Utrwalanie dna morskiego

Z tych względów konieczne jest często dodatkowe utrwalanie dna morskiego w otoczeniu projektowanej budowli, najczęściej w postaci narzutu kamiennego układanego na materacach faszynowych.
Szczególnie silny ruch rumowiska występuje na obszarach przyboju (program uprawnienia budowlane na komputer).

Nadmorską granicę tych obszarów stanowi izobata odpowiadająca głębokości krytycznej. Głębokość ta równa jest półtora- do dwukrotnej wysokości fali (zależnie od szorstkości dna) i odznacza się tym, że fala, która na nią natrafi, ulega załamaniu (rozbiciu). Z fali oscylacyjnej, o stosunkowo niedużej energii, po załamaniu zmienia się w tzw. falę translacyjną. której towarzyszy silny prąd wody, zgodny u góry z kierunkiem falowania, u dołu mający kierunek przeciwny. Granicę podlądową obszaru przyboju stanowi linia brzegowa.
Fundamentowanie na obszarze przyboju wymaga szczególnej ostrożności i tu wskazane jest unikanie fundamentów stawianych, a zaleca się fundamenty zapuszczane w grunt i w miarę możności zabezpieczone dodatkowo ściankami szczelnymi lub narzutem kamiennym.

Trzeba jednak zauważyć, że w związku z tendencją do budowy coraz to większych statków budowle hydrotechniczne wysuwane bywają coraz częściej poza strefę obszarów litoralnych. To samo dotyczy budowli wznoszonych z innych względów z dala od brzegów (np. wysepek roboczych, staw znaków żeglugowych itp.) (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Poza strefą przybrzeżnych piasków i żwirów zalegają często, zwłaszcza na dnie zatok, z wierzchu warstwy zupełnie miękkich świeżo osiadłych namułów, które nie nadają się do bezpośredniego posadowienia czegokolwiek, niżej przechodzące stopniowo w wielometrowe nieraz warstwy bardziej zwartych iłów pylastych, kolejno: miękkoplastycznych, plastycznych i twardoplastycznych, aż do półzwartych i zwartych, które już mogą stanowić zupełnie dobre podłoże nośne, wymagające jednak stosowania fundamentów głębokich. Stwarzają one warunki identyczne, gdzie jest mowa o warstwach iłów pylastych, powstających w obrębie delt rzecznych (uprawnienia budowlane).

Utwory wydmowe

Materiał wydm stanowi piasek, najczęściej kwarcowy, niekiedy wapienny, równomiernie uziarniony, o ziarnach średnich lub drobnych dobrze obtoczonych. Uwarstwienie utworów wydmowych jest zwykle krzyżowe, tzn. soczewkowe, krzyżujące się (program egzamin ustny).

Pochylenie warstw odpowiada spadkom zboczy wydm i wynosi w granicach od 3° do wartości kąta tarcia wewnętrznego piasku.
Utwory wydmowe, jeżeli są zabezpieczone przed wymyciem przez wodę, stanowią dobre podłoże budowlane i gdy występują na powierzchni lub blisko niej, umożliwiają stosowanie fundamentów płytkich. Wymagają jednak często uprzedniego sztucznego zagęszczenia gruntu.
W miejscach, w których przez pokłady wydmowe przebija się ku górze woda, należy postępować ostrożnie (opinie o programie). Gdy ciśnienie wody jest wystarczające, mogą powstać warunki sprzyjające upłynnianiu się piasków i utworzyć się niebezpieczne nieraz i dla życia „płynne piaski” (kurzawki) pochłaniające wszelkie ułożono na nich przedmioty. Opanowanie sytuacji w tych warunkach wymaga dokładnego poznania warunków hydrogeologicznych i trwałego obniżania ciśnienia wody.

Płynny grunt ustabilizowany jest wprawdzie słabszy od takiego, który przez stan upłynnienia nie przechodził, ale może również służyć jako podłoże fundamentów.
W piaskach wydmowych spotyka się nieraz warstwy torfów lub namułów torfiastych na różnych głębokościach. Są to bądź zasypane przez wędrujące wydmy płaty akumulacji gruntów organicznych lub organiczno- -mineralnych, powstałe w zaklęsłościach pomiędzy wydmami, bądź rozległe pokłady torfów podścielające wydmy (segregator aktów prawnych).

Może tu chodzić albo o ujściowe odcinki dolin wielkich rzek, mające najczęściej w naszych warunkach charakter delty, albo o takież odcinki dolin mniejszych rzek, łączących się z morzem jednym tylko zwartym korytem, albo o doliny wyrzeźbione wśród wyższych utworów morenowych przez lodowiec plejstoceński, prowadzące zwykle jakieś cieki, ale o intensywności przepływu i znaczeniu znikomym w stosunku do szerokości doliny. Na naszym wybrzeżu często występują też jeziora nadmorskie będące najczęściej dawnymi zatokami lub zalewami morskimi, obecnie odciętymi od morza mierzejami (promocja 3 w 1).