Warstwy papy asfaltowej

W stropodachach kondensacja pary wodnej może występować zarówno na wewnętrznej powierzchni, jak i w wewnętrznych warstwach. W celu wyeliminowania kondensacji powierzchniowej, stropodach należy ocieplać dostatecznie grubą warstwą termoizolacji (grubość wyznaczona na podstawie obliczeń), tak aby temperatura na powierzchni utrzymywała się zawsze powyżej temperatury punktu rosy (program uprawnienia budowlane na komputer).

W stropodachacli nad pomieszczeniami o zwiększonej wilgotności względnej powietrza dopuszcza się okresową kondensację pary wodnej w warstwach wewnętrznych, pod warunkiem że przyrosty zawilgocenia materiału znajdującego się w strefie kondensacji nie przekroczą wartości dopuszczalnych. Po wykonaniu obliczeń sprawdzających, w przypadku stwierdzenia nadmiernego zawilgocenia, trzeba zastosować paroizolację, czyli dodatkową warstwę materiału o dużym oporze dyfuzyjnym. Paroizolację stanowi najczęściej jedna lub dwie warstwy papy asfaltowej układane pod materiałem ocieplającym na lepiku asfaltowym na gorąco (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jako paroizolację można stosować papę asfaltowo-aluminiową, folie polietylenowe lub poliwinylowe. W pomieszczeniach, w których występuje środowisko agresywne i duża wilgotność względna powietrza, zaleca się wykonywanie paroizolacji pod stropem z jednoczesnym instalowaniem urządzeń wentylacyjnych, które mogłyby odprowadzać nadmiar substancji i oparów agresywnych poza budynek. Jako warstwy parochronne mogą służyć powłoki cyklokauczukowe, epoksydowe lub poliestrowe ze wzmocnieniem ich tkaninami z włókna szklanego, albo folie aluminiowe przyklejane do sufitu klejem epoksydowym (uprawnienia budowlane).

Nad pomieszczeniami o ciśnieniu pary wodnej niższym od 1100 Pa mogą być stosowane stropodachy pełne bez paroizolacji nic ma wówczas konieczności stosowania obliczeń sprawdzających.

Stropodachy

Nad pomieszczeniami o ciśnieniu pary wodnej 1100+1600 Pa można stosować stropodachy pełne, lecz zaleca się stosowanie w pokryciu warstwy odpowietrzającej; należy wówczas obliczyć, czy konieczne jest zastosowanie paroizolacji. Przy ciśnieniu pary wodnej przekraczającym 1600 Pa stropodachy powinny być konstruowane jako odpowietrzane lub wentylowane, ewentualnie z zastosowaniem paroizolacji. Stropodachy nad pomieszczeniami o dużej wilgotności względnej powietrza i ciśnieniu pary wodnej przekraczającym 2000 Pa powinny być wentylowane, konieczne jest też zastosowanie paroizolacji (program egzamin ustny).

W budynkach mieszkalnych zalecane są stropodachy wentylowane dwudzielne, które stanowią dobre rozwiązanie ze względu na ochronę przed zawilgoceniem i przegrzewaniem pomieszczeń w okresie lata. Stosowanie oświetlenia górnego, a więc w konstrukcji stropodachu, powinno być ograniczone do niezbędnego minimum, ze względu na straty ciepła przez otwory przeszklone, możliwość kondensacji pary wodnej na powierzchniach oszklonych oraz trudności uzyskania dostatecznej szczelności. Przy projektowaniu stropodachów muszą być uwzględnione odkształcenia konstrukcji powodowane zmianami temperatury. Największym zmianom temperatury podlegają warstwy zewnętrzne (opinie o programie).

W celu uniknięcia spękań i uszkodzeń zewnętrznych warstw stropodachu wykonać w ich konstrukcji dylatacje. Odległości między dylatacjami dla różnych warstw stropodachu. Szczeliny dylatacyjne mogą pozostać puste albo być wypełnione materiałami miękkimi, o dużej ściśliwości, np. styropianem, płytami z wełny mineralnej, pianką poliuretanową itp. Zasady rozmieszczania dylatacji w stropodachach i szczegóły ich konstruowania podano w pracy (segregator aktów prawnych).

Wentylowanie ma na celu odprowadzenie na zewnątrz wilgoci, która dyfun- duje przez warstwy stropu w kierunku nieprzepuszczalnego dla pary wodnej pokrycia dachowego.

W celu zwenlylowania stropodachów, nad materiałem ocieplającym należy wykonać ciągle szczeliny lub kanaliki powietrzne, które powinny być połączone z powietrzem zewnętrznym za pomocą otworów wentylacyjnych. Otwory te powinny być usytuowane na dwóch przeciwległych końcach szczelin lub kanalików (wlot i wylot) i w miarę możliwości na ich bezpośrednim przedłużeniu (promocja 3 w 1). Pożądane jest, aby wentylowanie odbywało się wzdłuż krótszej osi budynku i zgodnie ze spadkiem stropodachu.