Uległy wówczas romanizacji

W starożytności tereny obecnej Portugalii były zamieszkane przez plemiona celtycko-iberyjskie. W III w. p.n.e. znalazły się w orbicie wpływów Kartaginy, od II do V w. n.e. pod panowaniem rzymskim; uległy wówczas romanizacji i chrystianizacji. Po najeździć w V w. plemion germańskich na Półwysep Iberyjski obszar Portugalii znajdował się pod władzą Swewów, następnie wchodził w skład królestwa Wizygotów, które w początku VIII w. zostało rozbite przez Arabów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Podjęta w VIII w. przez władców Asturii rekonkwista doprowadziła do utworzenia w 1097 hrabstwa Portucale, stanowiącego lenno królestwa Leónu. W 11 T9 Alfons I Zdobywca uzyskał niezależność odrywając Portugalię od Kastylii i koronując się na króla. Do poł. XIII w. Portugalia została wyzwolona spod arabskiego panowania i utrwaliła zbliżone do współczesnych granice kraju; ok. 1255 przeniesiono stolicę do Lizbony. Umacnianie się panowania Kastylii na Półwyspie Iberyjskim przyczyniło się do rozpoczęcia portugalskiej ekspansji poza jego granice. W niedługim czasie Portugalia (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Pierwszy potęgą morską i kolonialne] Europy, a podejmowane przez nie] wyprawy zapoczątkowały epokę wielkich odkryć (m.in. w 1488 Portugalczycy dotarli do Przylądka Dobrej Nadziei, 1498 odkryli drogę morską do Indii). W 1494 na mor y traktatu z lordesillas rywalizując e ze sob.) Portugalia i Hiszpania dokonały podziału odkrywanych przez siebie pozaeuropejskich obszarów. Kolonie portugalskie w Afryce, Azji i Ameryce Południowej (Brazylia) przyczyniły się do wzrostu gospodarczego Korony, która zmonopolizowała europejski handel. Zyski płynące z handlu umożliwiły monarchii na przełomie W i XVI w. t państwa i wprowadzenie władzy absolutnej (uprawnienia budowlane).

Uzdrowienie gospodarcze

W XVI w. zaznać wyraźny spadek znaczenia kraju, osłabienie władzy monarszej i załamanie się ekspansji kolonialnej. W lalach I “>80-1641) Portugalia pozostawała w narzuconej jej przez Hiszpanii unii personalnej, nie na jej Ironie zasiedli władcy z rodzimej dynastii Braganya (Hiszpania uznała portugalską niepodległość w 1668 po długotrwałej wojnie). Portugalia nie odzyskała już jednak dawnego znaczenia polityczno-gospodarczego, jej miejsce w handlu kolonialnym zajęły Anglia i Niderlandy (program egzamin ustny).

Podjęty w poł. XVIII w. program reform mających ożywić gospodarkę okazał nietrwały. W latach 1807-1811 Portugalia była okupowana przez wojska Napoleona I, a dwór królewski przeniósł do Brazylii, gdzie pozostawał do 182 I (Brazylia ogłosiła niepodległość u 1822). W 1822 wprowadzono, zapoczątkowującą okres konstytucyjnej. Postępująca rywalizacja między stronnictwami konserwatystów i liberałów, prowadząca niejednokrotnie cło walk zbrojnych, oraz nasilający kryzys gospodarczy stały przyczyn.) wzrostu tendencji republikańskich. Próby ratowania monarchii nie przyniosły rezultatów. W 1910 obalono rządy dynastii Braganya i proklamowano republikę (opinie o programie).

Podczas I wojny światowej, od 1916 Portugalia występowała po stronie państw Ententy. Mimo zmiany formy rządów pozostała krajem ubogim, gospodarczo zacofanym (segregator aktów prawnych). W 1942 do władzy doszedł Antonio de Oliveira Salazar, który aż do 1968 sprawował rządy autorytarne, wcielając w życie zasady korporacjonizmu i realizując własną koncepcję państwa portugalskiego, tzw. Nowego Państwa (Eslado Novo), lego rządy przyniosły Portugalii uzdrowienie gospodarcze i liczne reformy wewnętrzne. ( en.) ekonomicznej stabilizacji państwa było jednak poważne ograniczenie swobód obywatelskich i politycznych. Portugalia poparła w tym okresie antyrepublikańskie wystąpienie gen, I rantisco (promocja 3 w 1).