Umocowanie żurawia

Po umocowaniu żurawia na nowym miejscu podnosi się obejmę 2 na wysokość dalszych dwóch kolejnych pięter, po czym rozpoczyna się normalna praca żurawia (program uprawnienia budowlane na komputer).

Żurawie UBK-49 o nośności 3 i 5 T stosowane są na budynkach-wieżowcach do podnoszenia materiałów i cięższych elementów budowli, np. do dużych płyt stropowych i ściennych. Żurawie UBK o nośności 10 i 15 T stosowane są na wieżowcach do podnoszenia ciężkich konstrukcji stalowych, np. słupów i podciągów, oraz do ciężkich prefabrykatów.

Przy budowie Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie były czynne 4 żurawie o nośności 10 ton na wysięgu do 20 m. Podnoszono nimi m. in. tafle stropowe o ciężarze do 9 T. Żurawie te okazały się bardzo sprawne. Podnoszenie samych żurawi na wysokość 8 m (dwóch kondygnacji) trwało zaledwie ok. 1 godziny (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Jeżeli żurawie i wyciągi szybowe są zajęte podnoszeniem cegły, belek i innych materiałów i nie mogą zabezpieczyć potrzebnego lub nieprzerwanego transportu zaprawy, wówczas można zorganizować jej dostarczenie za pomocą pompy, a mianowicie: zaprawę wsypuje się z zaprawiarki do leja obok stojącej pompy, która poprzez przewody rurowe i gumowe tłoczy zaprawę do zbiornika na odpowiednim piętrze, skąd rozwozi się ją taczkami i wózkami do stanowisk pracy.

Stosowane są specjalne pompy ssąco-tłoczące o wydajności 3-6 m/godz i największym ciśnieniu roboczym 15 atn z silnikiem elektrycznym o mocy 3,5-7,5 kW (uprawnienia budowlane).

Nie każda zaprawa nadaje się do tłoczenia pompą. Zamierzając zorganizować dostarczanie zaprawy pompami należy przyjąć pod uwagę następujące wytyczne:
a) najlepiej dają się przetłaczać zaprawy wapienne o proporcji 1 : 3 i bardziej tłuste;
b) zaprawy cementowowapienne są o wiele trudniejsze do przetłaczania od wapiennych;
c) piasek powinien być mieszaniną drobniejszych i grubszych ziarn o wymiarach od 0,3 do 2,5 mm; lepszy jest piasek górski (z ziarnami kanciastymi) niż z dolnego biegu rzek;
d) pożądana jest domieszka gliny, lecz nie większa od 5°/o na objętość;
e) początek wiązania zaprawy powinien następować nie wcześniej niż po 30-40 minutach od chwili jej przepompowania (program egzamin ustny).

Proporcję i konsystencję zaprawy

Proporcję i konsystencję zaprawy najodpowiedniejszą do tłoczenia ustala się drogą prób. Na małych budowach w miejscowościach bez wodociągów istniał zwyczaj dostarczania wody ze studni lub innych źródeł w konewkach lub w cebrach z uchami, które stawiano na stropach lub rusztowaniach, a stąd murarze lub ich pomocnicy czerpali ją i przenosili szkopkami. Konewki lub cebry były donoszone przez specjalnych robotników, a nawet pomocników murarskich po schodniach, a w najlepszym razie podnoszone wyciągiem szybowym.

Na nowoczesnej budowie należy wykorzystać wodociąg, dołączając się do sieci miejskiej, a jeśli jej nie ma, urządzić prowizoryczny wodociąg własny (opinie o programie).
Piony wodociągowe prowizoryczne doprowadza się do każdej kondygnacji, przeważnie w klatkach schodowych, zakładając krany w odległościach do ok. 30 m. Doprowadzenie wody od pionów do stanowisk pracy można zorganizować wężami gumowymi zaopatrzonymi w kran u wylotu.

Wydajność pracy murarza zależy w dużym stopniu od jego ustawienia na odpowiedniej wysokości względem murowanych warstw (segregator aktów prawnych). Ilustrację tej zależności przedstawia wykres, gdzie podano wydajność pracy w procentach w zależności od wysokości układanej warstwy ponad poziomem, gdzie stoi murarz.

Największą wydajność osiąga się, gdy poziom spodu układanej warstwy jest o 60-70 cm wyższy od poziomu ustawienia murarza. Przy różnicy poziomów 0,2 m wydajność wynosi ok. 64% w stosunku do największej, a przy różnicy poziomów 1,5 m wydajność spada do ok. 17%.
Z powyższej zależności wypływa potrzeba ustawiania murarzy na poziomach zmieniających się w miarę wznoszenia muru (promocja 3 w 1).

Przy murowaniu zwykłych budynków o wysokości kondygnacji 3-3,6 m murarze ustawiani są zwykle na 3 poziomach każdej kondygnacji: na poziomie stropu, na wysokości 1-1,2 m ponad stropem i na wysokości 2-2,4 m ponad stropem.

Jeżeli w poziomie stropu są ułożone tylko belki stropowe, natomiast brak konstrukcji między belkami, wówczas belki te na pasie o szer. ok. 3,5 m od ściany powinny być pokryte pomostem z 2 warstw desek.