Strefa ochronna ujęcia

W myśl cytowanych przepisów strefa ochronna ujęcia i źródeł wody jest to obszar poddany zakazom i ograniczeniom w użytkowaniu gruntów i korzystaniu z wody, obejmujący ujęcia wody, zbiornik wody stanowiący źródło wody dla jej poboru lub jego część oraz tereny przylegające do ujęcia i źródła wody (program uprawnienia budowlane na komputer).

Strefę ochronną ujęcia i źródła wody dzieli się na teren ochrony bezpośredniej i na teren ochrony pośredniej. Teren ochrony bezpośredniej obejmuje:

1. część zbiornika wody w miejscu poboru wody,
2. obiekty budowlane gospodarki wodnej i urządzenia związane bezpośrednio z poborem wody,
3. obiekty budowlane i urządzenia związane pośrednio z poborem wody w razie konieczności usytuowania ich na terenie ujęcia, część terenów przylegających bezpośrednio do wyżej wymienionych obiektów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Teren ochrony pośredniej obejmuje zbiornik wody lub jego część oraz tereny przyległe, w których zanieczyszczenia wody lub ziemi oraz zmiany w bilansie wodnym mogą spowodować pogorszenie się jakości wody w ujęciu lub źródle albo zmniejszenie ich wydajności. W uzasadnionych przypadkach może być ustanowiona strefa ochronna obejmująca jedynie teren ochrony (uprawnienia budowlane).

Na terenie ochrony bezpośredniej może być dozwolone użytkowanie gruntów tylko do celów związanych z eksploatacją urządzeń służących do ujęcia i poboru wody. Teren ochrony bezpośredniej powinien być ogrodzony dla zabezpieczenia przed wejściem na teren osób nieupoważnionych.

Przy określaniu zasięgu i granic terenów strefy ochronnej dla podziemnych ujęć i źródeł wody należy uwzględniać następujące dane hydrogeologiczne:

• budowę geologiczną terenu,
• głębokość zalegania i rozprzestrzenienia utworow wodonośnych,
• strukturę i przepuszczalność eksploatowanych utworow wodonośnych i utworów je pokrywających,
• obszar powierzchniowego zasilania eksploatowanych utworów wodonośnych oraz jego położenie,
• głębokość zalegania eksploatowanych utworów wodonośnych,
• poziom zalegania zwierciadła wody i jego wahania,
• kierunki i prędkości przepływu wody w eksploatowanych
• utworach wodonośnych (opinie o programie),
• zasoby eksploatacyjne wody w eksploatowanych utworacn wodonośnych,
• cechy fizyczne, chemiczne i bakteriologiczne wody w podziemnym źródle wody w miejscu ujęcia,
• wielkość depresji, zasięg leja depresyjnego wywołanego eksploatacją ujęcia wody i wielkość poboru wody (program egzamin ustny).

Zasięg terenu ochrony bezpośredniej

Zasięg terenu ochrony bezpośredniej dla ujęć wód podziemnych należy określać tak, aby budowle i urządzenia związane bezpośrednio i pośrednio z poborem wody i usytuowane na terenie ujęcia otoczone były pasem terenu o następującej szerokości, licząc od zarysu urządzeń:

• studnia wiercona - od 8 do 10 m,
• studnie kopane - od 10 do 15 m,
• studnie kopane z filtrami - od 15 m do 20 m.

Zasięg terenu ochrony pośredniej dla ujęć wód podziemnych należy określać następująco:

• dla studzien wierconych, według danych zawartych w tabl.
• dla studzien kopanych zasięg terenu ochrony pośredniej należy określać tak, aby odległość granicy terenu ochrony pośredniej od granicy terenu ochrony bezpośredniej wynosiła od 70 do 100 m (segregator aktów prawnych).

Uzdatnianie wody polega na dostosowaniu jej własności i składu do wymagań zależnych od jej przeznaczenia. Niezbędny zakres uzdatniania wody wynika z rozbieżności między stanem ujmowanej wody a warunkami, którym powinna ona odpowiadać.

W przypadku małych wodociągów, przeznaczonych do zaopatrywania w wodę pojedynczych domów lub niewielkich ich grup bądź też innych obiektów o charakterze rekreacyjnym lub produkcyjnym, należy dążyć do poszukiwania takich źródeł wody, z których ujmowana woda może być przekazywana do odbiorcy bez jakiegokolwiek uzdatniania. Spełnienie tego warunku będzie jednakże w wielu przypadkach niemożliwe (promocja 3 w 1).

W każdym przypadku, niezależnie od tego czy woda będzie poddawana uzdatnianiu czy nie, musi ona odpowiadać obowiązującym przepisom Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.