Przebieg zjawiska

Z uwagi na prostotę wzorów staramy się jednak nawet w przypadku poślizgu stosować założenie płaskich przekrojów, uwzględniając sprowadzony wykres „naprężeń - odkształceń” dla stali, począwszy od chwili zarysowania (program uprawnienia budowlane na komputer). Na tym rysunku krzywa 1 przedstawia rzeczywisty wykres odkształceń stali, aktualny przy pełnym sprawdzaniu się założenia płaskich przekrojów, krzywa 2 - wykres „pozorny” w przypadku niedoskonałej przyczepności i poślizgu uzbrojenia, natomiast krzywa 3 jest wykresem przy zupełnym braku przyczepności czyli przy pełnym poślizgu (kabel nie zespolony). Przebieg zjawiska jest podobny, jak gdyby uzbrojenie wykazywało wyraźną granicę plastyczności (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Możemy wyróżnić następujące rodzaje zniszczenia:
a) Zniszczenie przed zarysowaniem, czyli „kruche”, zachodzące, gdy nośność uzbrojenia jest niższa niż nośność strefy rozciąganej betonu. Zniszczenie to zachodzi w przypadku przekrojów o zbyt słabym uzbrojeniu. Nie należy do niego dopuszczać, gdyż ma ono charakter nieoczekiwany, bez uprzedniego ostrzeżenia w postaci rys lub znaczniejszych odkształceń.

Przyczyną zniszczenia jest tu zerwanie (równocześnie z zarysowaniem) cięgien stalowych, nie będących w stanie przejąć sił przenoszonych uprzednio przez strefę rozciąganą.
b) Zniszczenie (po zarysowaniu) ze względu na uzbrojenie; możliwe są tu dwa rodzaje zniszczenia:
c) Zniszczenie, gdy uzbrojenie ulega zerwaniu przed wyczerpaniem nośności strefy ściskanej betonu (uprawnienia budowlane). Zachodzi to w przypadku zbyt małej „rezerwy" odkształceń uzbrojenia w porównaniu z odkształcalnością strefy ściskanej. Sprzyjają temu mała odkształcalność stali (kruchość), wysokie naprężenia wstępne w uzbrojeniu, znaczna przyczepność stali do betonu, jak również wysokie położenie środka ciężkości przekroju (belki ze stopką górną), gdy małym odkształceniom strefy ściskanej odpowiadają znaczne odkształcenia uzbrojenia.

d) Zniszczenie w przypadku znacznych odkształceń uzbrojenia, wywołujących przesunięcie osi obojętnej ku górze i zwężenie strefy ściskanej. Bezpośrednią przyczyną zniszczenia jest tu wprawdzie zmiażdżenie betonu, nie jest ono jednak następstwem zbyt niskiej jego wytrzymałości, lecz nadmiernej koncentracji naprężeń wskutek zwężenia strefy ściskanej (program egzamin ustny).

Zmiażdżenie strefy ściskanej

Wspólną cechą obu przypadków, charakterystycznych dla belek słabo uzbrojonych, jest to, że przy sprawdzeniu nośności wychodzimy ze znanych naprężeń w uzbrojeniu: w przypadku a - wytrzymałości granicznej, w przypadku b - granicy plastyczności (opinie o programie).
Zniszczenie po zarysowaniu, ze względu na beton. Przyczyną jego jest zmiażdżenie strefy ściskanej przed osiągnięciem przez uzbrojenie granicy plastyczności lub wytrzymałości, a więc bez nadmiernych odkształceń uzbrojenia i wyraźnego przesunięcia ku górze osi obojętnej. Zachodzi to w przekrojach o średnim lub wysokim procencie uzbrojenia. Przy sprawdzaniu nośności wychodzimy tu ze znanej nośności strefy ściskanej (segregator aktów prawnych).
Zniszczenie przed zarysowaniem, przez zmiażdżenie strefy ściskanej. Z przypadkiem tym mamy do czynienia w przekrojach o niskim środku ciężkości (belka ze stopką dolną), charakteryzujących się wąską (zbyt słabą) strefą ściskaną i szybkim narastaniem w niej odkształceń i naprężeń w porównaniu ze strefą rozciąganą. Podobnie jak w przypadku 1 (aczkolwiek z innych przyczyn) zniszczenie następuje tu bez ostrzeżenia w postaci rys, a przy betonach wysokich marek (o słabym stopniu uplastycznienia) również bez znacznych odkształceń, toteż i tego typu zniszczenia należy unikać.

Schematyczny obraz odkształceń elementów o różnym sposobie zniszczenia (przy tym samym obciążeniu niszczącym, a w przypadkach zniszczenia 2 i 3 - również przy tym samym obciążeniu rysującym) (promocja 3 w 1).

Na ogół największe odkształcenia, ale i głębokie rysy (nieodwracalne) daje typ zniszczenia 2b. W przypadku zniszczenia typu 3 możliwe są odkształcenia różnej wielkości, zazwyczaj jednak niezbyt znaczne; rysy na ogół zamykają się tu po odciążeniu (dzięki wyłącznie sprężystym odkształceniom uzbrojenia).