Uziarnienia nieciągłe

Jeżeli posługujemy się przy projektowaniu betonu krzywymi granicznyn należy uziarnienie kruszywa zbliżyć więcej do górnej granicy dla betonu pompowanego, a więcej do dolnej granicy dla betonów o wymaganej wysokiej wytrzymałości (program uprawnienia budowlane na komputer).

Poza tym krzywe te wymaga; jeszcze pewnych poprawek w szczególnych przypadkach. Dolna granica powinna przy łamanym kruszywie leżeć co najmniej o 5 jednostek procentowych wyżej.
Prócz wyżej przytoczonych „urzędowych” krzywych istnieje jeszcze cały szereg innych propozycji różnych autorów. Nie mamy potrzeby nimi się bliże zajmować, gdyż różnice są nieistotne, a propozycje bardzo subiektywne. Proc tego istnieją specjalne krzywe graniczne dla określonych obiektów budownic twa (np. drogowego) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Znaczenie krzywych granicznych zaczyna maleć w miarę jak poznajemy lepiej istotę betonu.

W każdym razie należy krzywe graniczne dziś traktowa raczej jako wytyczne orientacyjne. Przekroczenie zakreślonych granic jest do puszczalne o ile zostaje doświadczalnie stwierdzone, że odmiennie skompono wany beton posiada wszystkie żądane od niego właściwości.
Poprzednie wywody ważne były dla dowolnych uziarnień, a więc ciągłych i nieciągłych. Niemniej należy uczynić kilka uwag odnośnie do uziarnień nieciągłych.
Niewątpliwie tylko za pomocą kruszyw nieciągłych można osiągnąć możliwie największe wytrzymałości przy minimum cementu, szczególnie w laboratoriach (uprawnienia budowlane). Uziarnienia nieciągłe zdarzają się w praktyce dość często przy mieszaniu ze sobą kamieniwa z piaskiem, kiedy z reguły podżwirek lub grysik są słabo reprezentowane ilościowo.

Są to raczej nieciągłości niezamierzone.
Zestawy tabl. 9-9 jako geometrycznie podobne są zupełnie równorzędne i przy jednakowej procentowej budowie mieszanek miałyby jednakową ścisłość (maksymalną). Takie podejście nadaje się już do matematycznego potraktowania całego zagadnienia, o czym będzie mowa. Tu zaznaczamy tylko, że przy zadanej krzywej uziarnienia można nawet matematycznie obliczyć, jakie frakcje mogą być opuszczone z korzyścią dla betonu (program egzamin ustny). Taką matematyczną metodę podaje O. Stern w swej pracy. Ze względu na jej mało praktyczne znaczenie i małą przejrzystość - nie omawiamy jej tu bliżej, odsyłając do źródła.

Zużywanie odsiewek

J. Villey postuluje, aby kategorie ziarn miały wąskie granice wielkości ziarn D/D ^ 2 przy stosunkowo dużej progresji kategorii

Uwagi ogólne. Komponowanie kruszywa specjalnie nieciągłego ma ko sens, jeśli można surowiec otrzymać w postaci gotowych frakcji, co ma miejsce z kruszywem łamanym. Samemu frakcjonować ma kruszywo tylko w betoniarniach, gdzie istnieje poza tym możliwość zużywania odsiewek (opinie o programie). Zwykle będzie chodziło tylko o frakcje 4/78 lub 4//12. Te funkcje uważane są raczej za zbędne i przeszkadzające w uzyskaniu największej ścisłości stosu okruchowego. Ale przy użyciu głównie grubych frakcji kam niwa rzędu D ^ 32 mm mogą te frakcje okazać się również pożyteczne ze wzg du na urabialność, co zresztą wynika też z zaleceń R. Vallette’a (segregator aktów prawnych).

Zwolennikami nieciągłego uziarnienia są głównie Francuzi, jak R. Feret, L clerc du Sablon (1927), A. Caąuot (1935), a ostatnio A. Joisel (1952), F. Cm pus (1951), R. Dutron (1951), Anglik Furnas (1931) i Niemiec Friesecke (193 a z zastrzeżeniami także Szwed V. Bahrner [29] (1951). Wł. Kuczyński poda w swej pracy [297] szereg przykładów kruszyw nieciągłych, uzyskanych w 1 boratorium przez syntezę 3 lub 4 frakcji (promocja 3 w 1). Uzyskane tą drogą betony wykaz, wały wysokie wytrzymałości przy małej zawartości cementu.