Węzłowe skosy

Węzłowe skosy zabezpieczają przed pęknięciami jakie mogą tam powstać przy rozformowywaniu rusztu (program uprawnienia budowlane na komputer).
Podobne do wyżej podanych (lecz słabiej zbrojone) stosuje się ruszty stropodachowe. Taki ruszt bez wypełnienia, stosowany o rozpiętości 6,0 m. Ten ruszt obciążony płytami z lekkiego betonu ma cztery podłużne nośne żebra o stałej szerokości: skrajne - 6 cm, środkowe - 8 cm.

Żebra poprzeczne mają szerokość 5 cm. Wysokość rusztu 25 cm. Jego ciężar wynosi ok. 1250 kG. Ruszty o większym obciążeniu od przekrycia (np. grubsze płyty pianobetonowe) są wykonywane o trzech, a nawet dwóch żebrach nośnych. W zależności od ciężaru przekrycia bywają one układane koło siebie albo są rozsunięte zazwyczaj 0,75-1,0 m (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Szerokość oparcia rusztów na podporach powinna wynosić 7 cm.

Jeśli z żeber nośnych wystają pręty zbrojeniowe i tworzą zamkniętą pętlę, wówczas można po zabetonowaniu węzła podporowego uwzględnić współpracę na zginanie sąsiadujących ze sobą rusztów na wszystkie dodatkowe obciążenia działające później na tę konstrukcję (np. tynk, ocieplenie, pokrycie, obciążenie użytkowe itp.).
Dwa typowe dachowe ruszty polskie jedno i dwupolowe.

Stosowanie ażurowych elementów rusztowych do formowania przekryć dachowych o większych rozpiętościach rozpowszechnia się ostatnio coraz bardziej dzięki takim ich zaletom jak lekkość, łatwy montaż oraz duża sztywność układów tych elementów podczas poszczególnych faz ich montowania. Poniżej opisano kilka typów konstrukcji tych przekryć wykonanych z rusztów o trójkątnym i o rombowym układzie żeber nośnych, które tworzą trójprzegubowy układ nośny ze ściągami lub bez ściągu (uprawnienia budowlane).

Schemat konstrukcji przekrycia

Schemat konstrukcji przekrycia wykonanego z prefabrykowanych elementów trójkątnych o rozpiętości 18,0 m. Zastosowano tu elementy o długości 9,47 m w rzucie, utworzone z dwóch żeber o zmiennej wysokości, połączonych układem płatewek o zmiennych długościach, rozstawionych co 1,0 m - ciężar prefabrykatu 1,4 T (program egzamin ustny).

Powtarzalny układ konstrukcyjny składa się tu z dwóch elementów prefabrykowanych połączonych przegubowo w zworniku; rozpór od konstrukcji dachowej przyjęty jest tu przez ściągi. Brakujące odcinki ciągłych płatewek uzupełniono dodatkowymi krótkimi płatewkami. Ciężar konstrukcji przekrycia ok. 60 kG/cm2, zaś zużycie materiałów na 1 m2 rzutu wynosi: betonu - 0,025 m8, stali ok. 10 kG (przyjęto stal o Qr = 2500 kG/cm2 i Qr = 3600 kG/cm2) (opinie o programie).
Stosowano beton marki 200. W halach ocieplonych za przykrycie służyły płyty azbestowe płaskie lub faliste sklejone ze styropianem w środku, w ha lach zaś nieocieplonych - jedynie tylko azbestowe płyty faliste.
W schemacie przekryć prefabrykowane elementy trójkątne zastąpione zostały elementami o rombowym układzie żeber (z rozporkami w środku) o ciężarze 1,5 T.

Elementy te są mniej pracochłonne w wykonaniu od pokazanego elementu trójkątnego. Widok zrealizowanego przekrycia bez pokrycia płytami. Przy stosowaniu materiałów, jak w przypadku elementów trójkątnych, ciężar konstrukcji przekrycia wyniósł 70 kG/m2 rzutu, natomiast zużycie materiałów na 1 m2 rzutu: betonu - 0,037 m3 oraz stali - 11 kG (segregator aktów prawnych).
Ruszty stropów między-kondygnacyjnych oraz płaskie ruszty dachowe oparte na krótszych równoległych do siebie krawędziach liczy się na zginanie (w sposób przybliżony) jako układ belek podłużnych, traktując żebra kierunku krótszego jak usztywnienie nośnych belek.

Takie założenie jest oczywiście słuszne tylko w przypadku, gdy we wszystkich jednakowo odległych przekrojach od podpory wszystkie belki podłużne będą miały te same ugięcia (przy przyjęciu braku żeber poprzecznych).
Ruszty ażurowe, z których formuje się połacie dachowe, pracują w zależności od kształtu tej połaci (promocja 3 w 1). W przypadku dachów dwuspadowych pracują one jak dwuprętowe układy trójprzegubowe zazwyczaj ze ściągiem.