Trzon Półwyspu Apenińskiego

Trzon Półwyspu Apenińskiego tworzy łańcuch górski Apeninów, sfałdowany i wypiętrzony w orogenezie alpejskiej. < Moc zony jest od wsch. Subapeninem Adriatyckim, a od /ach. Subapeninem Tyrreńskim. Apeniny Północne, na które składają się Apenin Liguryjski i Toskański, są przedłużeniem luku Alp w kierunku pd (program uprawnienia budowlane na komputer). Opadają stromo w kierunku Zatoki Genueńskiej, Apeniny Środkowe budują go wapienie i dolomity (jurajskie, kredowe oraz trzeciorzędowe), w których powszechnie występują zjawiska krasowe. Dzielą się one na Apenin Umbryjski. Córy Sabińskie oraz Apenin Abruzyjski, stanowiące najwyższą część całych Apeninów Grandę w masywie Gran Sasso - 29 14 m n.p.m. zachowaly się ślady plejsloceńskiego zlodowaceni Apeniny Południowe twórz.) wapienne stoliwa poprzedzielane utworami fliszowymi, co powoduje silne kontrasty rzeźby związane z różną odporności.) skał (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W ich obrębie wyróżnia się Apenin Neapolilański, Lukański i Kaliryjski. Góry Sycylii są przedłużeniem systemu Apeninciw. Występuj.) tu gnejsy, łupki krystaliczne oraz silnie skrasowiałe wapienie. Sardynię buduj.) stare masywy liercyńskie (skały osadowe i granity) (uprawnienia budowlane).

Cyrkulacja powietrza

Na przedpolu Apeninów, zwł. zach. (Subapenin Tyrreński), jak i w samych Apeninach, do dziś aktywne są siły wewnętrzne, o których świadcz.) trzęsienia ziemi oraz działalność wulkaniczna. Wulkanicznego pochodzenia s.) m.in. masywy Amiata, imino, Góry Albańskie oraz Wezuwiusz (program egzamin ustny). Na Sycylii wznosi się najwyższy w Europie wulkan - Etna. Na Wyspach Iiparyjskich czynne s.) wulkany Stromboli i Vult ano. Z działalność i wulkaniczną związane są także występujące licznie we Włoszech cieplice oraz wyziewy pary wodnej, tzw. sotfioni. Włochy leż.) w strefie klimatu podzwrotnikowego morskiego (śródziemnomorskiego). Średnie temp. najchłodniejszego miesiąca (stycznia) wahają się od ok. I V^:‘C na pd. do 0°C w niektórych rejonach Niziny Padańskiej. Najcieplejsze zimy są na Sycylii i w Apulii (opinie o programie).

Średnie  temp. lipca na pd. kształtują się na poziomie 23-25°C. Maksymalne letnie upały notuje się w środk. części Sycylii. W zależności od sezonowych zmian cyrkulacji powietrza, nad terytorium Włoch mogą napływać masy powietrza zwrotnikowego morskiego lub kontynentalnego w lecie oraz polarnego w zimie. Opady zmniejszają się w kierunku pd. - od 2000 mm na zboczach Alp do 400 mm na pd. Najwyższe notuje się na pd. skłonach Apeninu Liguryjskiego (4400 mm rocznie). Najbardziej typowe cechy klimatu śródziemnomorskiego wykazują pd. Włochy, a zwł. Kalabria, Sycylia, Apulia i wybrzeża Morza Tyrreńskiego. Lata są tam długie i upalne, co potęguje jeszcze wiejący z pd., znad Afryki, gorący i suchy wiatr sirocco (segregator aktów prawnych). Większość opadów przypada tu na miesiące zimowe, w odróżnieniu od pozostałych rejonów Włoch, gdzie maksima opadowe przypadają na wiosnę i jesień. W Alpach i Apeninach występuje piętrowość klimatyczna.

Rzeki Włoch należą do zlewiska 4 mórz: Adriatyckiego, lońskiego, Tyrreńskiego i Liguryjskiego. Ich sieć jest gęsta, ale są najczęściej krótkie. Najdłuższą rzeką jest Pad (dl. (>52 km, pow. dorzecza 74 970 km’). Bierze on swój początek u stóp góry Viso, na wys. ok. 2000 m n.p.m., i uchodzi do Adriatyku deltą. Średni przepływ wody w Padzie kształtuje się na poziomie 1700 m^!/s, ale podczas wezbrań może dochodzić nawet do 7000 m‘/s. Po drodze przyjmuje liczne dopływy (tak z pn. - z Alp, jak i z pd. - z Apeninów). Do największych należą: Dora B.iltea (100 km), Ticino (248 km), Adela (414 km). Z innych dużych rzek pn. Włoch uchodzących do Morza Adriatyckiego wymienić można: Atlygę (4 10 km), Piawę (220 km), Soczę (I 46 km) (promocja 3 w 1).