Wartości sił zewnętrznych

Sposób proponowany przez autora podaje na przykład wartość minimalnego współczynnika stateczności, mniejszego od F lub równego mu, wymaganego nawet jeszcze wtedy, gdy przewiduje się możliwość występowania określonych z góry odchyłek wartości sił zewnętrznych, momentów czy obciążeń, a także cech wytrzymałościowych gruntu od wartości przyjętych w obliczeniach, przy czym odchyłki te określa się odpowiednio do charakteru danych wielkości i dokładności posiadanych co do nich informacji (program uprawnienia budowlane na komputer).

Poza tym proponowany sposób, może być stosowany jako uzupełniający do sposobu konwencjonalnego i dostarczający dodatkowych informacji.
Pewne wątpliwości mogą zachodzić przy ocenie wiarogodności metod obliczeniowych, w obliczeniach współczynnika cząstkowego fi. Wprawdzie kryteria tej oceny przedstawiono jednoznacznie, jednakże bardzo ścisłe pod względem obliczeniowym metody mogą być mało wiarogodne, jeżeli opierają się na nieścisłych założeniach, a i same założenia zmieniają się w miarę rozwoju wiedzy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Może się również wydawać zbyt mała rozpiętość (1,00 do 1,10) wartości odnośnego współczynnika cząstkowego, trzeba jednak pamiętać, że metody mniej ścisłe najczęściej zawierają w sobie pewien ukryty zapas bezpieczeństwa. Oczywiście, muszą być wyeliminowane metody błędne albo niesprawdzone.

Nie należy działać tu schematycznie, lecz trzeba rozważać zachodzące okoliczności. W razie potrzeby można nawet odstąpić od podanych w tabelach wartości współczynników cząstkowych czy wskaźników i przyjąć wartości większe, stosownie do okoliczności i zaufania projektanta do stosowanej w obliczeniu metody. Trzeba pamiętać stale o tym, że proponowany sposób nie jest jakąś normą, lecz jedynie elastycznym środkiem, mającym na celu zdobycie większej liczby informacji o stateczności danej budowli, niż to może dać metoda konwencjonalnych współczynników bezpieczeństwa (uprawnienia budowlane).

Adaptacja metody, podanej tu w ogólnym zarysie, do budowli morskich przedstawiona będzie w następnych podrozdziałach.
W tym wypadku wymaga się nieco większego niż poprzednio współczynnika bezpieczeństwa F0, ponieważ metoda obliczeń jest niedokładna (program egzamin ustny).

Powierzchnia odłamu

Powierzchnia odłamu bowiem nie zawsze musi przechodzić przez krawędzie budowli, a poza tym grunt właściwie nigdy nie zachowuje się jak sztywna tarcza, lecz ulega odkształceniom.
Wobec małej wiarygodności omawianej metody współczynnik F„ będzie tu równy F0 = 1,10 • 1,10 * 1,00 = 1,21 (opinie o programie).
Gdy budowla posadowiona jest na powierzchni gruntu, najniekorzystniejszą powierzchnią odłamu jest powierzchnia o przekroju półkolistym, przechodząca przez krawędzie budowli i o osi leżącej w środku podstawy fundamentu.

Jako wypadkowe bierze się, jak poprzednio, wypadkowe wszystkich sił działających na podstawę oraz ciężar gruntu objętego daną powierzchnią odłamu. Wykreślnie wyznacza się naprężenia skrajne, przyjmując w środku podstawy naprężenie równe o0, i łącząc koniec odcinka przedstawiającego to naprężenie z punktami rdzennymi. Proste łączące wyznaczają na przecięciu się z osią obciążenia wartości olt 2, które odrzuca się na pionowe, wystawione na krawędziach podstawy (segregator aktów prawnych).
Położenie wypadkowej dalsze od środka podstawy (w odległości X’ od krawędzi), wobec braku spójności pomiędzy podstawą fundamentu a gruntem, wyłącza z pracy część podstawy położoną po przeciwnej stronie.

Ze względu na to, że pomiędzy podstawą fundamentu a gruntem nie mogą występować żadne naprężenia rozciągające, przyjmuje się, że obciążenie przenosi na grunt jedynie część podstawy o szerokości równej trzykrotnej odległości wypadkowej od krawędzi (3x), a reszta podstawy nie pracuje, oddzielając się od gruntu.
Przy falochronach posadowionych na podsypce, naprężenia skrajne pod podsypką można wyznaczyć następującymi wzorami, przy założeniu, że ciśnienia rozchodzą się w podsypce pod kątem 45° (promocja 3 w 1).