Warstwy arkuszy

Do określenia tego rodzaju produktów używa się terminów Impreg, co oznacza drewno impregnowane, i Compreg, co oznacza drewno impregnowane i prasowane. Czasami nazywa się je również drewnem ulepszonym lub sklejką o dużej zwartości. W produkcji impregnuje się zazwyczaj arkusze drewna żywicą fenolowo-formaldehydową typu Bakelite R. 568 prasowalną na gorąco. Warstwy arkuszy skleja się żywicą, przy czym impregnacji dokonuje się pod ciśnieniem atmosferycznym czy to przez zanurzenie w żywicy, czy przez powlekanie ciekłą żywicą. Czas zanurzenia zależy od grubości arkusza drewna i od ilości zawartej w nim wilgoci oraz od wymaganej procentowej zawartości żywicy (program uprawnienia budowlane na komputer).

W niektórych przypadkach wystarcza impregnowanie tylko zewnętrznej warstwy arkusza z wytworzeniem twardej powierzchni i pozostawieniem bez zmian normalnego miękkiego rdzenia sklejki. Metoda ta daje produkt lżejszy od produktu wykonanego metodą Compreg przy tej samej grubości. Sposób ten można odwrócić, wykonując płytę warstwową o twardym rdzeniu i miękkiej warstwie zewnętrznej. W przypadku stosowania błony klejowej i cienkich oklein zawartość żywicy wynosi od 10 do 15%, co nie wpływa ujemnie na sprężystość drewna (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Drewno można również impregnować ciekłą żywicą, stosując na przemian nacisk i próżnię, natomiast utwardzanie odbywa się pod ciśnieniem zwykle stosowanym w przypadku sklejek. W tym przypadku zawartość żywicy wzrasta do 25%, a tym samym polepszają się własności wytrzymałościowe i ścierne drewna impregnowanego (uprawnienia budowlane). Wg innej metody impregnuje się drewno jak poprzednio, lecz utwardza przy stosowaniu znacznie wyższego ciśnienia. Zwiększa to wytrzymałość oraz stałość wymiarów, lecz sprężystość drewna zostaje sprowadzona niemal do zera.

Impregnowanie oklein

Impregnowanie oklein stosuje się w zależności cd wymaganej wytrzymałości. Ważnymi czynnikami wywierającymi wpływ na wytrzymałość wyrobu są grubość okleiny i siła nacisku (program egzamin ustny). Okleiny układa się w jednym kierunku albo w przypadku gdy zmieniają się kierunki obciążeń na przemian pod różnymi kątami w stosunku do warstwy pierwszej. Ułożone w ten sposób okleiny poddaje się najpierw ściśnięciu, aby uniemożliwić zwichrowanie, a następnie stosuje się ogrzewanie. Czas ogrzewania i ściskania zależy od stosunku temperatury do czasu ściskania (opinie o programie).

Do produkcji tworzywa Hydu-lignum, wprowadzonego przez firmę Hordern-Richmond Ltd, użyto żywicy termoplastycznej. Materiał poddaje się dwojakiemu ściskaniu do lica i do czoła. Ściskanie wykonuje się w dwu fazach: pierwsza stanowi zazwyczaj nacisk w kierunku grubości, a druga - nacisk w kierunku szerokości. Charakterystyczną cechą tworzywa Hy-du-lignum jest jednakowa wytrzymałość na ścinanie wzdłuż włókien tak w kierunku prostopadłym, jak i stycznym do płaszczyzny okleiny. Wytrzymałość tego materiału na rozciąganie wynosi 3200 kG/cm’. Inny proces „Arboneld”, został zastosowany do impregnowania kloców drzewnych. Pierwotnie miał on charakter doświadczalny, lecz uzyskane przy tym wyniki, a mianowicie otrzymanie z drewna miękkiego drewna twardego uznano za bardzo cenne. Doświadczenia te przeprowadziła firma Du Pont de Nemours w USA (segregator aktów prawnych).

Do impregnowania użyto roztworu metylolo- moczników. Sposób ten polegał na poddaniu drewna działaniu próżni, pod wpływem której zostawała usunięta wilgoć, po czym pod ciśnieniem wprowadzano do włókien drewna powyższy roztwór. W wyniku reakcji następowała - dzięki naturalnym kwasom zawartym w drewnie - zamiana metylolo-moczników na żywicę. Proces ten stwarzał duże możliwości stosowania drewna miękkiego zamiast twardego tam, gdzie od drewna wymagane były następujące cechy: większa wytrzymałość, stałość wymiarów, trwałość, gęstość i odporność na zużycie mechaniczne. Stwierdzono również podwyższenie odporności na podwyższoną temperaturę, wytrzymałości na zginanie i ściskanie oraz odporności na działanie większości substancji chemicznych  (promocja 3 w 1).