Uruchomienie sprężarki uprawnienia budowlane

Po uruchomieniu sprężarki należy stopniowo podnosić ciśnienie od wartości 0,01 MPa, co 0,01 MPa, do ciśnienia maksymalnego, przewidzianego przy iniekcji mieszanki epoksydowej. Przy wewnętrznej drożności rysy i prawidłowym jej uszczelnieniu powietrze powinno przechodzić tylko przez wodę w płuczce (program uprawnienia budowlane na komputer).

Drożność rurek iniekcyjnych kontroluje się podłączając je kolejno do płuczki przy zamknięciu pozostałych rurek korkami gumowymi. Prawidłowość uszczelnienia rurek sprawdza się, przesuwając zapaloną świecę wzdłuż uszczelnienia z obydwu stron ściany. Wszystkie ujawnione nieszczelności należy ponownie uszczelnić. Proces wypełniania rys i spękań odbywa się następująco. Po sprawdzeniu drożności rurek wlewa się mieszankę iniekcyjną do zbiornika ciśnieniowego i łączy go wężem gumowym z najniżej położoną rurką (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Równocześnie łączy się sąsiadującą rurkę z płuczką gazową, uszczelniając pozostałe rurki korkami. Następnie uruchamia się sprężarkę i rozpoczyna tłoczenie mieszanki przy początkowym ciśnieniu 0,02 MPa, i usuwanie uszkodzeń oraz wzmacnianie ścian i słupów które zwiększa się stopniowo do wysokości przewidzianej w projekcie iniekcji, przy czym nie zaleca się stosować ciśnienia wyższego niż 0,1 MPa.

Przepływ mieszanki należy obserwować w szklanych okienkach kontrolnych, wmontowanych w obydwa węże. Z chwilą gdy do płuczki gazowej zaczyna zamiast powietrza wpływać mieszanka, należy unieruchomić sprężarkę, podłączyć wąż miekcyjny do płuczki, a wąż płuczki do następnej rurki iniekcyjnej, korkując jednocześnie dolną rurkę. W ten sposób prowadzi się iniekcję aż do czasu wypełnienia mieszanką wszystkich rys. Po zakończeniu iniekcji należy resztę mieszanki wylać ze zbiornika, zbiornik i węże przedmuchać sprężonym powietrzem i przemyć rozpuszczalnikiem (ksylenem, toluenem) (uprawnienia budowlane).

Przy iniekcji zaczynem gipsowym sposób postępowania i kolejność wykonywania wszystkich czynności są takie same jak przy iniekcji zaczynem cementowym, przy czym ze względu na szybkość wiązania gipsu jednorazowa porcja zaczynu nie może być większa niż 2 kg. Przy stosowaniu mieszanki gipsowej należy zwracać szczególną uwagę, by nie dopuścić do związania zaczynu w mieszarce, wężach gumowych itp.

Zbrojenie ścian i filarów

Do wzmacniania zarysowanych i popękanych ścian i filarów murowanych losuje się zbrojenie ich spoin prętami stalowymi osadzonymi na zaprawie cementowej (program egzamin ustny). Średnica prętów nie powinna przekraczać 10 mm ze względu na ograniczoną szerokość spoin, a jednocześnie maksymalne wykorzystanie nośności pręta, wynikającej z przyczepności zaprawy, wielkości obwodu pręta i jego długości.

Przed przystąpieniem do wzmacniania danego elementu należy metodą iniekcji wypełnić zaprawą cementową wszystkie rysy i spękania i z obu stron ściany usunąć tynk co najmniej na szerokości 50 cm z obu stron pęknięcia bądź rysy. Następnie usuwa się ze spoin zaprawę na głębokość 2-3 cm, przy czym dotyczy to co najmniej 2-3 spoin powyżej i poniżej rysy. Po dokładnym oczyszczeniu spoin i powierzchni ściany z resztek zaprawy i po zmyciu ich wodą spoiny wypełnia się zaprawą cementową co najmniej marki 80 i wciska się w nią pręty stalowe odpowiedniej długości. Pręty daje się nie rzadziej niż co trzecią spoinę (opinie o programie).

Wzmacnianie filarów stalowymi kształtownikami.

Wzmocnienie filarów międzyotworowych i słupów murowanych przez obudowę ich powierzchni kształtownikami stalowymi stosuje się w pomieszczeniach drugorzędnych, natomiast we wszystkich innych pomieszczeniach kształtowniki wpuszcza się w mur filara. Gdy we wzmacnianym filarze są rysy czy też spękania, to przed wykonaniem obudowy należy je wypełnić zaprawą cementową metodą iniekcji (segregator aktów prawnych).

Konstrukcja wzmacniająca składa się z czterech kątowników o odpowiednim przekroju i długości umieszczonych w narożnikach filara i połączonych przyspawanymi płaskownikami, stanowiącymi przewiązki o rozstawie podanym w dokumentacji projektowej. Przy wzmacnianiu filara bez wpuszczania weń konstrukcji usuwa się z jego narożników oraz z miejsc, gdzie będą umieszczone płaskowniki, tynk i oczyszcza powierzchnie szczotką drucianą. Do dwóch kątowników, które będą umieszczone na przeciwległych narożnikach, przyspawa się dla ułatwienia pracy wszystkie płaskowniki, a potem, po ustawieniu wszystkich kątowników we właściwych narożach filara, opasuje je mocno drutem i po sprawdzeniu prawidłowości ustawienia przyspawa płaskowniki do pozostałych dwóch kątowników.

Następnie uszczelnia się styki kątowników z filarem gęstą zaprawą cementową i po jej związaniu wypełnia puste przestrzenie między kątownikami i filarem rzadką zaprawą cementową. Po oczyszczeniu powierzchni kątowników i płaskowników stalową szczotką maluje się je dwukrotnie farbą olejną lub innymi środkami zabezpieczającymi przed korozją (promocja 3 w 1).