Temperatura płomienia

Ze względu na dużą zawartość wilgoci (w świeżo wydobytym torfie do 80%) oraz ziemi (40-50% w stosunku do całej masy suchej) torf jest wykorzystywany jako paliwo przede wszystkim w pobliżu miejsca jego wydobywania. Torf zawiera dużo części lotnych, spala się szybko, dając długi, kopcący płomień. Stosowany jest w gospodarstwie domowym, w cegielniach, hutach szkła oraz do ogrzewania kotłów parowych. Poddany przeróbce chemicznej staje się źródłem gazu i półkoksu torfowego, jak również węgla aktywnego i wosków torfowych (program uprawnienia budowlane na komputer).

Ma ono ograniczone zastosowanie jako paliwo ze względu na ochronę lasów poważnie wyniszczonych w poprzednich okresach. Poza tym drewno jest bardziej kosztowne niż węgiel, a w dodatku daje znacznie mniej ciepła. Dzięki dużej zawartości tlenu drewno spala się nie dając kopcącego płomienia. Temperatura płomienia wynosi 700-1200°C (ok. 1000-1500 K) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

 (PN-69/G-97051). Mimo pewnych niekorzystnych cech (zawartość szkodliwych domieszek, rozpadanie się przy suszeniu, duża zawartość wilgoci, związków mineralnych oraz części lotnych spalających się kopcącym płomieniem) węgiel brunatny jest stosowany obecnie na coraz szerszą skalę. W Polsce niektóre elektrownie bazują głównie na węglu brunatnym (np. Turoszów, Konin). Używany jest on do produkcji gazu generatorowego craz sztucznych paliw stałych, jak półkoks i brykiety paliwowe (uprawnienia budowlane).

 (PN-69/G-97001). Jest to najbardziej rozpowszechnione paliwo stałe. Jego światowe zasoby szacuje się na ponad 4.10¹² ton. Zasoby węgla kamiennego w Polsce liczone do głębokości 1000 m wynoszą 66,2 mld ton. W zakresie wydobycia węgla w 1973 r. Polska zajmowała czwarte miejsce w świecie po USA, ZSRR i Chinach (program egzamin ustny).

Węgiel kamienny

Zależnie od przydatności energetycznej i technologicznej węgiel kamienny dzieli się na typy (PN-68/G-97002). Najmniejszą zawartość części lotnych i największą zawartość węgla pierwiastkowego ma antracyt, zaś najwięcej części lotnych tzw. węgle płomienne i gazowe. Te ostatnie przerabiane są w gazowniach na paliwa gazowe. Do celów przemysłowych stosuje się wszystkie typy węgla kamiennego, największe zastosowanie mają jednak węgle długopłomienne (opinie o programie).

Węgiel kamienny, wraz z innymi naturalnymi paliwami stałymi, jest surowcem do otrzymywania różnych sztucznych paliw stałych. Z miałów różnych typów węgli kamiennych, brunatnych lub torfu formowane są na drodze sprasowania pod ciśnieniem brykiety paliwowe (PN-70/G-97031). Przy sprasowywaniu brykietów stosowane są lepiszcza palne (pak) lub niepalne (cement). Brykietom nadaje się kształt cegiełek lub jajowaty. Brykiety z powodu sprasowania zawierają znacznie mniej wody.

W procesie odgazowania węgla kamiennego lub brunatnego, torfu, pozostałości podestylacyjnej ropy naftowej i paku otrzymujemy koks (PN-59/C-96175). Proces ten polega na prażeniu paliw bez dostępu powietrza w temperaturze ok. 1100 C (ok. 1400 K). Po 30-36-godzinnym prażeniu z retort wyrzuca się koks na skarpę przed piecami koksowniczymi i zalewa go wodą (segregator aktów prawnych). Koks produkuje się jako produkt główny w celach hutniczych oraz jako produkt uboczny, jeśli głównym celem odgazowania węgla jest wytworzenie gazu świetlnego (koks pogazowy). Zastosowanie koksu jest bardzo szerokie. Stosuje się go głównie w hutnictwie, w odlewnictwie, w kuźnictwie, do opalania kotłów centralnego ogrzewania itp.

Prowadząc w temperaturze ok. 550’C (ok. 800 K) odgazowanie paliw stałych, czyli tzw. proces wytlewania, otrzymuje się półkoks (PN-68/ /C-97957). Jest on produktem przejściowym pomiędzy węglem a koksem. Stosowany jest jako paliwo domowe oraz do zasilania generatorów gazowych.

Sztuczne paliwo stałe otrzymywane z drewna opałowego w procesie destylacji rozkładowej, tzn. na skutek prażenia go w retortach w temperaturze ok. 430 C (ok. 700 K) bez dostępu powietrza (promocja 3 w 1). Dokładnie zwęglone drewno daje materiał czarny, matowy, dobrze przewodzący prąd elektryczny. Węgiel drzewny stanowi cenne paliwo stosowane w obróbce cieplnej stali, gdyż nie zawiera szkodliwych domieszek w postaci siarki i fosforu. Stosowany jest również w hutnictwie, w elektrotechnice, do wyrobu masek gazowych oraz w medycynie.