Układ całego cyklu roboczego

Układ całego cyklu roboczego zależy od wielu czynników takich jak rodzaj cementu, współczynnik wodno-cementowy, wielkość naparzanych elementów, a także od doświadczeń ruchowych zbieranych w warunkach określonego zakładu prefabrykacji.

Dla ostatecznej wytrzymałości betonu korzystne jest, aby naparzanie poprzedzone było kilkugodzinnym wstępnym dojrzewaniem w warunkach normalnych (program uprawnienia budowlane na komputer). Zbyt wczesne rozpoczęcie naparzania i zbyt szybki wzrost temperatury zakłóca proces wiązania i niekorzystnie modyfikuje budowę twardniejącego zaczynu cementowego, co wyraża się później obniżoną wytrzymałością betonu.
Istnieją oparte na doświadczeniu wskazówki, z których wynika, że szybkość ogrzewania może być tym większa, im dłużej beton poddawany był wstępnemu twardnieniu w normalnych warunkach. Venuat, nie podając źródła, przytacza zależność dopuszczalnych szybkości ogrzewania od czasu wstępnego dojrzewania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Cały cykl naparzania dzieli się na cztery istotne etapy: wstępne dojrzewanie w warunkach normalnych, podnoszenie temperatury, utrzymywanie naparzanego betonu w założonej temperaturze i wreszcie etap ostatni - studzenie betonu naparzanego. Poszczególne etapy mogą mieć różny czas trwania, a jeśli rezygnuje się ze wstępnego dojrzewania - to całość cyklu zamknie się w trzech etapach (uprawnienia budowlane).

Wytrzymałość naparzanego betonu można wyrazić w procentach trzydniowej wytrzymałości tego samego betonu dojrzewającego w warunkach normalnych. Ten procentowy wyraz wytrzymałości, przedstawiony jako funkcja iloczynu czasu naparzania i temperatury roboczej, jest w pierwszym przybliżeniu niezależny od układu cyklu, czyli od temperatury i od czasu naparzania.
Powyższe ujęcie wyników naparzania jest wyrazem poglądu, że porównywalne właściwości naparzanego betonu można uzyskać przy niższej temperaturze roboczej i przedłużonym czasie naparzania, bądź w krótkim czasie naparzania, ale w odpowiednio wyższej temperaturze (program egzamin ustny).

Wytrzymałości mechaniczne betonu

Przebieg hydratacji cementu w czasie naparzania, produkty hydratacji i budowa zaczynu cementowego stwardniałego w czasie naparzania są to zagadnienia, które były i są przedmiotem wszechstronnych badań. Wielka liczba czynników mających istotny wpływ na przebieg hydratacji w czasie naparzania powoduje, że wyniki wspomnianych badań wydają się czasem rozbieżne i kontrowersyjne, ale nie popełnia się błędu twierdząc, że produkty hydratacji naparzanego cementu są takie same jak produkty hydratacji cementu twardniejącego w warunkach normalnych, a w każdym razie bardzo do nich podobne (opinie o programie).

Wśród wielkiej liczby parametrów, które decydują o ostatecznym wyniku naparzania betonu, niewątpliwie najważniejsza jest jakość stosowanego cementu. Venuat [155] cytuje nie krytykowane dotychczas poglądy Reimdorfa, który do produkcji betonu naparzanego zaleca drobno mielony cement o zawartości alitu podwyższonej na tyle, aby stosunek C3S : C2S był większy od 3. Zawartość C3A powinna być obniżona, a przy zawartości CSA powyżej 10% należy zwiększyć zawartość gipsu.

Wytrzymałości mechaniczne betonu naparzanego są nieco niższe od wytrzymałości, jakie ten sam beton uzyskuje w czasie długoterminowego twardnienia w warunkach normalnych (segregator aktów prawnych). Przyczyna tego niekorzystnego zjawiska nie jest poznana, a jeśli się zważy, że produkty hydratacji w warunkach naparzania są prawie identyczne, jak produkty hydratacji w warunkach normalnych - to przyczyny niepełnego wykorzystania potencjalnych możliwości wytrzymałościowych cementu w czasie jego naparzania należy doszukiwać się w zjawiskach fizycznych, a przede wszystkim w niejednorodności budowy zaczynu stwardniałego w warunkach naparzania.

Niektórzy badacze twierdzą, że przyspieszona w czasie naparzania hydratacja ziarn cementu powoduje szybkie ich otaczanie produktami hydratacji, co nie tylko hamuje dalszy postęp reakcji z wodą i nie dopuszcza do pełniejszego wykorzystania cementu, ale jest przyczyną niejednorodności (niehomogeniczności) stwardniałego zaczynu (promocja 3 w 1).