Obliczenie statyczne ścian żelbetowych

Bulwary mają ustrój w zasadzie taki sam. Różnicę stanowi najczęściej fundowanie, które zwykle wymaga wbijania pali. Obliczenie statyczne ścian żelbetowych, o charakterze kątowym, opiera się na stwierdzonym doświadczalnie fakcie, że klin odłamu ziemi, w razie poddania się ściany, objęty jest dwiema płaszczyznami, wychodzącymi z tylnej krawędzi płyty dolnej (program uprawnienia budowlane na komputer). Oparte na tern zjawisku rozpatrywania teoretyczne prowadzą do następującej reguły praktycznej.: W celu zbadania stałości ściany kątowej, odcina się płaszczyzną pionową AB klin ziemi o ciężarze G, po czym wyznacza się parcie ziemi P, działające na płaszczyznę AB, przyjmując kierunek parcia równoległy do naziomu. Siły P i G dają wypadkową R, która pozwala określić stałość ściany (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dla utrwalenia wybrzeża w portach w wielu wypadkach najstosowniejszym ustrojem są skrzynie żelbetowe, wykonywane na brzegu, a następnie holowane do miejsca przeznaczenia i spuszczane na dno. Przy budowie portu w Gdyni, prowadzonej przez konsorcjum francuskie Batignoles-Creuzot-Schneider pod naczelnym kierownictwem Inż. Le Gof’a, a z ramienia rządu polskiego Inż. E. Wendy, ustalano wybrzeże przy pomocy zapuszczania skrzyń żelbetowych jako fundamentów dla ścian nadwodnych. Po zdjęciu deskowania, skrzynię żelbetową, umieszczoną nad brzegiem, spuszczano na wodę przy pomocy podmywania stosowną dragą ssącą (uprawnienia budowlane). Następnie, w miarę potrzeby, holowano skrzynię na miejsce przeznaczenia. Skrzynię zatopioną na wyrównanej podsypce kamiennej, jako fundament wybrzeża (program egzamin ustny). Pozostaje napełnić skrzynię piaskiem i wybudować na krawędzi ściankę nadwodną wybrzeża.

Projektowanie ustrojów żelbetowych

Projektowanie ustrojów żelbetowych obejmuje rozwiązywanie zagadnień, różniących się zasadniczo od zagadnień, z jakimi się ma do czynienia przy projektowaniu konstrukcji żelaznych lub drewnianych (opinie o programie). O ile nawet pozornie kształtem lub ogólnym schematem konstrukcja żelbetowa przypominać może do pewnego stopnia analogiczny ustrój z żelaza lub drzewa, to jednak sposób konstruowania, wykonywania i związany z tern projekt oparty jest na zupełnie innych podstawach, niż projekt konstrukcji żelaznej lub drewnianej.

Do opracowania projektu konstrukcji żelbetowej nie wystarczają same wiadomości statyczne; konieczna jest znajomość naukowych doświadczeń i znajomość właściwości materiałów składowych. Znajomość doświadczeń jest, dla racjonalnego konstruowania, niezbędna; już same wiadomości, uzyskane przez studium doświadczeń mogą dać podstawy racjonalnego projektowania (segregator aktów prawnych). W trudniejszych zagadnieniach statycznych wyniki doświadczeń dają wskazówki, decydujące o rozwiązaniu zagadnienia i rodzaju konstrukcji. Samo „obliczenie" nie jest, jak mniema wielu nawet inżynierów a zwłaszcza architektów, już wszystkim i nie stanowi projektu. Racjonalny projekt konstrukcji żelbetowej, zwłaszcza o trudniejszym podkładzie statycznym, jest rzeczą twórczą i wymaga, oprócz wiadomości statycznych, nieszablonowego poglądu na całość. W każdym większym ustroju budowlanym jest pewna nowość, której rozwiązanie nie zawsze da się uskutecznić za pomocą ustalonego schematu.

Błędne jest często przytaczane twierdzenie, opierające się na zupełnym rozdziale teorii od ustroju budowli żelbetowych. Obie te rzeczy stanowią nie- rozdzielną całość i wzajemnie się uzupełniają. Samo „teoretyczne obliczanie" może doprowadzić do konstrukcyjnych dziwolągów, a konstruowanie bez podkładu teoretycznego prowadzi do ustrojów nieraz patentowanych, lecz w wielu wypadkach o wątpliwej wartości użytkowej (promocja 3 w 1).