Szczeliny stykowe

Szczeliny stykowe zabezpiecza się przed zamuleniem dobrą obsypką, papą, mchem itp., a poza tym należy prawidłowo przyjmować prędkość przepływu wody w rurociągach. Najlepiej jest wykonać z obsypki filtr odwrotny (program uprawnienia budowlane na komputer).
Na zamulanie drenażu ma wpływ właściwe odprowadzanie wody do kolektora, jeziora, rzeki, rowu itp., w przeciwnym bowiem razie może nastąpić hamowanie szybkości i osiadanie części stałych na dnie rurek drenowych.

Jeżeli sieć miejska może znajdować się w niektórych okresach pod ciśnieniem hydrostatycznym, należy przewidzieć odpowiednie zawory zwrotne, ażeby zapobiec przenikaniu ścieków do sieci drenarskiej. Zawartość cząstek koloidalnych w ściekach jest szkodliwa dla drenażu i w skutkach może powiększyć jego zamulenie.
Podobnie należy przewidzieć podnoszenie się zwierciadła wody w odbiornikach naturalnych i w tym przypadku należy dążyć, aby kanał odpływowy drenażu nie był podtapiany i nie następował ruch zwrotny wody. Kolektor odprowadzający wodę do naturalnego zbiornika również musi być zaopatrzony w odpowiednie urządzenia zabezpieczające (zawory zwrotne, zbiorniki zapasowe, stacje przepompowań itp.) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Rurki powinny być wyrabiane z niezbyt tłustej gliny, nie zawierającej zbyt dużo wapienia i margla, które po wypaleniu tworzą tlenki wapnia i magnezu rozsadzające przy nawodnieniu czerep rurek (uprawnienia budowlane).
Warunki techniczne stawiane rurkom wypalanym z gliny są następujące: równy przełom bez kamyków, pustek i innych objawów niejednorodności materiału;
dobre wypalanie - po uderzeniu rurka powinna Wydawać wysoki dźwięk; nasiąkliwość po jednodniowym przetrzymaniu w wodzie nie większa niż 10-hl5°/o w stosunku do suchych wypalonych rurek.
Rurki drenarskie, wykonane wg PN-69/B-12040 mają dla wszystkich średnic długość 33 cm (tolerancja do 3%) (program egzamin ustny).

Dziurkowane rurki drenarskie

Dziurkowane rurki drenarskie mają otwory okrągłe o średnicy 5-12 mm lub szpary podłużne długości 80-100 mm.
Rurki wypalane z gliny stosuje się przy zakładaniu rurociągów na głębokościach do 3-M m.
Rurociągi z rur kamionkowych można zakładać na głębokości 5-6 m i więcej.

Średnice rur kamionkowych dobiera się zgodnie z założeniami projektu. Przez wzgląd na ułatwienie w oczyszczaniu rurociągu wskazane jest stosowanie rur kamionkowych o średnicach od 150 do 300 mm.
Jeżeli rury kamionkowe są perforowane, wtedy sposób układania ich jest taki sam, jak przy rurociągach kanalizacyjnych.
Jeżeli rury nie są perforowane, to dla uzyskania szczelin stykowych należy je odpowiednio przecinać lub odtrącać kielichy od górnej strony rurociągu.
Rury betonowe wykonane przeważnie z piasku 1 : 3 mają szereg dodatnich i ujemnych właściwości (opinie o programie).
Do dodatnich należy zaliczyć znaczną wytrzymałość i możliwość produkowania ich na miejscu budowy.

Do ujemnych cech należy wrażliwość na agresywne działanie kwasów. Stosowanie zatem rur betonowych do drenowania wymaga przestudiowania zagadnienia pod kątem ochrony betonu przed korozją.
We wszystkich przypadkach, kiedy zagadnienie korozji nie występuje, rury betonowe powinny mieć szerokie zastosowanie w robotach drenarskich. Pozwalają one na wykonanie dokładnych i trwałych w eksploatacji urządzeń drenowania (segregator aktów prawnych).

Najczęściej stosowane rury betonowe zgodnie z PN- Rozwiązanie takie jest celowe dla posadowienia budynku, zwłaszcza jeżeli stosuje się płytę fundamentową. W tym przypadku warstwa żwiru dobrze odprowadza wodę gruntową do drenażu rurkowego, który ma połączenie z jedną lub kilkoma studzienkami zbiorczymi, skąd wodę kolektorami odprowadza się do odbiorników (promocja 3 w 1).

Tego rodzaju wykonanie drenażu warstwowego ma również zastosowanie przy zabezpieczeniu otwartych zbiorników wodnych przed wysadzinami dna w okresie mrozów, kiedy zbiorniki te są opróżnione z wody. Wymagania w stosunku do materiału drenującego (żwiru) są równie wysokie jak dla obsypek drenowych.