Technologiczna funkcja strefy łańcuchowej

W miarę obrotów pieca łańcuchy te zanurzają się w płynącym w piecu strumieniu szlamu, a następnie wynurzają się z niego, przenosząc nalepioną na nich cienką warstwę szlamu do górnej części kołowego przekroju pieca, a więc wprowadzając szlam do strumienia gorących gazów (program uprawnienia budowlane na komputer).
Technologiczna funkcja strefy łańcuchowej polega na rozwijaniu powierzchni wymiany ciepła między szlamem a gorącymi gazami piecowymi.

Intensywność odparowania wody w czasie przechodzenia szlamu przez strefę łańcuchową na stosunkowo krótkim odcinku pieca (24%) zawartość wody w szlamie zmniejsza się z ok. 37% do zaledwie kilku procent.
Istnieje wiele sposobów zawieszania łańcuchów w strefie suszenia szlamu, przy czym określone warunki surowcowe, a przede wszystkim plastyczność i wodożądność surowca mają decydujący wpływ na dobór sposobu zawieszenia łańcuchów i na stopień rozwinięcia powierzchni szlamu, a także na długość strefy łańcuchowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Stopień rozwinięcia powierzchni szlamu za pośrednictwem łańcuchów określa się powierzchnią łańcuchów przypadającą na 1 m2 wewnętrznej powierzchni płaszcza pieca w strefie suszenia. Wskaźnik ten zawiera się na ogół w granicach od 2,0 do 4,0 m2 łańcuchów na 1 m2 płaszcza.
Długość strefy łańcuchowej musi być dostosowana do realnych warunków surowcowych.

Sztywne formuły proponowane do projektowania długości tej strefy najczęściej nie prowadzą do optymalnego wyniku (uprawnienia budowlane). Uzasadniona technologicznie długość wymiennika łańcuchowego (strefy suszenia) warunkowana jest fizykomechanicznymi właściwościami granul wysuszonego materiału opuszczającego strefę łańcuchową. Całkowite usunięcie wody z surowca jeszcze zanim opuści on strefę łańcuchową prowadzi do rozkruszenia i rozmielenia suchych granul przez łańcuchy, co poważnie zwiększa straty pyłowe pieca.

Strefa łańcuchowa

Strefa łańcuchowa nie może więc być zbyt długa i jej technologiczna rola kończy się wówczas, gdy materiał zawiera jeszcze 8-M2% wilgoci. Z tego względu przy takiej zawartości wody materiał powinien opuszczać strefę łańcuchową. Strefa suszenia nowoczesnych pieców obrotowych wyposażona jest w komplet łańcuchów o sumarycznej powierzchni przekraczającej czasem 4000 m2.

Wskaźnik zużycia łańcuchów zależy od warunków pracy pieca i wynosi 0,1-0,2 kg/t klinkieru. Wypada podkreślić, że strefa łańcuchowa i jej praca powinny być przedmiotem stałej obserwacji i analizy; w strefie tej kryją się bowiem niejednokrotnie poważne rezerwy wydajności i możliwości poprawienia gospodarki cieplnej (program egzamin ustny).
W nowych instalacjach przed strefą łańcuchową do płaszcza pieca wmontowane bywają wstępne, krótkie wymienniki ciepła przeznaczone do podgrzewania szlamu. Stosowanie tych urządzeń umożliwia pewne skrócenie pieca, ponieważ zapewniają one podgrzanie szlamu we wlotowej części pieca do temperatury 60-70°C na bardzo krótkim odcinku, którego długość nie przekracza 0,5-f-0,8 średnicy pieca (opinie o programie).

Prosty, ale bardzo skuteczny typ takiego podgrzewacza. Światło płaszcza pieca przedzielone jest dwiema rusztowymi przegrodami, a sześć promieniście usytuowanych metalowych ścianek dzieli przestrzeń między rusztami na 6 komór, z których każda komunikuje się z odrębnym zewnętrznym pojemnikiem umocowanym na zewnątrz pieca. Każda ze wspomnianych sześciu komór zawiera partię luźno nasypanych pierścieni Raschiga wypełniających 50-600% roboczej objętości komory (segregator aktów prawnych).

Zewnętrzne pojemniki, w ich dolnym położeniu, napełniają się szlamem, który zwilża i oblepia pierścienie wpadające do tegoż pojemnika. W miarę obrotów pieca szlam przelewa się do następnego pojemnika; jego nadmiar spływa wzdłuż pieca do strefy łańcuchowej (strefy suszenia), a powleczone szlamem pierścienie wysypują się z pojemnika do komory rusztowej, która w swym górnym położeniu wprowadza je dc strumienia gorących gazów odlotowych (promocja 3 w 1).