Transport daleki prefabrykatów

Transport daleki prefabrykatów odbywa się koleją lub samochodami (program uprawnienia budowlane na komputer). W krajach o rozgałęzionej sieci dróg wodnych prefabrykaty przewozi się też barkami.
Wszystkie czynności związane z transportem elementów obejmują:
- załadunek elementów na placu składowym wytwórni,
- przewóz,
- ewentualny przeładunek na inny środek transportowy, np. z wagonu kolejowego na samochód,
- wyładunek na placu składowym budowy.
Załadunek, przeładunek i wyładunek wykonuje się przeważnie za pomocą żurawi samochodowych, kołowych lub gąsienicowych. Do przewozu elementów wielkowymiarowych używa się wagonów kolejowych otwartych i samochodów’ otwartych lub specjalnych przyczep (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Pojemnik do przewozu wielkich płyt ściennych:

a) widok z boku,

b) z góry,

c) z przodu.
Na placu budowy transport poziomy odbywa się często na platformach kolejki budowlanej. Najbardziej pracochłonne i kłopotliwe są prace ładunkowe przy prefabrykatach. Bardzo często załadunek ich w wytwórni lub wyfidonek na placu składowym budowy wymagają użycia żurawia. Ponadto w czasie tych prac prefabrykaty łatwo ulegają urzkodzeniom mechanicznym.

Pierwszą próbą uniknięcia wyładunku na placu budowy był montaż z kół. Prefabrykaty pozostałe na przyczepie, skąd zabierał je żuraw montażowy wprost miejsce-wbudowania (uprawnienia budowlane). Ciągnik dowożący załadowane przyczepy w drodze powrotnej zabierał opróżnione.

Próba ta nie zdała egzaminu, gdyż trzeba było albo użyć do transportu dużej liczby przyczep, albo na każdej układać elementy w kolejności ich montowania, co bardzo utrudniało załadunek. Ponadto przyczepy pozastawiane na długi okres pod obciążeniem szybko niszczyły się.

Wyciągarka

Lepszym rozwiązaniem okazał się przewóz w specjalnych pojemnikach. Wprowadzono go przed kilku laty we Wrocławiu; rozpowszechnił się w naszym kraju, a nawet przyjęli go od nas Czesi (program egzamin ustny). Stosowany jest też w innych krajach. Prefabrykaty w wytwórni od razu dojrzewają w specjalnych pojemnikach. Są to klatki o konstrukcji stalowej wyposażone w zaciski dla unieruchamiania elementów na czas przewozu.

Pojemniki te stoją na kółkach na szynach rampy. Wciągarką przesuwa się pojemnik z rampy na szyny specjalnej naczepy. Takie same rampy wykonuje się na budowie w zasięgu pracy żurawia montażowego, który rozładowuje pojemniki. Podobnie jak przy transporcie z kół trzeba albo dostarczać dużo pojemników z różnymi elementami, albo je załadowywać elementami w kolejności montażu (opinie o programie).

W tym wypadku jest to prostsze, bowiem w wytwórni można odpowiednio zorganizować załadunek kontenerów przy ustawieniu elementów do dojrzewania i pojemnik nie niszczy się nawet pod długotrwałym ładunkiem. Szwedzi budują specjalne samochody wyposażone w dźwigi do załadunku i wyładunku kontenerów, dzięki czemu unikają budowy ramp, gdyż pojemnik można postawić wprost na placu składowym.

Pojemniki stosuje się przeważnie do przewozu elementów ściennych. Środki transportowe powinny być dostosowane do przewożenia danego typu prefabrykatów, a prefabrykaty należy odpowiednio zabezpieczyć przed możliwością przesunięcia się, co może spowodować spadnięcie prefabrykatu lub stracenie równowagi przez środek transportowy (segregator aktów prawnych).

Zapewniają to odpowiednie uchwyty, którymi mocuje się przewożone elementy. Wymiary skrajni drogowej i kolejowej ograniczają wymiary elementów i ich stosów na środku przewozowym. Przewóz po drogach kołowych ciężkich i długich ładunków, przekraczających dopuszczalne wymiary skrajni dla pojazdów, oraz przejazd pociągów samochodowych długości przekraczającej 22 m, wymagają wyrażenia zgody, ustalenia tras i czasu przejazdu przez wydział komunikacji urzędu wojewódzkiego (dzielnicowego w miastach).

Wymagany jest przy tym przejazd z pilotem, jadącym około 20 m przed niebezpiecznym pojazdem i zwracającym uwagę pojazdom, które mogą go mijać. Na końcu ładunku, wystającego z tyłu poza pojazd na odległości większej niż 1 m, musi być zawieszona czerwona lub żółta chorągiewka o wymiarach 30-50 cm, albo tarcza o wymiarach średnicy lub boków co najmniej 40 cm (promocja 3 w 1).

Od zmroku do świtu oraz w warunkach niedostatecznej widoczności w ciągu dnia, zamiast chorągiewek lub znaków powinno być umieszczone czerwone światło.