Suszenie wyrobów

Surówkę uformowaną sposobem plastycznym lub półsuchym należy przed umieszczeniem w piecu wysuszyć w celu obniżenia zawartości wilgoci do ok. 9% (program uprawnienia budowlane na komputer).
Suszenie surówki odbywać się może na powietrzu lub w szopach zwanych suszarniami naturalnymi. Jest to tzw. suszenie naturalne, które stosuje się tylko w cieplejszych porach roku. Trwa ono nieraz kilkanaście dni w zależności od pogody i wymaga ponadto dużej przestrzeni.

W celu uniezależnienia się od sezonowości robót stosowane jest suszenie w suszarniach sztucznych, ogrzewanych i przewietrzanych. Suszenie jest dostosowane do rodzaju gliny i wyrobów. Poza tym w suszarni zmienia się względną wilgotność i temperaturę powietrza oraz przewietrzanie. W nowszych typach tych suszarń, tzw. tunelowych wózki z surówką przesuwane są przez różne strefy temperatury i wilgotności.
Często stosowane są suszarnie wielokomorowe, w których każdą komorę wypełnia się surówką. Proces suszenia zachodzi kolejno.
Wypalanie surówki. Wypał surówki przeprowadza się w różnych temperaturach i w piecach różnego typu w zależności od własności gliny i rodzaju wyrobów ceramicznych.
Rozróżniamy dwa zasadnicze typy pieców: piec kręgowy, skonstruowany po raz pierwszy w roku 1858 przez Hoffmanna i piec tunelowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W piecach tunelowych wózki załadowane surówką wysuszoną przesuwane są stopniowo przez poszczególne strefy pieca. Najpierw z surówki wydziela się pozostała w niej wilgoć, następnie surówka zostaje podgrzana, a w części środkowej pieca (strefa najgorętsza) zostaje wypalona. Przechodząc dalej ku wylotowi stopniowo stygnie i wreszcie po wyjściu z pieca, jako produkt wypalony, jest zdejmowana z wózków. W piecu kręgowym, zwanym piecem hoffmanowskim, surówkę układa się w kanale przegrodzonym papierem na komory, w których pozostaje aż do końca wypału. Strefa najwyższej temperatury stopniowo przesuwa się z komory do komory dzięki odpowiedniemu zasypywaniu paliwa. Piece kręgowe są stosunkowo łatwe w budowie, lecz trudne w eksploatacji ze względu na niemożność zmechanizowania załadunku i wyładunku wyrobów, poza tym wymagają stosunkowo dużej ilości opału (uprawnienia budowlane).

Sortowanie wyrobów ceramicznych

Sortowanie wyrobów ceramicznych po wypale. Ze względu na trudności uzyskania podczas wypału jednakowej temperatury w całej masie wypalonego materiału wyroby są w różnym stopniu wypalone.
Przy załadunku, podczas wypału oraz przy wyjmowaniu z pieca część wyrobów ulega uszkodzeniom mechanicznym lub deformacjom (program egzamin ustny).

Z tego też względu uzyskane z wypału wyroby poddaje się sortowaniu uwzględniając stopień wypału (właściwy wypał, niedopał, materiał spalony lub stopiony i wygląd zewnętrzny). Sortowanie gotowego produktu odbywa się wg wymagań technicznych ustalonych w normach państwowych.
Posortowany materiał przewozi się na skład lub bezpośrednio ładuje na środki transportowe (opinie o programie).
Wyroby ceramiczne tego typu jak cegła, bloki i rury magazynuje się na powietrzu w stosach lub pojemnikach. Wyroby drobne, cenniejsze, magazynuje się w pomieszczeniach zamkniętych. Cenne wyroby, np. płyty licowe i detale architektoniczne, przechowuje się w składach w odpowiednim opakowaniu.

Najważniejsze rodzaje masowych wyrobów ceramicznych budowlanych (wg prof. Żenczykowskiego) są następujące: cegły budowlane, dachówki, płyty i płytki do licowania, klinkier drogowy i podłogowy (segregator aktów prawnych).
Cegły budowlane możemy podzielić na:
Cegły zwykłe. Klasyfikacja i przeznaczenie wg PN-53/B-12001. Wymiary cegły 250 x 120 x 65 mm.
Cegły sitówki. Sąto cegły zwykłych wymiarów, zawierające znaczną ilość równomiernie rozłożonych kanalików prostopadłych do podstaw.

Cegły porowate. Są to cegły wypalone z gliny z domieszkami trocin, miału węglowego lub proszku torfowego, po spaleniu których pozostają pory (promocja 3 w 1).
Cegły dziurawki (drążone). Są to cegły z kilkoma otworami przelotowymi podłużnymi lub poprzecznymi z masy możliwie plastycznej, formowane na prasach pasmowych zaopatrzonych w odpowiednie wylotniki.