Umieszczenie styku roboczego

Przed przystąpieniem do wykonania ściany budowli ściankę tę usuwa się, a końce izolacji po uprzednim lekkim rozgrzaniu lampą lutowniczą przylepią się do ściany izolowanej. Następnie nalepia się izolację (na zakładkę) na dalszej powierzchni ściany budowli.
Umieszczenie styku roboczego w obrębie ławy fundamentowej konstrukcji jest niewłaściwe ze względu na możliwość łatwiejszego uszkodzenia końców izolacji (program uprawnienia budowlane na komputer). Przyczyną uszkodzenia może być woda opadowa, budowlana itp., gromadząca się na wykonanej ławie.

Połączenie izolacji pionowej (ściany) z izolacją poziomą na stropie konstrukcji podziemnych (jeżeli stosuje się ściankę pomocniczą pionową) można wykonać zgodnie. Końce pap należy zabezpieczyć
lepikiem, a następnie przed wykonaniem styku rozgrzać lampą lutowniczą. Krawędź stropu należy wyokrąglić, przy czym promień krzywizny wyokrąglenia powinien wynosić co najmniej 5 cm lub lepiej 10 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wykonanie analogicznego styku, w przypadku gdy nie stosuje się ścianki pomocniczej pionowej, nie przedstawia trudności. Budowle takie jak zbiorniki na wodę, osadniki, baseny kąpielowe na wolnym powietrzu, śluzy komorowe, budowle piętrzące wodę itp. w większości przypadków są wykonywane z betonu lub żelbetu.

W celu zapewnienia wodoszczelności budowli używa się możliwie najbardziej szczelnego betonu, a innych rodzajów izolacji, w szczególności bitumicznych, nie stosuje się. Niekiedy do obiektów tego typu ‘stosuje się izolację lekką bitumiczną bez wkładek w postaci powłok z mas powłokowych bitumicznych, których zadaniem poza uszczelnieniem powierzchniowym betonu jest zabezpieczenie go przed wpływami chemicznymi (agresywna woda gruntowa, ścieki lub inne płyny albo materiały szkodliwe dla betonu, magazynowane i przechowywane w zbiornikach) (uprawnienia budowlane).

Przy większych wymiarach w rzucie poziomym tego rodzaju konstrukcji konieczny jest ich podział szczelinami dylatacyjnymi. Izolacja, która w tym przypadku ma zapewnić szczelność budowli w miejscach szczelin, może być wykonywana w różny sposób. Poniżej podajemy najczęściej stosowane rozwiązania w zależności od warunków, w jakich szczeliny pracują (program egzamin ustny).

Zabezpieczenie konstrukcji

Przy szczelinach budowlanych wystarcza najpierw wykonaną część budowli powlec kilkakrotnie masą powłokową i po jej stwardnieniu następną część budowli domurować lub dobetonować.
Rozwiązanie takie może znaleźć zastosowanie wówczas, gdy należy się spodziewać, że szczelina będzie jedynie nieznacznie i powoli rozszerzać się i zwężać i nie będzie żadnych’ruchów w kierunku spoiny (równoległych do spoiny) (opinie o programie).

Dotyczy to przypadków, gdy przewidziane jest wykonanie konstrukcji ze szczelnego materiału (betonu) lub
też zabezpieczenie tej konstrukcji lekką izolacją bez wkładek z mas powłokowych, przy czym szczelność szczeliny nie jest wymagana.
Szczeliny w konstrukcjach, niekiedy pogrubione w połowie grubości zdylatowanego elementu konstrukcyjnego pionowego, wypełnia się masami zalewowymi lub kitami asfaltowymi. Szczeliny można wypełniać dopiero po należytym wyschnięciu betonu i starannym oczyszczeniu, np.
przez przedmuchanie sprężonym powietrzem. Ścianki szczeliny należy przed napełnieniem powlec asfaltowym roztworem gruntującym (segregator aktów prawnych).

Zagłębienie to po wykonaniu paska z izolacji z wkładką przykrywa się warstwą ochronną betonową przedzieloną w miejscu szczeliny. Również szczelinę wypełnia się materiałem elastycznym nie wchłaniającym wody. Ściany boczne wgłębienia powleka się warstwą izolacyjną z mas powłokowych.

Jeżeli przewidziane są ruchy większe, lecz powolne, przy szczelinach budowlanych i skurczowych, to wykonuje się je analogicznie jak szczeliny opisane wyżej, z tym, że nadaje się im wymaganą szerokość. W celu lepszego wzmocnienia izolację szczeliny można wykonać w sposób, przy czym w zależności od wielkości ruchów należy zastosować jedną lub więcej warstw ryflowanych pasków blachy miedzianej (promocja 3 w 1).