Warstwy ochronnej izolacji

Na mostach kolejowych stalowych z odwodnieniem poszczególnych odcinków (blach), a więc bez ciągłej warstwy izolacyjnej, grubość nadsypki mierzy się od górnej powierzchni wałków uszczelniających. Na mostach drogowych można z nadsypki jako warstwy ochronnej izolacji zrezygnować.
W najwyższych miejscach izolacji (w kluczu) ogólna wysokość pomiędzy powierzchnią warstwy ochronnej a górną powierzchnią nawierzchni drogowej równa jest grubości nawierzchni drogowej, a więc przy nawierzchniach asfaltowych może wynosić tylko 5 cm. Jeżeli przewidziana jest nawierzchnia żwirowa, to grubość jej powinna wynosić co najmniej 30 cm (program uprawnienia budowlane na komputer).

Części budowli znajdujące się w agresywnej wodzie gruntowej można otoczyć powloką z gliny lub iłu. Materiały te należy ze wszystkich stron docisnąć, aby zapobiec ich spływaniu. Nie wszystkie jednak rodzaje gliny lub iłu nadają się do tego celu, toteż ich zastosowanie powinno być poprzedzone badaniami fizyko-chemicznymi.
Glina bez domieszek piasku może też być użyta jako izolacja zabezpieczająca przed wodą niekoniecznie agresywną. Grubość warstwy gliny nie powinna być mniejsza niż 2CH-25 cm. Glina doprowadzona do stanu płynnego staje się wątpliwym środkiem izolacyjnym (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Należy pamiętać, że w glinie odbywać się może proces włoskowatego podsiąkania wilgoci.

W Rosji były przeprowadzone z dobrym wynikiem próby zastosowania zamiast zwykłej gliny piasku hydrofobowego lub gliny hydrofobowej t371.
Do hydrofobizacji 1 m3 piasku używano 6,5 kg asfaltu i 10 kg oleju zielonego, a na 1 m:5 gliny - 13 kg asfaltu i 22 kg oleju zielonego.

Izolacja ta znajdująca się w obrębie wody gruntowej, odsłonięta po roku od chwili wykonania, nie wykazała zmian świadczących o utracie własności izolacyjnych. U nas zamiast oleju zielonego można by wykonać próby z olejem antracenowym.
Stosowanie opisanej izolacji może mieć uzasadnienie jedynie wówczas, gdy ilość asfaltu potrzebna do hydrofobizacji piasku lub gliny będzie znacznie mniejsza od ilości asfaltu potrzebnego do normalnie stosowanych w takich samych warunkach izolacji asfaltowych (uprawnienia budowlane).

Przyczepność do powierzchni betonowej

Do podstawowych rodzajów izolacji sztywnej zalicza się izolacje z wypraw wodoszczelnych, najczęściej nakładanych sposobem natryskowym przy zastosowaniu torkretnicy (działka cementowego), oraz izolacje metalowe z grubszych blach. Do izolacji tego typu można też zaliczyć izolację z klinkieru (program egzamin ustny).
Wyprawę stanowi warstwa zaprawy, którą nakłada się na zewnętrzną powierzchnię budowli. Sama wyprawa jako nieodkształcalna nie może zastąpić pełnowartościowej izolacji.

Szczelną wyprawę otrzymuje się przez odpowiedni dobór kruszywa. Jeśli się używa cementu jako spoiwa, to cementu nie powinno być więcej niż w mieszaninie o stosunku 1 : 2, w przeciwnym bowiem razie w tynku powstają rysy skurczowe (opinie o programie). W celu otrzymania tynku wodoszczelnego wykonuje się zwykle najpierw tłusty podkład, na który nakłada się jeszcze bardziej tłustą gładź. Odpowiedni dodatek wody jest również podstawowym warunkiem jakości wyprawy. Wyprawa narażona na działanie wody zawierającej kwas siarkowy, węglany itp. powinna być wykonana z zaprawy, w skład której jako spoiwo wschodzą materiały specjalne, jak cement glinowy lub hutniczy oraz cementy z domieszkami hydraulicznymi.

Wyprawa wykonana za pomocą torkretnicy w postaci narzutu pod ciśnieniem sprężonego powietrza ma w porównaniu z tynkiem nakładanym ręcznie bardziej szczelną strukturę i wykazuje większą przyczepność do podłoża. Ten sposób jest godny zalecenia szczególnie w przypadku dużych powierzchni (segregator aktów prawnych). Najbardziej istotną zaletą wypraw wodoszczelnych torkretowych jest należyta ich przyczepność do powierzchni betonowej lub z innego materiału, pod warunkiem, że powierzchnie te są czyste, szorstkie i suche. Należy je zatem przed nałożeniem wyprawy oczyścić przy użyciu szczotek, prądu wody lub piasku itp.

Przy poprawnym doborze mieszanki do robót torkretowych i zachowaniu wymagań w zakresie wykonawstwa robót izolacja ta wykazuje znaczną wytrzymałość, przyczepność do podłoża i wodoszczelność.
Izolacja w postaci wypraw wodoszczelnych ma jednak i wady (promocja 3 w 1).