Temperatura spalin

Przy ocenie tego rodzaju ogrzewania należy mieć na uwadze, że temperatura spalin wynosi od 90 - 150°, wskutek czego mogą ulegać podpaleniu palne odpadki, które dostaną się do kanałów. Poza tym niebezpieczne jest również uszkodzenie z jakich kolwiek powodów rurociągów blaszanych prowadzących spaliny (program uprawnienia budowlane na komputer).

Aby zmniejszyć niebezpieczeństwo, należy wymagać budowy ogniotrwałych kanałów zamykających rurociągi spalinowe oraz dostatecznej ich izolacji przy przejściach przez palne elementy budowlane.
Przy niepełnym spalaniu twardego paliwa powstają iskry, które, wylatując z komina, mogą być przenoszone na znaczną odległość, stwarzając tym samym możliwość podpalenia znajdujących się w otoczeniu obiektów. Szczególnie dużo iskier dają paleniska przemysłowe spalające znaczne ilości twardego paliwa.
Dlatego też w warunkach, gdzie tępo rodzaju niebezpieczeństwo istnieje, należy zaopatrzyć kominy w iskrochrony (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Iskrochrony stanowią urządzenia, służące do zatrzymywania i gaszenia iskier i działające albo na zasadzie zmniejszania szybkości ruchu potoku spalin, albo też przez przepuszczenie ich przez osłonę wodną.
W pierwszym wypadku na skutek różnicy ciężaru właściwego następuje oddzielenie gazów od iskier, które wypadają z ogólnego potoku spalin i zbierają się w specjalnych urządzeniach, z których są stale lub okresowo usuwane. Iskrochrony tego typu instaluje się u wylotu kominów (uprawnienia budowlane).

W drugim wypadku natomiast woda zraszająca iskrochron gasi iskry oraz porywa i unosi materiał ze sobą. Iskrochrony te stosowane są zwykle wewnątrz pomieszczeń w celu ochrony przed działaniem mrozu.

Dopływ paliwa

Niebezpieczeństwo tego rodzaju ogrzewania polega na możliwości powstawania pożaru na skutek rozlania względnie ucieczki paliwa, tworzenia się mieszaniny wybuchowej itd. Możliwość użycia paliwa płynnego zależna jest od temperatury jego zapłonu, która może być niższa cd 60° C (program egzamin ustny). Najwięcej rozpowszechnione jest ogrzewanie za pomocą ciężkiego oleju ponaftowego (mazutu), który otrzymuje się z ropy naftowej po wydzieleniu z niej benzyny, nafty i innych produktów.

Niebezpieczeństwo wybuchu istnieje przede wszystkim w samym piecu, do paleniska którego podaje się paliwo wstanie rozpylonym przez wtryskiwacz pod działaniem sprężonej pary lub powietrza. Dopływ paliwa, pary lub powietrza regulowany jest za pomocą zaworów, które umieszcza się po jednej stronie paleniska (opinie o programie). Wybuch może nastąpić, gdy płomień na wtryskiwaczu zgaśnie, zaś dopływ paliwa będzie postępował dalej. W celu zapobieżenia możliwości wybuchu stosowana jest sygnalizacja świetlna, zaś w samym piecu ustawiane są naprzeciw wtryskiwaczy szamotowe odbij acze (deflektory), które, będąc rozżarzone, zdolne są od nowa rozpalać płomień w ciągu pewnego czasu po jego wygaśnięciu. Poza tym urządzenie pieca powinno być takie, aby paliwo nie mogło się wylewać na zewnątrz.

Paliwo do pieca dostaje się pod ciśnieniem albo ze zbiornika głównego lub rozdzielczego, albo też przepompowywane jest do zbiorników roboczych, skąd dostaje się do pieca rurami grawitacyjnie. Napełnianie zbiornika roboczego wiadrami jest b. niebezpieczne i nie może mieć w żadnym wypadku miejsca tam, gdzie zbiornik roboczy i piec znajdują się w jednym pomieszczeniu (segregator aktów prawnych). Zbiorniki robocze powinny w zasadzie być szczelnie zamknięte, ich pojemność nie powinna przekraczać 250 litrów, zaś w ostatecznym wypadku objętość ich nie może być większa niż dzienne zapotrzebowanie. Zbiorniki robocze powinny w zasadzie być umieszczone w pomieszczeniach wydzielonych ogniotrwałe, a posiadających osobne wyjście na zewnątrz.

Zbiornik główny pożądane jest ustawić poza budynkiem jako podziemny z przykryciem warstwą ziemi grub. 1.0 m. Zbiorniki żelazne powinny być zabezpieczone przed rdzewieniem i posiadać instalacje piorunochronne oraz wentylacje z zabezpieczeniem otworów gęstą siatką (promocja 3 w 1). Zbiorniki naziemne mogą być umieszczone w zagłębieniach otoczonych wałem ziemnym lub murem o takiej wysokości, aby pojemność ogrodzonego dołu łącznie z ogrodzeniem odpowiadała pojemności zbiornika.