Studnia drągów startowych

Z poziomu dna studni wykonana jest studnia drągów startowych o średnicy wewnętrznej 1,85 m i głębokości około 40 m. Obiekt zlokalizowany jest na terenie objętym eksploatacją górniczą, a grunt jest bardzo różnorodny. Próbne pompowanie wykazało, że napływ wody gruntowej jest niewielki, co pozwoliło na prowadzenie robót „na sucho”, przy zastosowaniu pompowania wody ze studni. Przyjęte dylatacje w ścianach studni oraz na połączeniu obudowy drągów startowych z dnem studni, zostały podyktowane warunkami geologiczno-górniczymi (program uprawnienia budowlane na komputer).

Sytuacja urządzenia, które zostało zlokalizowane w nowo projektowanej hali stalowni, a przekrój pionowy tego urządzenia. Jest to urządzenie ośmiożyłowe, o przekroju odlewanych kęsów 165×165 mm, a jego zdolność produkcyjna wynosi 280 000 T/rok.

Jezdnia podsuwnicowa suwnicy lejniczej w hali ciągłego odlewania znajduje się na poziomie +17 m, a zalewanie krystalizatorów płynną stalą odbywa się na poziomie +7,75 m. W ten sposób część urządzenia znajduje się nad poziomem podłogi hali, a studnia obudowy podziemnej jest odpowiednio płytsza. Głębokość studni wynosi około 21 m, a średnica wewnętrzna 24 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Studnia podzielona jest na 5 kondygnacji. Stropy opierają się na płaszczu studni oraz na dwóch słupach opartych na dnie studni. Konstrukcje nadziemnej obudowy urządzeń oraz stropów studni i konstrukcji podpierającej sfropy (słupy) wykonano jako stalowe. Stropy na poziomach +7,75 m i na poziomie podłogi hali stanowią płyty żelbetowe na belkach stalowych (uprawnienia budowlane).

Z poziomu dna studni wyprowadzono w głąb dwie studnie pomocnicze drągów startowych do głębokości ok. 40 m, o średnicach wewnętrznych 1,8 m. Woda gruntowa występuje w piaskach zalegających na warstwach nieprzepuszczalnych iłów, które rozpoczynają się od poziomu - 4,0 metrów. Zwierciadło wody gruntowej znajduje
Różnice w konstrukcjach studni wynikają z pewnych różnic w rozwiązaniach technologicznych obu urządzeń oraz z różnych warunków gruntowych. Wspólna natomiast jest ogólna koncepcja rozwiązania żelbetowej studni oraz sposób jej wykonania (program egzamin ustny).

Fazy wykonania studni

Urządzenie do ciągłego odlewania stali wraz z obudową jest jednym z obiektów wchodzących w skład całego procesu technologicznego. W związku z tym do studni podłączonych jest cały szereg kanałów na różnego rodzaju instalacje. Kanały te prowadzone są pod poziomem podłogi hali i przecinają płaszcz studni w różnych miejscach na jej obwodzie, ale w przybliżeniu na jednakowej głębokości. Wskutek tego płaszcz tej części studni nie stanowi zamkniętego pierścienia mogącego skutecznie przenieść parcie ziemi.

Z tego względu dla górnej części studni przyjęto nieco inny schemat statyczny ustroju nośnego niż dla pozostałej części studni (opinie o programie). Elementami nośnymi części górnej są dwa pierścienie, na których opiera się płaszcz studni. Pierścienie są usztywnione żebrami pionowymi, które są równocześnie żebrami płaszcza studni. W ten sposób odcinki płaszcza są powłokami o powierzchniach walcowych podpartymi na czterech bokach. Od poziomu dolnego pierścienia w dół ściany studni są wykonane jako płaszcz cylindryczny (segregator aktów prawnych).

Roboty wykonywane są w sposób następujący: górna część studni do poziomu dolnego pierścienia wykonywana jest w wykopie szerokoprzestrzennym. Wykop służy równocześnie jako forma dla zewnętrznej pobocznicy pierścienia. Niższa część płaszcza studni wykonywana jest segmentami przez podkopywanie gruntu i stopniowe betonowanie poszczególnych segmentów, o wysokości 2-3 m oraz długości po obwodzie ok 10 m. Na danym poziomie wykonywane są segmenty naprzeciwległe.

Po wykonaniu całego pierścienia o wysokości jednego segmentu można przystąpić do wykonania pierścienia niższego poziomu (promocja 3 w 1). Dla połączenia poszczególnych pierścieni ze sobą z każdego pierścienia wystają wkładki zbrojenia pionowego dla połączenia z niższym pierścieniem. Wkładki te zagina się do wnętrza studni i zasypuje warstwą piasku. Po wykonaniu niższego pierścienia wkładki odgina się z powrotem do pozycji pionowej i zabetonowuje razem z tym pierścieniem.