Uproszczenie kształtów przekrojów łuków i belek

Uproszczenie kształtów przekrojów łuków i belek wynika ze zmniejszenia momentów zginających.
Mimo to w wielu tego rodzaju mostach konstrukcja łuków i belek była bardzo złożona (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wskutek zmniejszenia momentów zginających starano się dać tym przekrojom jak najmniejsze wymiary, dążąc do zwiększenia naprężeń normalnych nie tylko przez podwyższenie marki betonu. W tym celu w niektórych przypadkach wprowadzano do łuków prefabrykaty o dużej wytrzymałości na ściskanie, a następnie obetonowywano je wraz z zakotwieniami wieszaków i uzbrojeniem wiatrownic.
Belki główne nie przenoszące sił rozciągających miały przekrój dostosowany jedynie do przejmowania momentów zginających, przypadających na nie nie jako na elementy ustroju łukowego, lecz jako na podłużnice pomostu. Belkom tym dawano sztywność zbliżoną do sztywności łuków nie wykorzystując ich jako elementów usztywniających (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Łuki opierano na podporach zazwyczaj bezprzegubowo, jednak przekrój ich w wielu przypadkach poszerzano dla zwiększenia sztywności poprzecznej, zmniejszając jednocześnie grubość w celu zmniejszenia sztywności w płaszczyźnie pionowej. W ten sposób zbliżano ustrój do dwuprzegubowego.

Wskutek bezpośredniego oparcia łuków na podporach oraz przenoszenia rozporu na podpory zagadnienie konstruowania węzłów oporowych było bezprzedmiotowe. Jest to dalsze uproszczenie konstrukcyj mostów tego rodzaju w porównaniu z mostami bezrozporowymi (uprawnienia budowlane).
W ustrojach o ukośnych wieszakach, w których rozpór jest przenoszony przez ściągi, węzły podporowe są konstruowane tak samo jak w ustrojach o wieszakach pionowych.
Ukośnym wieszakom mostów zbudowanych w Skandynawii nadawano przekroje kołowe. Zakotwienia wieszaków stanowiły bądź poprzeczne blachy przyspawane do prętów okrągłych, bądź też pręty przenoszące siły z wieszaków na beton przez przyczepność (program egzamin ustny).

Mosty o ukośnych wieszakach

Mosty o ukośnych wieszakach budowano zazwyczaj o rozpiętościach większych od 50 m, dając łukom wysokość zawartą od Vco do Vso rozpiętości. Przy tej wysokości łuków zakotwienie wieszaków przez przyczepność prętów do betonu nie wywoływało większych trudności konstrukcyjnych. Każdy wieszak składał się z reguły z jednego pręta. Przekroje wieszaków w tych ustrojach bvły mniejsze od przekrojów w ustrojach o wieszakach pionowych przy tej samej długości pola pomostu (opinie o programie).

Wynikało to stąd, że siły w wieszakach pierwszych ustrojów wyznaczono opierając się na dokładnej analizie statycznej, podczas gdy w mostach o wieszakach pionowych siły w wieszakach wyznaczano zazwyczaj jako równe sumie ciężaru jednego pola pomostu oraz obciążenia ruchomego, przypadającego na to pole. Jak wiadomo, ten uproszczony sposób obliczania sil w wieszakach dawał wartości od dwóch do trzech razy większe od wartości rzc czywistych.
Wiotkie łuki mostów o ukośnych wieszakach stężano wiatrownicami, które wraz z łukami tworzyły wygiętą kratownicę. Układ prętów tej kratownic przyjmowano dowolnie, dbając jednak o to, aby był on niezmienny kinematycznie. Do stężenia łuków nie stosowano rozpornic poziomych, aby nie wprowadzać do łuków dodatkowych momentów zginających od parcia wiatru (segregator aktów prawnych).

Ponieważ w większości przypadków łuki przepuszczano swobodnie przez po most, przeto pomost nie mógł służyć do stężania łuków w pobliżu wezgłowie. Z tego też powodu poprzecznice pomostu nie mogły stanowić poprzeczek ramównic oporowych. Jedynym sposobem przeniesienia momentów zginających od parcia wiatru z łuków na podpory było poszerzenie przekrojów łuków. Był- to możliwe tylko w odcinkach łuków leżących pod pomostem. Dlatego też częściom łuków położonych pod pomostem należało dawać dostateczną szerokość.

Sztywność poprzeczna mostów o takich ustrojach jest na ogół mniejsza oc sztywności mostów, w których łuki mogą stanowić całość wraz z pomostem (promocja 3 w 1). To samo dotyczy sztywności poprzecznej pomostów, swobodnie zawieszonycl do łuków na całej długości i związanych z przyczółkami i z lukami za pomoc! słupów i ścian poprzecznych jedynie na podporach i w częściach położonych nad łukami.