębokości h m znajduje się w obszarze wyporu wody gruntowej - to od wielkości a at potrąca się wypór wody Oi - 0,065 at, gdzie wielkość 0,065 at jest wynikiem przeliczenia 0,001 (1-n) • 100, gdzie n = 0,35 odpowiada w przybliżeniu każdorazowej porowatości gruntu.