Szkło drutowe

Szkło drutowe ma również znaczną odporność ogniową; nie wytrzymuje jednak ono w warunkach dłuższego oddziaływania ciepła o temperaturze 900-1000° C lub też przy krótszym odziaływaniu wyższej temperatury.
Jak wykazały doświadczenia, szkło drutowe po upływie 60 minut próby zaczęło utracać swoją sztywność, przy czym powstały w nim duże szczeliny, na krawędziach których szkło się stopiło (program uprawnienia budowlane na komputer).

Szkło elektrolityczne (galwaniczne) jest więcej wrażliwe na oddziaływanie mechaniczne. Poza tym wadę szkła elektrolitycznego stanowi trudność wymiany rozbitych lub pękniętych szyb, które mogą być wstawione tylko fabrycznie. Przy pożarach należy liczyć się z możliwością deformacji konstrukcji oszklenia (wybrzuszeniem), wyłamaniem szyb i zniszczeniem całości.
Jak wykazały doświadczenia, większość szyb tego rodzaju uległa zniszczeniu już po 45 min. próby (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Szkło lane i zwykłe jest łatwo zniszczalne, aczkolwiek pierwsze posiada nieco większą wytrzymałość mechaniczną. Ogólna odporność ogniowa tych gatunków szkła jest b. niska. Temperatura topliwości wynosi zwykle 750-800°C. Szkło zwykłe pęka jednak przy znacznie niższych temperaturach, szczególnie pod działaniem wody gaśniczej (uprawnienia budowlane).

Zaszeregowanie ważniejszych materiałów budowlanych.
Podana charakterystyka ważniejszych materiałów budowlanych pozwala na ich orientacyjne zakwalifikowanie wg stopnia odporności ogniowej. Należy jednocześnie podkreślić, że brak odpowiednich danych doświadczalnych nie pozwala na definitywne przeprowadzenie klasyfikacji. Przyczynia się do tego niewątpliwie okoliczność, że w szeregu krajów nie rozpatruje się materiałów budowlanych z punktu widzenia ich ogólnej odporności ogniowej, lecz tylko wg jednej z jej cech, a mianowicie palności (program egzamin ustny).

Element budowlany stanowi część konstrukcyjną budowli i z tego powodu jego odporność ogniowa ma większy lub mniejszy wpływ na odporność ogniową całości budynku.
Podobnie jak przy materiałach, tak i przy rozpatrywaniu elementów budowlanych, zachodzi tu niewątpliwie analogia pomiędzy wytrzymałością mechaniczną a odpornością ogniową z tą różnicą, że współzależność tych cech występuje w danym wypadku jeszcze wyraźniej (opinie o programie).

Odporność ogniowa

W praktycznym bowiem zastosowaniu wytrzymałość mechaniczna elementów musi być w rezultacie poddana rewizji z punktu widzenia odporności ogniowej:
- w zależności od statycznego przeznaczenia elementu, jego roli w ochronie przed pożarem oraz stopnia narażenia jego na działanie wysokich temperatur;
- z uwagi na konieczność’ zachowania nośności pod obciążeniem własnym i użytkowym wobec ew. możliwości uszczuplenia przekroju lub też utraty właściwości wytrzymałościowych samego materiału;
- z uwagi na konieczność zapewnienia odpowiedniej izolacji lub osłony elementów wykonanych z materiałów o słabej odporności ogniowej;
- przy uwzględnieniu możliwości zaistnienia pod wpływem wysokich temperatur o wiele znaczniejszych wydłużeń, przesunięć i deformacji, niż to wynika z rozważań o pracy konstrukcji w warunkach normalnych, i w związku z tym powstania dodatkowych naprężeń i obciążeń (segregator aktów prawnych).

Wszystkie powyższe momenty mogą być wzięte pod uwagę przy poczynieniu pewnych założeń (a), uwzględnieniu rozporządzanych danych eksperymentalnych (b, c) oraz pewnych rozważań teoretycznych (d).
Należy dodać, że ostatnio poczyniono również próby teoretycznego ujęcia pewnych zagadnień z zakresu odporności ogniowej, dążąc do wprowadzenia w rozwiązywaniu tych zagadnień metody obliczeń matematycznych.

Odporność ogniowa elementów budowlanych zależy nie tylko od właściwości użytych do ich wykonania materiałów, lecz od szeregu innych momentów, jak np. powierzchnia, kształt przekroju .grubość itd. Z uwagi na powyższe elementy budowlane wykonane z tego samego materiału mogą posiadać różne stopnie odporności ogniowej (promocja 3 w 1).