Blog
Szlifowanie właściwe
W artykule znajdziesz:
Szlifowanie właściwe
Niezależnie od ceny diamentów na podstawie czystości i odcieni barwy (por. rozdz. „Diament”) stosowana jest klasyfikacja związana z właściwie przeprowadzonym procesem oszlifowania surowego kamienia według następujących stopni:
- szlifowanie właściwe (correct),
- o zredukowanej górnej części kamienia (very slightly thinner crown),
- o zredukowanej dolnej części kamienia (very slightly thinner pavilion),
- o zredukowanej górnej i dolnej części kamienia (very slightly thinner crown and pavilion),
- o zbyt grubej dolnej części kamienia (heavier pavilion),
- o zbyt grubej górnej części kamienia (heavier crown),
- o zbyt grubej górnej i dolnej części kamienia (heavier crown and pavilion) (program uprawnienia budowlane na komputer).
Ponieważ inne kamienie szlachetne różnią się od diamentu własnościami, przede wszystkim mają mniejszą twardość, stosuje się przy ich obróbce inne metody cięcia i szlifowania. Z rozmaitych ośrodków szlifierskich największą sławą cieszy się Idar- Oberstein w Niemczech (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Początkowo rozwijał się tam drobny przemysł o charakterze chałupniczym, którym zajmowała się większość mieszkańców. Aż do 1875 r. kamienie szlifowano na kołach piaskowcowych obracanych przez wodę. Dopiero później wprowadzono tarcze metalowe i inne środki szlifierskie i polerskie. Przemysł szlifierski rozwinięty w Idar-Oberstein na dużą skalę obejmować obróbkę kamieni sprowadzanych z całego świata.
Początkowo w Idar szlifowano agaty. Niewiele pozostało z dawnych urządzeń, a te, które się zachowały, świadcz o bardzo rozwiniętym szlifierstwie. Małe zakłady szlifierskie by3 położone w dolinie rzeki Idar, ponieważ siłą poruszającą koła była woda. Niełatwa była praca szlifierza sprzed 1C lat. Pracę swą wykonywał w ten sposób, że leżąc na brzuchu r drewnianej ławie przed wielkim kamieniem młyńskim, trzyma w ręce kawałek agatu i przyciskał go do obracanego prądem wody kamienia (uprawnienia budowlane).
Szlifowanie kamienia barwnego
W ten sposób oszlifowane agaty polerowano później na walcach z drewna bukowego za pomocą różnych środków. Nieraz, zwłaszcza w okresie upalnego lata, siła wód małych potoczków nie wystarczała aby wprawić w ruch wielki kamienie młyńskie. Często też musiano zatrudniać osobnego robotnika, który zbierał wodę w naczyniach i wylewał ją na kol Piaskowcowe kamienie młyńskie miały średnicę około 1 m, grubość do 20 cm. Obracały się one z prędkością około 200 obr./mii W zakładach umieszczano po kilka kamieni obok siebie (program egzamin ustny).
Szlifowanie kamienia barwnego musi poprzedzać dokładnego obserwacja. Chociaż jest to mniej ważne niż dla diamentu ale i tutaj chodzi o to, aby oszlifowany kamień jak najmniej stracił na masie. Odnosi się to szczególnie do kamieni drogo cennych jak szmaragdy, rubiny i szafiry. Ważne jest również, aby często przeznaczona do szlifu zawierała jak najmniej błędów i miał możliwie piękną barwę.
Kamienie sprowadza się z różnych stron świata, przeważni w większych bryłach. Przede wszystkim należy je wybrać z takiej bryły (opinie o programie).
Odnosi się to zwłaszcza do kamieni tańszych, jak ametysty, które z zagranicy (zwłaszcza Brazylii) sprowadzane s w postaci naturalnych skupień, zawierających nieraz setki kryształów. Dawniej odbijano je młotkiem, dzisiaj są piłowane na tar czach metalowych, zaopatrzonych na zewnętrznej stronie w ząbki w których są osadzone diamenciki. Tarcze metalowe mają zwykle kilkanaście centymetrów średnicy. W czasie piłowania szlifowany kamień spłukuje się wodą, a niekiedy naftą. Tarcza obrać; się z prędkością 1000-4000 obr./min. Większe kamienie szlifier trzyma w ręce, mniejsze natomiast umieszcza w odpowiednie] uchwytach (segregator aktów prawnych).
Do nadania kamieniom wstępnej formy używa się tarcz karborundowych o osi poziomej. Tarcze te mają średnice 30-60 cm liczba obrotów wynosi 300-500 na 1 min.
Do właściwego szlifowania kamieni stosuje się tarcze metalowe z brązu, ołowiu, cyny lub miedzi ustawione poziomo, używając jako środka szlifierskiego proszku diamentowego lub karborundowego. Średnice tych tarcz wynoszą zwykle 18-24 cm (promocja 3 w 1).
Najnowsze wpisy
Określenie granic działki geodezyjnie to staranny proces identyfikacji oraz zaznaczenia kluczowych punktów granicznych danego terenu. To stanowi istotny element w…
Obiekt małej architektury to niewielki element architektoniczny, który pełni funkcję praktyczną, estetyczną lub symboliczną w przestrzeni publicznej lub prywatnej. Mała…
53 465
98%
32