Szereg pomiarów doświadczalnych

W celu określenia statystycznego związku dwu zmiennych y i x, należy przeprowadzić szereg pomiarów doświadczalnych tych wielkości, a następnie zastosować analizę korelacyjną. Przed przystąpieniem do właściwej analizy należy zestawić wyniki pomiarów w wyjściowej tablicy korelacyjnej. Na przecięciu się każdej kolumny i wiersza tej tablicy dana jest częstość mxy wskazująca ile razy przy dowolnych wartościach x otrzymano określoną wartość y (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ponieważ dolna graniczna wartość r jest jeszcze dość bliska 1, można stwierdzić, że istnieje korelacja analizowanych wielkości y i x, czyli prędkości rozchodzenia się fal ultradźwiękowych w betonie i jego wytrzymałości na ściskanie. Należy pamiętać, że analiza korelacyjna prowadzi zawsze do dwu nieodwracalnych równań regresji. W danym przykładzie, ze względu na charakter analizy mającej na celu poglądowe zbadanie istnienia ogólnego związku V i R, nie jest to przeszkodą (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Czasem w tego rodzaju opracowaniach dąży się do otrzymania uogólnionego równania, dającego możność określania y przy znanym x i odwrotnie. Można to uzyskać (tylko przy r bliskim 1) prowadząc prostą, będącą dwusieczną kąta utworzonego przez obie proste regresji.

Prosta ta może być uważana za pewnego rodzaju przeciętną prostą regresji (oczywiście nie ma ona uzasadnienia matematycznego). W przypadkach gdy współczynnik korelacji jest mały (dużo mniejszy od 1), co wskazuje na brak korelacji liniowej, możliwy jest korelacyjny związek krzywoliniowy (uprawnienia budowlane). Przed określeniem parametrów równania krzywej regresji należy przeprowadzić analizę w celu dobrania krzywej najbardziej zbliżonej do wyników doświadczalnych przedstawionych na wykresie.
Aktualne wymagania techniczne, którym pod względem jakości powinien odpowiadać beton zwykły, dotyczą jego średniej wytrzymałości.

Zatem zgodność wyprodukowanej partii betonu z wymaganiami technicznymi sprawdza się przez badanie średniej próbki laboratoryjnej. Za partię betonu uważa się tu ilość jednego i tego samego betonu, przeznaczonego do jednorazowego odbioru. Średnia próbka laboratoryjna jest to liczba próbek, reprezentująca pod względem wytrzymałości badaną partię betonu, przeznaczona do przeprowadzenia badań laboratoryjnych i przechowywana w sposób zabezpieczający porównywalność wyników.

Wynik oszacowania wytrzymałości średniej próbki laboratoryjnej może być obarczony błędem systematycznym, a zawsze jest obarczony błędem przypadkowym (program egzamin ustny).

Usunięcie błędu systematycznego

Usunięcie błędu systematycznego jest zagadnieniem techniki pomiarów.
Średni błąd przypadkowy jest zależny od:
a. stopnia niejednorodności badanego betonu,
b. liczby pobranych próbek jednostkowych (opinie o programie).

Liczbę próbek jednostkowych dobiera się odpowiednio do wymaganej precyzji badania, koniecznej ze względów technicznych, gospodarczych itp.
Obowiązująca Polska Norma, PN-63/B-06250 „Beton zwykły”, ustala wielkość dopuszczalnej partii betonu oraz liczbę serii próbek niezbędnych do określenia wytrzymałości betonu. Liczba serii próbek w zależności od rodzaju budowli i konstrukcji przy robotach bez naparzania betonu wynosi od 1 do 3, przy naparzaniu zaś - 4.
Każda seria składa się co najmniej z 3 próbek wykonanych jednocześnie z betonu pobranego z tego samego zarobu lub z tej samej zawartości pojemnika itp.
Wytrzymałość betonu oblicza się z dokładnością do 1 kG/cm2, jako średnią wartość wyników zgniatania wszystkich próbek z serii (segregator aktów prawnych).

Przy obliczaniu tej średniej, odrzuca się próbki, których wytrzymałość jest niższa lub wyższa o 20% od wartości średniej.
Średnia wartość wytrzymałości serii próbek służy do oszacowania średniej rzeczywistej wytrzymałości betonu w partii.
Opisana metoda oceny jakości betonu nie może mieć zastosowania w przypadku, gdy żąda się, aby wymaganiom technicznym odpowiadała partia betonu w każdej jej części składowej (promocja 3 w 1).

Projekty nowych norm opracowywane w ramach RWPG oraz CEB (Komitet Europejski Betonu) i FIP (Międzynarodowe Stowarzyszenie Konstrukcji Sprężonych), wprowadzają szereg istotnych i nowych elementów do zagadnienia kontroli jakości betonu. Zasadniczym podejściem jest szacowanie jakości na podstawie dolnej granicznej wytrzymałości betonu w partii.