Studzienki kontrolne

W zależności od głębokości studzienki mogą być oparte na fundamencie stałym i wówczas różnice głębokości należy korygować długością rur betonowych albo też mogą być oparte na fundamencie o zmiennej głębokości posadowienia.
Do elementów konstrukcji studzienek kontrolnych należą również żelbetowe płyty pokrywowe i pierścienie odciążające (program uprawnienia budowlane na komputer). Płyta pokrywowa pod właz typu ciężkiego dla studzienki kontrolnej 0 80 cm o konstrukcji żelbetowej wykonana jest z betonu marki 170.

Beton w budownictwie podziemnym komunikacyjnym i miejskim zaczął być stosowany późno, bo właściwie dopiero w pierwszym dziesięcioleciu XX wieku. Złożyło się na to kilka przyczyn - przede wszystkim tradycja stosowania innych materiałów, jak np. cegły i wyrobów ceramicznych do budowy kanałów, mniejsza odporność betonu na korozję powodowana często agresywnymi wodami gruntowymi lub ściekami itp.
Dopiero postęp w dziedzinie technologii betonów, pojawienie się cementów odpornych na korozję oraz środków izolacyjnych o wysokich wartościach wyeliminowało te obawy. Rozwój podziemnych urządzeń komunikacyjnych oraz budowa dużej liczby tuneli dla kolei podziemnych i dla ruchu samochodowego zmusiły konstruktorów do stosowania betonu i żelbetu na dużą skalę (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Obecnie większość budowli podziemnych wykonywana jest z betonu; nawet stosowana dawniej prawie wyłącznie obudowa z segmentów (tubingów) żeliwnych przy metodzie tarczowej budowy tuneli obecnie jest zastępowana przez obudowę z elementów betonowych.
Wszystkie budowle podziemne, a więc również budowle o konstrukcji betonowej, posiadają pewne cechy specjalne różniące je od konstrukcji inżynierskich nadziemnych. Cechy te muszą być brane pod uwagę przy projektowaniu podziemnych konstrukcji betonowych, chociaż czasami wymagają one zmian norm i założeń stosowanych przy innych konstrukcjach z betonu.

Wymienimy tu najważniejsze z tych cech specjalnych.
Budowle podziemne prawie zawsze posiadają mniejszy ciężar niż masa gruntu usunięta dla ich budowy. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy są one całkowicie wypełnione wodą (jak np. tunele hydrotechniczne) (uprawnienia budowlane).

Ciśnienie hydrostatyczne

W tych warunkach nie należy liczyć się z osiadaniem budowli podziemnych, jeśli oczywiście roboty przy ich budowie są prowadzone prawidłowo i starannie. Dzielenie więc budowli podziemnych szwami dylatacyjnymi jest zbędne, tym więcej że odkształcenia termiczne, z powodu których są przewidziane dylatacje w konstrukcjach nadziemnych, nie odgrywają w budowlach podziemnych poważnej roli (program egzamin ustny). Wahania temperatury w budowlach podziemnych nie przekraczają zazwyczaj 10°C, nawet w częściach wlotowych tuneli komunikacyjnych. Jedynie w płytko zagłębionych konstrukcjach skrzyżowań dwupoziomowych są one większe. Zwykle jednak nawet wówczas nie zachodzi potrzeba dawania dylatacji.

Od powyższej zasady można odstąpić jedynie w przypadkach szczególnych. I tak np. jeśli nad tunelem przewidziana jest możność powstania dodatkowych obciążeń siłami zewnętrznymi (np. gdy nad pewnymi odcinkami tunelu mogą być wzniesione domy), to takie odcinki konstrukcji tunelu powinny być wydzielone dylatacjami, aby umożliwić późniejsze osiadanie tych segmentów bez powstawania rys (opinie o programie). Tego rodzaju dylatacje są np. wykonane w tunelu na trasie W-Z w Warszawie; zezwalają one na obciążenie konstrukcji budynkami wzniesionymi później.

Również jeśli podłożem fundamentu budowli podziemnej są grunty organiczne, jak torfy, które mogą ulec większym przemianom podczas budowy, np. przez osuszenie gruntu i otwarcie do nich dostępu powietrza, to należy zaprojektować odpowiedni sposób pewnego posadowienia odcinków tunelu czy kanału na gruncie organicznym i rozważyć możliwość wydzielenia takich odcinków dylatacjami od części budowli posadowionej w zwykły sposób, bezpośrednio na gruncie (segregator aktów prawnych).

W większości przypadków grunt otaczający budowle podziemne zawiera wodę gruntową bądź w postaci wilgoci, bądź (najczęściej) w postaci wody gruntowej, otaczającej budowle i wywierającej na nią ciśnienie hydrostatyczne (promocja 3 w 1).