Wanny wodoszczelne uprawnienia budowlane

W przypadku gdy mamy posadowić ławy fundamentowe poniżej zwieciadła wody gruntowej i nie możemy zastosować studzien depresyjnych ze względu na bezpieczeństwo istniejących w pobliżu budowli, można wykonać wannę wodoszczelną stosując zeskalenie gruntu. Prace możemy przeprowadzić w następujący sposób (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wykonuje się wykop do głębokości kilkunastu centymetrów ponad zwierciadło wody gruntowej, pozostawiając istniejące fundamenty częściowo nie odkryte. Pozwala to na łatwiejsze i ekonomiczniej sze osiągnięcie za pomocą elektrod rurowych projektowanego poziomu posadowienia fundamentu. Z kolei zeskala się grunt na potrzebną głębokość wzdłuż obwodu stopy fundamentu, tworząc zeskalone ściany (rys. 1-24). Następnie przystępuje się do zeskalania dna. Po wykonaniu tych prac i utworzeniu wanny wodoszczelnej usuwa się z wewnątrz grunt niezeskalony. Dla zabezpieczenia przed filtracją wody w gruncie o dużej przesiąkliwości tworzymy ściankę zeskalonego gruntu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Ścianka szczelna powinna mieć odpowiednią grubość i długość. Po wbiciu elektrod rurowych aż do warstwy nieprzepuszczalnej począwszy od niej nasyca się grunt jednocześnie podciągając elektrody.

Jako wzmocnienie fundamentu zaprojektowano konstrukcję żelbetową, płytowo-żebrową pod całą wieżą. Obliczono, że po wykonaniu tej konstrukcji - uwzględniając część płyty zewnętrznej opartej na wspornikowych częściach belek - naprężenie na grunt wyniesie 2,2 kG/cm2. Przewidziano następującą kolejność wykonania prac. Po wykonaniu wykopu do spodu fundamentu istniejącego należy ułożyć na silnie ubitym podkładzie z chudego betonu dwie warstwy papy na lepiku.

Następnie po podstemplowaniu murów wieży wykonać w murze fundamentowym otwory o wysokości 1,4 m i szerokości 0,5 m w odstępach osiowych co 2,0 m. Z kolei powinno się ułożyć zbrojenie i zabetonować konstrukcję żelbetową, której wysokość wynosi 1,0 m. W murze ponad belkami pozostają otwory o wysokości 40 cm, które należy wypełnić betonem o drobnoziarnistym kruszywie (uprawnienia budowlane). Do konstrukcji należy użyć beton o małym wskaźniku wodno-cementowym. W miejscu gdzie istnieje otwór drzwiowy, zaprojektowano odpowiednią belkę żelbetową w poziomie konstrukcji żelbetowej. Wzmacnianie podłoża fundamentów zamku w Kórniku.

Zamek w Kórniku

Zamek w Kórniku zbudowany w XV w. posadowiony był na drewnianym ruszcie palowym. Obniżenie się zwierciadła wody w pobliskim jeziorze spowodowało obnażenie górnej części rusztu, co z czasem doprowadziło do gnicia drewna i wywołało poważne osiadanie fundamentów, spękanie ścian i sklepień. Po sprawdzeniu stanu spękań i przestudiowaniu danych geologicznych przystąpiono do wzmacniania podłoża pod fundamentami zamku metodą R. Cebertowicza. Celem prac było zeskalenie gruntu pod fundamentami zagrożonych ścian, a jednocześnie ich poszerzenie i zmniejszenie naprężeń na grunt (program egzamin ustny).

Ponadto zeskalenie gruntu miało na celu zabezpieczenie budowli przed niekorzystnym wpływem ruchu wód gruntowych oraz przerwanie niszczących procesów o charakterze biochemicznym. Najpierw przystąpiono do wzmocnienia fundamentów ścian od strony wschodniej, najbardziej zagrożonej, aby przeciwdziałać ruchom środkowych ścian. W dalszej kolejności wzmocniono stopniowo fundamenty zewnętrzne oraz wewnętrzne. Zeskalono około 2600 m3 gruntu, na co zużyto 190 t szkła wodnego i 40 t chlorku wapniowego (opinie o programie).

Przeprowadzony sposób wzmocnień okazał się całkowicie pomyślny. Plomby gipsowe założone w miejscach spękań nie wykazały dalszych odkształceń murów. Grunt nasypowy zawierający kawałki drewna i gruz ceglany jak również warstwy piaszczyste uległy zeskaleniu, zapewniając budowli stateczność. Wzmocnienie gruntów pod fundamentem komina fabrycznego. W jednym z zakładów przemysłowych komin fabryczny o wysokości 70 m oparty na żelbetowej płycie kołowej o średnicy 9 m i grubości 1,0 m wykazał odchylenie od pionu. W celu ustalenia przyczyn wykonano wiercenia geologiczne oraz przeprowadzono badania laboratoryjne gruntu (segregator aktów prawnych). Ustalono, że przyczyną odchylenia jest nierównomierne osiadanie spowodowane posadowieniem komina na gruntach o małej nośności oraz ruchami wód gruntowych. Postanowiono wzmocnić i uszczelnić grunt metodą zeskalenia.

Wokoło płyty fundamentowej komina i wzdłuż fundamentu kanału wbito potrójny rząd elektrod rurowych. Elektrody wbito ukośnie, aby zeskalić grunt pod płytą fundamentową. Głębokość zabicia elektrod wynosiła 8,0 m od rzędnej terenu. Ze względu na dużą średnicę płyty fundamentowej jednoczesne nasycanie gruntu na całym obwodzie nie było możliwe i dlatego elektrody rurowe połączono w grupy i nasycono grunt partiami po przeciwległych stronach obwodu fundamentu. Elektrody rurowe, wbite prostopadle do powierzchni, były perforowane od dołu na długości 1 m. Po zeskaleniu głębszych warstw elektrody podciągano do góry (promocja 3 w 1).