Uszczelnianie betonów

Powstaje przy tym nierozpuszczalny krzemian wapniowy wypełniający pory i rozpuszczalny chloran sodowy, który zmywa się wodą. Stosuje się ten rodzaj krzemianowania szczególnie do uszczelniania powierzchni kamieni naturalnych.
Uszczelnianie betonów i kamieni naturalnych przez krzemianowanie można stosować również nasycając beton szkłem wodnym, a po wyschnięciu - chlorkiem wapniowym, wtedy reakcja przebiega wg równania (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wydzielającą się sól NaCl zmywa się wodą, a nierozpuszczalny krzemian wapnia CaO • Si02 wypełnia pory betonu. Dzięki wydzielonemu koloidalnemu kwasowi krzemowemu wzrasta nieco odporność na działanie kwasów.
Należy zwrócić uwagę na możliwość tworzenia się wykwitów na powierzchniach krzemianowanych betonów i kamieni. Wykwity powstają wskutek tworzenia się alkaliów na powierzchniach powlekanych szkłem wodnym. Działanie bezwodnika węglowego z powietrza wywołuje karbonizację. Alkalia w połączeniu z C02 dają węglan wapniowy występujący w postaci wykwitów. Ażeby uchronić powierzchnie od wykwitów, należy je przemywać rozcieńczonym kwasem solnym, a po zobojętnieniu alkaliów powierzchnie należy dobrze zmyć wodą (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Jako zabezpieczenie od agresywnego działania kwasów i do uszczelnienia betonów stosuje się następujący sposób krzemianowania.

Powierzchnie betonowe powleka się roztworem szkła wodnego o 35 Be, a po pełnym nasyceniu utrwala się roztworem kwasu solnego lub siarkowego. Zabieg ten powtarza się trzykrotnie, używając roztworu szkła wodnego o 35 Be dla pierwszego razu w roztworze 25%, dla drugiego 40%, a trzeciego 50%, przy czym ostatnią warstwę gruntownie przemywa się wodą (uprawnienia budowlane). Powierzchnie zapraw lub betonów powinny być gładkie i możliwie szczelne. Krzemianowanie zwiększa szczelność betonów na działanie wody oraz obojętnych i zasadowych płynów.
Fluatowanie jest kosztowniejsze, lecz trwalsze od krzemianowania.

Fluaty

Stosuje się do utrwalania i uszczelniania powierzchni kamieni naturalnych i betonów. Kamienie powinny zawierać węglan wapniowy CaC03, jak np. wapienie. Ażeby uzyskać odporną na wpływy atmosferyczne substancję do wypełniania porów, betony i kamienie nie zawierające węglanu wapniowego wymagają uprzednio nasycenia takim związkiem, jak np. chlorek wapniowy, a dopiero potem fluatami (program egzamin ustny).
Fluaty (fluorki) w postaci płynów lub proszków, znane są jako fluorokrzemiany: np. magnezowy MgSiF6 • H20, żelazowy Fe2(SiF6)3, ołowiawy Pb(SiF6), cynkowy ZnSiF6 • 6H20 i glinowy Al2(SiF6)3.
Stosuje się również fluaty sodu, miedzi, chromu itd. Do najtrwalszych należą fluaty magnezu, ołowiu, glinu i cynku.

Fluaty stosuje się mieszane w postaci różnie dobranych kombinacji. Występują one pod różnymi nazwami fabrycznymi, nie mówiącymi nic o właściwym składzie chemicznym preparatu. Stosuje się również roztwór wodny kwasu fluorokrzemowego H2SiF6 (opinie o programie).
Powstają w ten sposób związki odporne na wpływy atmosferyczne wypełniające pory oraz ulatniający się dwutlenek węgla. Szczególnie trwały jest fluorek wapniowy CaF2. Fluat ten oprócz działania uszczelniającego zabezpiecza przed ujemnymi oddziaływaniami niektórych rozcieńczonych kwasów (segregator aktów prawnych).
Fluaty nanosi się 2-3 warstwami, przy czym każda warstwa przed nałożeniem następnej powinna wyschnąć, co następuje w pokojowej temperaturze w ciągu 8-24 godzin, zależnie od fluatu. Fluaty rozpuszcza się w miękkiej wodzie. Fluaty żelaza, miedzi, chromu, magnezu dają roztwory barwne, pozostałe bezbarwne.

Przed przystąpieniem do robót sporządza się tzw. roztwór podstawowy (40%), który następnie odpowiednio się rozcieńcza.
Fluorokrzemiany należy rozpuszczać w gorącej wodzie, zagotować, a następnie pozostawić na okres ok. 24 godzin dla wydzielenia się osadu, a następnie roztwór dekantuje się. Otrzymany roztwór w miarę potrzeby przesącza się przez gęstą tkaninę (promocja 3 w 1).

Do trwalszego fluatowania nadają się betony, zaprawy i kamienie o porowatości nie przekraczającej 5%. Ze względu na uzyskiwane znaczne utwardzenie wierzchnich warstw nawet miękkie kamienie po fluatacji nadają się do polerowania. Okres trwałości fluatowania przyjmuje się na 10 lat.